اقدام گروهی از رزمندگان برای لغو حصر غیرقانونی سرکار خانم رهنورد و آقایان موسوی و کروبی شایسته تقدیر است. تلاش آنها موجب شد این ظلم آشکار از فراموشی خارج شود و استانداردهای دوگانه جناح رهبر که خیابان را هم در انحصار خود می خواهد، رسوا گردد و به چالش کشیده شود. تلنگری نیز به رئیس جمهور بود تا به سوگند خود وفادار بماند و از تداوم نقض حقوق محصوران عزیز جلوگیری کند. هم‌چنین مانع پرونده‌سازی برای رزمندگان متعهد و خشونت‌پرهیز توسط وزارت اطلاعات شود.
امروز همه فهمیده‌اند حصر به دستور شخص آقای خامنه‌ای برقرار شده و ادامه یافته است. به او هشدار می‌دهم وخامت اوضاع را دریابد، از لج‌بازی دست بردارد و به حصر غیرقانونی، غیراخلاقی و غیرسیاسی سه بزرگوار پایان دهد. هم‌چنین به اطلاعات سپاه دستور دهد فورا آقایان قمیشی، بختیار و دانش سرارودی را آزاد کند و از پرونده‌سازی برای آنها بپرهیزد.
درباره بالارفتن وحشتناک قیمت‌ها از ارز و طلا تا کالاهای اساسی حرف تازه‌ای ندارم. بانی وضع موجود را آقای خامنه‌ای می‌دانم و معتقدم اگر در سیاست‌های کلان کشور تجدیدنظر نکند و آنها را تغییر ندهد، اوضاع بهتر که نمی‌شود، هیچ؛ بدتر نیز خواهد شد. متاسفانه مقامات یا فاقد جرات بیان حقایق به او هستند و یا درکی واقع‌بینانه از عمق فاجعه ندارند. در هر دو حال اما دود آن به چشم مردم می‌رود و گرانی و تورم و رکود، روز به روز کمر آنان را بیشتر خم می‌کند.
امیدوارم منتقدان دلسوز ضعف و کوتاهی مقامات را جبران کنند و با صراحت ابعاد و پیامدهای فاجعه‌بار روند امور و سیاست‌های جاری را با افکار عمومی در میان بگذارند، پیش از آن که دیر شود، حوادث شوم گریبان ملت را بگیرد و کار از کار بگذرد. قابل توجه آنکه آقای خامنه‌ای برخلاف سلف خود، شهامت پذیرش شکست و اعتراف به آن را ندارد. رویای او غزه‌شدن ایران است؛ ویرانی و پیروزی! اکنون قاطبه ملت متوجه شده‌اند که کشتی نجات کشور در گرداب مهیبی گرفتار آمده است. اگر تدبیرهای مناسب تمهید نشود، بعید نیست خدای‌نکرده غرق شود و امنیت عمومی و ملی و حتی یکپارچگی سرزمینی آسیب جدی و بعضا جبران‌ناپذیر ببیند.
با بسیج افکار عمومی به مصاف کاسبان تحریم و جنگ رفت و خوابشان را آشفته کرد تا نجات ایران از اوضاع اسفبار کنونی ممکن شود. به‌خصوص که این روزها آمریکا نیز در مورد اوکراین با اروپا سرشاخ شده و فرصت تازه‌ای برای ایران فراهم گردیده است، نباید گذاشت رهبر بار دیگر این فرصت را بسوزاند و خطر افتادن میهن در چاه ویل بی‌دولتی و هرج و مرج را گسترش دهد. اتحاد و مطالبه‌گری ملت می‌تواند رهبر را به عقب براند تا راه بر شکوفایی اقتصادی و رفع مشکلات معیشتی شهروندان بگشاید.
