بایگانی
۲۷ مهر ۱۳۹۶
چراغی برای ایران
جشننامهای برای پنجاهوپنجمین زادروز علیرضا رجایی

زیتون ـ مرتضی کاظمیان: ۲۸ مهرماه علیرضا رجایی ۵۵ ساله میشود؛ سرمایهای که استبداد دینی مانع شد تا به جایگاهی نایل شود که در خور دانش و تجربه سیاسی و ویژگیهای اخلاقی و توانمندیهای تخصصی و محبوبیت اجتماعی اوست، و نگذاشت کشور و ملتی از برکات وجودش بهقدر ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
همچو ایوب در بلا خوش باش!
محسن کدیور

سالروز تولد علیرضا رجایی است. این یادداشت کوتاه* که با چشم تر نوشته شده، شامل پنج نکته است: آن خنده ملیح! علیرضا و شکایت؟! وی جان کرم ز رنج ایوب بپرس؛ پیوسته این بودش دعا: الصبر مفتاح الفرج؛ در ره عشق او بلاکش باش. آن خنده ملیح! پائیز ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
سلامت رجایی و سرطان استبداد
عبدالکریم سروش

تولد علیرضا خجسته، کسالتش اندوهبار ولی شجاعتش دلیریزاست و فقط کسانی که از چنین شجاعتی برخوردارند حق دارند پا در راه مبارزه آزادیبخش بگذارند. اورا باید ستود چون پنجه در پنجه گرگان افکند تا حق به غارت رفته خلق را بازستاند و به دفاع از آرمانی پرداخت که ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
علیرضا رجایی؛ نماد «متانت، نجابت و شرافت»
حسن یوسفی اشکوری

اگر کسی از من بپرسد با شناختی که شما از دکتر علیرضا رجایی دارید، او را در چند جمله معرفی کنید، بیدرنگ خواهم گفت: نماد متانت، نجابت و شرافت. این شناخت من برآمده از حدود سی سال آشنایی، همفکری و همکاری در اشکال مختلف کارهای فرهنگی و سیاسی ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
ادب مرد به زدولت اوست
اردشیر امیرارجمند

علیرضا رجایی الگوی روشنفکر نیکاندیش، کمگفتار، خوشرفتار، شجاع، صبور و حقیقتا مردمی است. علیرضا دری نادر در عرصه سیاسی و اجتماعی ماست. این سخن از سر تمجید نیست. به آن عمیقا باور دارم. اگر نمونههایی چون علیرضا بیشتر بودند تردید ندارم که حال ما اکنون خیلی خوشتر از ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
خندههای زیبای یک دوست
مهدی امینیزاده

هرچه کوشش میکنم که بهخاطر بیاورم نخستین بار کی علیرضا رجایی را ملاقات کردم، موفق نمیشوم؛ انگار همیشه بوده است؛ از اول اول، پررنگترین تصویری که از او در ذهنم حک شده و همین الان میتوانم چشمانم را ببندم و بهوضوح آن را ببینم، خندههای زیبای اوست که ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
رستگاری با چشمان بسته
امین بزرگیان

مجسمهای باقی مانده از قرون وسطی در موزه کاتادرال شهر استراسبورگ فرانسه نگهداری میشود که پیشتر یکی از دو مجسمه اصلی درگاه کلیسای شهر بوده است. نام مجسمه Synagoga برگرفته از کلمهای لاتین و به معنای کنیسه یهودیان است. Synagoga در کنار جفتاش اکلشیا Ecclesia نمادهای کاتادرال مهم ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
رجایی؛ نمایندهای ماندگار
پژمان تهوری

مجلس شورای اسلامی طی ده دوره گذشته حدود سه هزار نماینده را به خود دیده است؛ خیلیها آمدهاند و رفتهاند اما آنها که نامشان مانده انگشت شمارند. بیشک یکی از آنها که نامش از دفتر خاطرات مجلس پاکنشدنی است، دکتر علیرضا رجایی است. روزنامهنگار و از پیشگامان جنبش ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
دنیا در چشمانش کوچک است
امیرعلی بنیاسدی

آن نیمنفس که با تو بودم سرمایه عمر جاودان شد پاییز ۸۷ بود. نشسته بودیم در بنیاد فرهنگی بازرگان. مدتی از شروع پخش سریال “روزگار قریب” میگذشت. “روزگار قریب” با پخش صحنههایی که در آن حسن بابک در نقش مهندس بازرگان به ایفای نقش پرداخته بود تابوشکنی کرده ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
در تپش باغ
سروش دباغ

«چه خوب یادم هست عبارتی که به ییلاق ذهن وارد شد:/ وسیع باش و تنها، /سر به زیر و سخت»؛ سطور پیشرو را به مناسبت در رسیدن سالروز تولد دوست گرامی، علیرضا رجایی نازنین مینویسم. در دههی هفتاد شمسی، در دوران اصلاحات، رجایی را چند بار در روزنامههای ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
برای تولد صبور مقاوم، رجایی
تقی رحمانی

داستان تلخی است داستان رجایی؛ اما حکایت انسانی است، و داستان وفاداری به اصول. اری، حدیث صبوری و نرمی و مدارا در برابر بیرحمی است که کینه عقیدتی سپاه و برخورد نامردانه بازجوها و دادستانی، سرنوشتی دردناک برای کسی رمق زد که بهراحتی از حق نمایندگی خود در ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
مساله روحانیت و بسط ایدئولوژی در ایران
محمد حیدری

مساله روحانیت و بسط ایدئولوژی در ایران نگاهی به طرح علیرضا رجایی از تاریخ معاصر اشاره: این نوشته مروری بر رساله دکتری علیرضا رجایی است. او از رساله خود با عنوان “بسط ایدئولوژی در ایران” حدود ده سال پیش دفاع کرد. رساله مزبور برای دریافت دکتری علوم سیاسی ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
علیرضا رجایی و رد تئوری بقا
کوروش رحیمخانی

تردید نیست که علیرضا به سنتی در روزنامهنگاری ایران تعلق دارد که بدون توجه به ملاحظات و بقا میکوشد تا مرزها و خط قرمزهای نظام اقتدارگرا را به چالش بگیرد؛ ولی ویژگی مهمتر علیرضا این است که گرفتار مرزهای خودساختهای نیست که قربانیان نظام استبدادی را تقسیمبندی میکند. ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
برای علیرضا رجایی که بیدهان خندیده است
محمد رهبر

حالا وقتی چشمها را میبندم و به سالهای دور میروم به آخرهای دهه هفتاد که جوانی بود و شور بود و امید و آن تحریریه روزنامه که مثل معبدی از صبح تا شب معتکفش بودیم و میرفتیم و میآمدیم و با دست پر از خبر و مطلب، صفحههای ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
الگویی برای روزنامهنگاری و سیاستورزی
محمدرضا سرداری

سال ۷۷ بود. سال شکوفایی مطبوعات مستقل پس از سالها اختناق سیاسی و من جوانی ۲۳ ساله بودم و در آن فضای پرنشاط اجتماعی حاصل از «دوم خرداد: در جستجوی فرصتی برای رشد و پیشرفت. گرچه زود توانستم موقعیتی در دولت برخاسته از رای مردم کسب کنم، اما ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
رجایی و مدارای مبتنی بر عرفان
پیمان عارف

پرده اول، اول مرداد ۱۳۷۸ به خون آغشته و زخمی از بازداشت سپاه تبریز به قید قرار تأمین تا زمان دادگاه آزاد میشوم؛ روزنامههای اصلاحطلب را ورق میزنم و از ظلمی که در یکشنبه سیاه ۲۰ تیر بر دانشگاه تبریز رفته خبر و اثری نمییابم؛ بغض کرده از ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
جشن دانایی و بیقراری!
محمدجواد اکبرین

روزگاری نشانهی دانایی، بیقراری بود؛ سخن علیبنابیطالب دهان به دهان میگشت که خداوند از دانایان پیمان ستانده که بر زیادهخواری ظالم و نداریِ مظلوم قرار و آرام نگیرند: «و ما أخذالله علی العلماء أن لایقارّوا على کظه ظالم و صغبِ مظلوم». علیرضا رجایی بازماندهی همان پیمان است؛ عهدی ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
مثل علیرضا؛ مثل رجایی
رضا علیجانی

علیرضا به صبوریات حسودیام میشود. آدم حسودی نیستم. در طول تحصیلم با خیلیها رقابت درسی داشتهام. کمتر به یاد دارم حسودی کرده باشم. اما حالا به تو حسودیام میشود. به صبوریات. خیلی جاها صبور بودهام. زیر فشار زندگی و سیاست. اما نه این قدر که داری صبوری میکنی. ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
برای مردی از جنس زمان؛ برادرم علیرضا رجایی
سیامک قادری

در زمانه پرتلاطمی که رفتارها و گفتارها، هر روز به رنگی، سعی بر اختفای اندراس و کهنگی و آز نام و نآن خود دارند، چقدر جای خالی زُلال رفتار و صدق گفتار مردانی از جنس تو خالی است، برادرم. آرمان بیتعصب، هزینه نه برای منفعت، آرامش در بحران، ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
رجایی؛ تیغ بر صورت
حسین قاضیان

یک هفتهای است که قرار است درباره علیرضا رجایی چیزی بنویسم. نمیتوانم. کلمه فرمان نمیبرد. یک ماهی میشود که با خودم در کلنجار حرف زدن یا نزدن با او هستم. دل فرمان نمیبرد، کلمه پیش نمیرود. انگار یا چیزی برای گفتن ندارم یا شرمندگی کلمات شرمندگی خودم را ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
رجایی؛ حجتی برای زمین و زمان ما
علی کلائی

چهرهشان را از روزهای نمایشگاههای کتاب در غرفه “گام نو” بهخاطر میآورم؛ با همان لبخند همیشگی، آرام به سخنانت گوش میدهد؛ نقدت را میشنود و پاسخ میگوید. چهرهشان را از روزهای جلسات مختلفی بهخاطر دارم؛ با همان لبخند آرام و متین؛ لبخندی که البته هنوز بر چهرهاش هست. ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
رجایی و امید
علی مزروعی

اگر اصلیترین دغدغه آدمیان در هستی و زندگی را مسئله “چگونه زیستن” بدانیم به جرئت میتوانم بگویم که علیرضا رجایی پاسخ آنرا برای خود یافته و زندگیاش را بربنیاد آن سامان داده است، و از اینرو در این مسیر هر درد و رنج و هزینهای را با آرامشی ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
از صندلی بهارستان تا تخت زندان و بیمارستان
احسان مهرابی

یکی از روزهای پاییز ۷۸ اعضای شورای تهران دفتر تحکیم وحدت در ساختمان این تشکل در کوچه «شهید رجب بیگی» مشغول تکمیل فهرست انتخاباتی مجلس ششم بودند که یکی از اعضای انجمن اسلامی امیر کبیر نامی جدید را پیشنهاد کرد. پیش از آن نام علیرضا رجایی برای برخی ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
روشنفکری مسئول، قربانی عدالت تراسیماخوسی
یاسر میردامادی

۱. مقدمه علیرضا رجایی (زادهی۲۸ مهر١٣۴۱خورشیدی) دانشآموختهی دکترای علوم سیاسی از دانشگاه تهران (موضوع تز دکترا: بسط ایدئولوژی در ایران)، فعال ملی ـ مذهبی، نویسنده و تحلیلگر، روزنامهنگار، منتقد سیاسی، زندانی سیاسی سابق و ناشر سابق را میتوان اینگونه توصیف کرد: روشنفکری مسئول، قربانی عدالت تراسیماخوسی. من در ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
یادداشتى کوتاه در مورد مردى بزرگ
عباس میلانی

علیرضا رجایی از نوادر روزگار ماست؛ نماد برجستهی نحلهای از تفکر است که میخواهد بین تشیع و تجدد، ایمان فردی و دموکراسی اجتماعی، آشتی و همدلی ایجاد کند. مهمتر اینکه با سلوک سخت ستودنیاش هم برای آن تفکر، غنا و اعتبار آورد و میآورد، و هم برای همه ادامه…
۲۷ مهر ۱۳۹۶
رجایی؛ حجتی علیه استبداد
علی افشاری

علیرضا رجایی یکی از مظلومترین و شریفترین روزنامهنگاران و کنشگران سیاسی ایران است که ویژگیهای ممتاز متعددی دارد. او از معدود فعالانی است که در عین اهتمام به برخورد عملی و پراتیک از دانش نظری عمیقی نیز برخوردار است. این خصوصیات ارزنده باعث شده است تا جایگاه خوبی ادامه…