زیتون-پس از راهپیمایی «اربعین»، حالا نوبت به «غدیر» رسیده است؛ مراسم و بدعت‌هایی که چیزی به‌نام منافع ملی مردم ایران را نادیده می‌گیرند؛ نه‌تنها «ملی» نیستند که «دینی» هم به‌حساب نمی‌آیند و صرفا «مذهبی»اند. و تازه آن‌هم با تأکید و سفارش و دغدغه‌ی بخشی از مذهبی‌های شیعه.
در آستانه عید غدیر امسال رسانه‌های جمهوری اسلامی تبلیغات وسیع و تازه‌ای آغاز کردند، «مهمونی ده کیلومتری» عنوان جشنی بود که به مناسبت عید غدیر در تهران برگزار شد؛ از چهارراه ولیعصر تا چهارراه پارک وی.
این جشن مختص تهران نبود. خبرگزاری مهر، وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی نوشت: «در آستانه عید بزرگ غدیر جای‌جای ایران اسلامی آماده برگزاری جشن و مراسم مختلف می‌شود. از دورترین روستاها و شهرها گرفته تا مراکز استان‌های کشور میزبان فعالیت‌های مختلف به مناسبت عید امامت و ولایت است.»
رسانه‌های حکومتی از توزیع غذای نذری، اطعام نیازمندان، بسته‌های معیشتی و آذین‌بندی شهر نوشتند و این جشن‌ها را خودجوش و مردمی توصیف کردند؛ حتی مرکزی باعنوان «ستاد مردمی جشن بزرگ عیدغدیر» تشکیل شد.
ساسان زارع، سخنگوی ستاد مردمی برگزاری جشن عید غدیر دو روز پیش از برگزاری این برنامه گفت: «تاکنون بیش از ۲ میلیون غذا و میان‌وعده در انواع مختلف برای پذیرایی از مهمانان این عیدالله اکبر پیش‌بینی شده است.»
او با بیان اینکه «در این مراسم ۱۱۰ هزار اسباب بازی به کودکان هدیه داده می‌شود و ۴۰ مجموعه شهربازی نیز در نقاط مختلف این مسیر برپا خواهند شد.»، افزود: «قصد داریم با اجرای چنین برنامه‌هایی از این عید بزرگ برای کودکان، خاطره خوب بسازیم.»
به منظور تشویق مردم برای شرکت در این مراسم، برگزارکنندگان این جشن اعلام کردند که «از عوامل برنامه‌های عصرجدید، خندوانه، میدون، منم بچه مسلمان، مل‌مل، رنگین‌کمان، خاله شادونه، عمو مهربان و…» نیز برای مردم برنامه اجرا می‌کنند.
هزینه‌های فرهنگی یا حکومتی
وب‌سایت اقتصادی اکوایران در مصاحبه‌ای در مورد این برنامه از بحرانی بودن «وضعیت دخل و خرج شهرداری تهران در سال ۱۴۰۱» نوشت و افزود که بر اساس اولین گزارش خزانه دار شورای شهر تهران «شهرداری توانسته در دو ماهه نخست سال حدود ۲۰۰۰ میلیارد تومان درآمد کسب کند در صورتی که رقم پیش بینی شده ۸۳۰۰ میلیارد تومان بوده و به عبارتی درصد تحقق نسبت به بودجه مصوبه دو ماهه سال جاری ۲۴.۸۲ درصد بوده است.»
اکو ایران به نقل از محمد آخوندی، رییس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران، نوشت: «شهرداری تهران همان طور که در حوزه شهر، نگهداشت شهر، حمل و نقل، ترافیک و مانند اینها وظایفی دارد در حوزه فرهنگی اجتماعی و ایجاد نشاط هم وظایفی دارد.»
از ابتدای سال ۱۴۰۱ حکومت جمهوری اسلامی تبلیغات گسترده ای در حوزه فرهنگی و اجتماعی آغاز کرده است. برنامه‌هایی همانند اجرای سرود «سلام فرمانده» در شهرهای مختلف که خودجوش معرفی می‌شوند ما عملا امکان اجرای آنها بدون تخصیص بودجه دولتی ممکن نیست.
علاوه بر این واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که چنین برنامه‌هایی از نظر طیف وسیعی از مردم تنها در راستای تبلیغات سیاسی انجام می‌شود.
«مهمونی کیلومتری» در روز عید غدیر در تهران با واکنش‌های اعتراض‌امیز متعددی روبرو شد. بسیاری از معترضان در مورد ایجاد ترافیک و اختلال در عبور و مرور مردم نوشتند و ویدئوها و تصاویری از ترافیک سنگین در خیابان‌های تهران منتشر کردند.
برخی از کاربران فضای مجازی از برگزاری چنین مراسمی همزمان با موج جدید کرونا انتقاد کردند و آن را زیر سوال بردند.
آخوندی همچنین گفته است: «بیشتر هزینه‌های این مراسم را خود مردم، گروه‌های خیریه، گروه‌های جهادی و هیئت‌های مذهبی پیگیری تامین می‌کنند و هزینه بخشی از اینها به شهرداری ارتباطی ندارد و شهرداری از اینها حمایت می‌کند.»
به غیر از خیریه‌ها، تقریبا تمامی گروه‌هایی که رییس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران از آنها سخن گفته رسما بودجه خود را سالیانه از دولت جمهوری اسلامی تامین می‌کنند.
برگزاری چنین برنامه‌هایی در حالی است که اعتراض به گرانی و وضعیت اقتصادی در ایران از ابتدای امسال، گروه‌ها و اقشار مختلف مردم را بارها به خیابان کشانده است.
اردوکشی خیابانی از ۸۸ تا ۰۱
علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در خطبه دوم نماز جمعه تاریخی ۲۹ خرداد ۱۳۸۸، اعتراضات مردمی به نتیجه انتخابات را «اردوکشی» و «زورآزمایی» خیابانی خواند.
این در حالی است که حضور خیابانی مردم از ابتدا یکی از تاکتیک‌های حکومت ایران بوده است، جمهوری اسلامی از ابتدای انقلاب تاکنون به مناسبت‌های مختلف برای نشان دادن شمار هواداران خود از «اردوکشی‌های خیابانی» استفاده می‌کند.
از اواخر سال گذشته محتوای چندین جلسه محرمانه نهادهای امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی افشا شده براساس آمار ارائه شده در این جلسات مردم در تمامی حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ناراضی بوده و فاصله زیادی با حاکمیت دارند.
حالا به نظر می‌رسد که اردوکشی خیابانی در حوزه فرهنگی نیز برای جمهوری اسلامی حائز اهمیت شده است، اردوکشی‌هایی که بر باورهای مذهبی مردم انگشت می‌گذارند اما براساس علائق و سیاست‌های نظام و رهبر جمهوری اسلامی تنظیم و اجرا می‌شوند
