به‌ مناسبت چهلم درگذشت ادیب برومند

به نام آن که هستی را پی افکند / نوای عشق در نای نی افکند

چهل روز از در گذشت استاد ادیب برومند ریاست هیات رهبری جبهه ی ملی ایران مردی که افزون بر هفت دهه در عرصه ی فرهنگ و سیاست ایران زمین کوشید و درخشید و از آرمان های آزادی خواهانه و میهن گرایانه اش پاواپس نکشید گذشت.
ابعاد شخصیتی این شاعر و کوشنده ی سیاسی که به شاعر ملی ملقب گشت پرشمار است. از هنرهای مختلف چون خوش نویسی و موسیقی تا ادبیات و شاعری و از فعالیت های سیاسی و اجتماعی تا تلاش های فرهنگی و آموزشی همه در منظومه ی شخصیتی وی همنوا و همساز نمایان و شکوفا بودند.

ادیب برومند نمادی بالنده و آیینه ای تمام نما از فرهنگ دیرپای این کهن بوم و بر بود و شعرش فراتر از ساحت فردی به گونه ای محورین به مسایل روز جامعه می پرداخت. از اشعار انتقادی که با شجاعتی اخلاقی سروده و منتشر می شد تا اعتراض به بیعدالتی و آزادی ستیزی و نامردمی و نیز دغدغه های تمامیت ارضی همه گواه این نکته اند که ادیب برومند شاعر کنج عافیت نشینی که به سرنوشت ملک و ملتش نیندیشد نبوده است. در کتاب “ناله های وطن” بازتاب اندیشه و احساس جوان ادب ورزی را می نگریم که از اشغال میهن و دیکتاتوری به تنگ آمده است. سرود رهایی تاریخ منظوم نهضت ملی ایران را به رهبری دکتر محمد مصدق باز می نماید. او نه تنها به ایران و ایرانی پیوسته می اندیشید که برایش انسان جایگاهی ویژه داشت و از این روی در کتاب پیام آزادی مجموعه اشعار او در حمایت از ستمدیدگان سراسر جهان است. کتابی که به انگلیسی و سپس به ۲۸ زبان دیگر ترجمه شد.

او هم چنین اشعار زیبایی در تغزل و طبیعت ستایی و نیز پژوهش های ادبی گرانسنگی پیرامون گنجینه های ادبی ایران زمین از خود به یادگار گذاشته است.
ادیب برومند از آغاز جوانی تا واپسین دم حیات دل و اندیشه در گرو راهی داشت که دکتر محمد مصدق آغاز گر آن بوده است. وی پیوسته از اعضای وفادارجبهه ی ملی ایران در طول حیات سیاسی این جبهه بوده است و پس از بحران هایی که بعد از انقلاب ۵۷ برای این جبهه روی داد وی از افراد موثر برای باز سازمان دهی آن بود و سالیان سال در هیات رهبری جبهه ی ملی کانونی فروزان برای گرد آوردن اعضای میهن دوست و تلاشگر این جبهه به شمار می رفت.

وی نگاهی تکثرگرا و فراتر از مسایل شخصی به نیروهای سیاسی داشت و به اصولی که باور داشت پایبند ماند. در روابط بین فردی محبتی انسان دوستانه و ادب و وقاری اصیل در وی هویدا بود. آمیزه ای از فرهنگ و سیاست که در این عصر از نوادر بود. آثار او و آرمان هایش که همچنان حضوری روشنا بخش و شکوفا در جمع دوستدارانش دارند میراثی بی بدیل است که باید برای پاس داشت آن با دل و جان کوشید.

نامش مانا و راهش پویا بادا.
از شمار دو چشم یک تن کم / وز شمار خرد هزاران بیش

مهندس عباس امیرانتظام- حسین شاه حسینی- دکتر داوود هرمیداس باوند- دکتر علی رشیدی- مهندس بدیعی- مهندس کوروش زعیم.
۳۱/۱/۹۶

تلگرام
توییتر
فیس بوک
واتزاپ

آقای خامنه‌ای! رهبر جمهوری اسلامی ایران که بیشتر علاقه دارید خودتان را رهبر «انقلاب» بدانید، شما در تاریخ ۱۴ یا ۱۵ خرداد ۶۸ در مجلس خبرگان رهبری در اظهاراتی در اوج فروتنی فرمودید:««باید خون گریست

ادامه »

چهره‌ی مچاله‌شده از گریه و لابه‌ی بسیارِ او، بِرندی شده بود. بر بالای هر منبری که می‌رفت، در جمعِ هر جماعتی که می‌رفت؛ اشک‌اش

ادامه »

سالها پیش که رهبر جمهوری اسلامی در بزنگاه انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ جنجال سند آموزشی ۲۰۳۰ را به‌پا کرد در

ادامه »