نامه مرتضوی من را به همان زمان روزهای فاجعه کهریزک برگرداند. به یاد دارم که همان موقع سعید مرتضوی در یکی از روزنامه‌ها گفته بود کسانی که به کهریزک آمده بودند یک‌سری اراذل و اوباش بودند که سلاح‌های سرد و گرم داشتند، همان موقع در دادگاه بودیم که بازپرس هم از ما پرسید که «شما تروریست هستید؟»، تنها به دلیل این که مرتضوی چنین موضوعی را پیش کشیده بود. حالا بعد از ۷ سال که مرتضوی همواره خود را از آن فاجعه تبرئه کرده بود، آمده و این حرف‌ها را می‌زند. ولی شما به یاد بیاورید آن بحث مننژیت را که به زور می‌خواست از رامین پوراندرجانی پزشک بازداشتگاه کهریزک تاییدیه بگیرد و او حاضر نشد زیر برگه‌هایی را که مرتضوی از بیرون زندان آورده بود امضا کند همان موقع مرتضوی گزارشی خلاف واقع تنظیم کرد تا نقش خودش را پنهان کند اما حالا این حرف‌ها را می‌گوید و خیلی راحت عذرخواهی می‌کند. اول از همه باید بگویم که آیا عذرخواهی او کشته‌شدگان کهریزک را زنده می‌کند؟ آیا رامین پوراندرجانی و دکتر سودبخش زنده خواهند شد؟ آیا این زخم‌هایی که روی بدن من و خیلی‌های دیگر است درمان می‌شوند؟ آیا هرگز کابوس آن روزها از بین می‌رود؟ من شوکه شدم از این که به این راحتی از جنایت‌های کهریزک حرف می‌زند و می‌خواهد با یک عذرخواهی تمام شود.بعد از گذشت هفت سال فکر نمی‌کنم مرتضوی وجدانی داشته باشد که بخواهد به تمایل خودش این حرف‌ها را زده باشد و به نظرم فشارهای بیرونی مخصوصا پیگیری‌های آقای روح‌الامینی او را مجبور کرده است.
