نامه نرگس محمدی از زندان قرچک؛ «می‌خواهید برای من هم مرگ را تدارک ببینید؟»

زیتون-نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر که در زندان قرچک ورامین به سر می‌برد، اعلام کرده که مقامات زندان قرچک ورامین، او را از دسترسی به داروهای ضروری که به دلیل مشکلات ریوی و قلبی برای او تجویز شده، محروم کرده‌اند.

خانم محمدی در نامه‌ای سرگشاده از مسئولان زندان پرسیده است: «می‌خواهید همان مرگی را که برای مرحوم هدی صابر و بکتاش آبتین تدارک دیدید، برای من هم تدارک ببینید؟»

هدی صابر، پژوهشگر، روزنامه‌نگار و فعال ملی مذهبی در خرداد ۱۳۹۰ به دلیل اعتصاب غذا در بهداری زندان اوین مورد ضرب و شتم قرار گرفت و جان باخت.

بکتاش آبتین، نویسنده، شاعر و فیلمساز ایرانی نیز به دلیل بیماری و عدم رسیدگی مسئولان زندان اوین در بهمن ۱۴۰۰ جان خود را از دست داد.

حساب اینستاگرام نرگس محمدی با انتشار این نامه به نقل از او نوشت: «صبح پنج‌شنبه، در پی تنگی‌نفس و ریتم نامنظم قلب به بیمارستان اعزام شدم. پزشک متخصص پس از اکو قلب اظهار نمود ریه و قلب تحت فشار است و ضمن گزارش مبسوط به رییس زندان و تجویز داروها‌ی اضطراری، به زندان بازگردانده شدم.»

خانم محمدی در ادامه این نامه گفته: «حفاظت و اطلاعات زندان ضمن ضبط داروها، صراحتا اعلام نمود در صورت تایید من داروها تحویل زندانی خواهد شد، ولی تا ساعت ۱۲ یک‌شنبه علی‌رغم پیگیری‌های مکرر من تحویل داده نشده است.»

در ادامه این پیام آمده که «سری قبل با تاخیر ۲۰ روزه داروی پلاویکس من پس از اطلاع‌رسانی همسرم داده شد و اکنون هم داروهای اضطراری قلب و ریه من ضبط شده است.»

صفحه اینستاگرام نرگس محمدی در به‌روزرسانی این گزارش اعلام کرد که «در نهایت داروها را تحویل داده‌اند، به جز داروی اصلی که آمپول برای ریه است و باید سریعا تزریق شود.»

نرگس محمدی روز ۴ اسفند ۱۴۰۰ به دلیل گرفتگی رگ قلب تحت عمل جراحی قرار گرفت. مصطفی نیلی، وکیل او روز ۳۰ فروردین در مصاحبه با وب‌سایت خبری-تحلیلی امتداد، گفت به رغم تهیه و تحویل داروها به زندان، مسئولان زندان قرچک از تحویل آنها به نرگس محمدی امتناع کردند.

این وکیل دادگستری در توییتی نوشت: «هرگونه تاخیر یا عدم مصرف داروها، می‌تواند روند درمان را بلااثر کند و حتی سلامت وی را با خطر مواجه کند.»

نرگس محمدی از سال ۱۳۸۸ تاکنون بارها با اتهامات متعدد و واهی بازداشت و زندانی شده و بیشتر این سال‌ها را در زندان سپری کرده است.

او به دلیل اقدامی تی چونون مخالفت با مجازات اعدام، پیگیری حقوق زندانیان سیاسی، حمایت از خانواده‌های کشته‌شدگان اعتراضات سراسری، اعتراض به حبس زندانیان در سلول انفرادی، اطلاع‌رسانی درباره شکنجه‌های جسمی و روحی بارها متهم و محکوم شده است.

نرگس محمدی ۱۷ مهر ۱۳۹۹ پس از پنج سال و نیم حبس مداوم از زندان آزاد شد.

وی روز ۲۵ آبان‌ماه ۱۴۰۰، در جریان برگزاری دومین مراسم یادبود کشته شدن ابراهیم کتابدار، از جانباختگان اعتراضات آبان ۹۸ توسط نیروهای امنیتی در کرج بازداشت شد و چندین ماه در سلول انفرادی بود.

نرگس محمدی نهایتا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۸ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق، ۲ سال تبعید و سایر محرومیت‌های اجتماعی محکوم شد.

خانم محمدی چندین بار در زندان مورد آزار و اذیت قرار گرفته و دست به اعتصاب غذا زده است. او از داخل و خارج از زندان بارها نسبت به آنچه جمهوری اسلامی بر سر زندانیان سیاسی می‌آورد، افشاگری کرده است.