سید محمد خاتمی: مسئولان نظام از مردم در مورد حقوق های نجومی پوزش بطلبند

زیتون- سید محمد خاتمی در واکنش به حقوقهای غیرمتعارف برخی از  مدیران خواست تا «مسوولان نظام از ملت پوزش ‏بطلبند.»
رییس جمهوری سالهای اصلاحات در این یادداشت با اشاره به اینکه «در جامعه ای که انقلابش الگو گرفته از روح اسلام عزیز و برآمده از جان عدالت خواه و ‏تعالی طلب ایرانی است و الگوی نظام مردم سالارش راه و رسم امام علی معرفی شده است» وجود فسادهای گوناگون و سوء استفاده های هزاران میلیاردی و ‏دریافتهای این چنینی بعضی از مدیران، را مصیبت خواند. آن هم درحالیکه «بخش قابل توجهی از جامعه ی ما گرفتار ‏تنگدستی و مشکلات معیشتی و تنگناهای فراوان است و از جمله کارگرانش احیاناً با تازیانه ‏نواخته می شوند و معلمانش شرمسار فرزندان و بستگان خویش اند.»
محمد خاتمی پوزش خواهی مسئولان از مردم و قانونی کردن ساز و کار عادلانه پرداخت ها را راهکاری دانست تا «ملت به عدم تکرار آن مطمئن شود.»

متن کامل این یادداشت که در وب سایت رسمی سید محمد خاتمی منتشر شده، بدین شرح است:‏
یادداشت نوزدهم رمضان
و به یاد مولی امیرالمومنین
بسم الله الرحمن الرحیم
روزان و شبان پر برکت ماه رمضان به شبهای درخشان “قدر” رسید تا آدمی جان را ‏در دریای خروشان “نیایش” از آلودگی ها بپالاید و به زیبائیها بیاراید.‏
انسانها نوعاً در بند روز مرّگی گرفتارند، ما همه می خوریم و می آشامیم، سر ساعت به ‏کار می رویم و سر ساعت بر می گردیم و در چارچوب عادت روابط خود را تنظیم می کنیم و ‏‏… و کم هستند کسانی که با آگاهی و اختیار از بند روزمرّگی رهائی یابند و زندگی را در فرازی ‏بالاتر تجربه کنند. انسان در پرتو “تعالی” انسان می شود و چون انسان است شایسته ‏‏”تعالی” است و همگان استعداد تعالی و فرا رفتن از وضع موجود و کنده شدن از زمین ماده و ‏سر سائیدن به آسمان معنی را دارند و مهم به فعلیّت رسیدن این استعداد و خصوصیّت ممتاز ‏است. و “نیایش” بارزترین پدیداری است که آدمی “تعالی” را با آن تجربه می کند.‏ 
تعالی هر چند که منحصر به نیایش (و دعا) نیست. دانشمند با دانش و هنرمند با هنر و ‏فیلسوف با خردورزی خود تعالی می جوید ولی نیایش با همه اینها تفاوت دارد که اولاً ، عام و ‏همگانی است و اختصاص به گروهی و قومی و افرادی خاص ندارد، هر فرد انسانی در هر ‏مرتبت و مقام و موقعیتی این امکان را دارد که نیایش کند، ثانیاً نیایش عالیترین نوع تعالی ‏است یعنی فراز آمدن به سوی آفریدگار که زیبائی، حکمت، دانائی و کمال مطلق است و دعای ‏راستین ، خود را به سوی آن بی نهایت فرا آوردن است و خوش به حال نیایشگران بخصوص ‏در این شبهای پر ارج و بی همتا.‏
شبهای قدر امّا با یاد و نام امام علی (ع) قدر مضاعف یافته است.‏
شبهای قدر شب سرنوشت است و شبی که تا بامداد سلام و صلح و صفا است و در آن ‏فرشتگان و روح به اذن پروردگار فرود می آیند تا به انسان سلام کنند و سلام خدا را به او ‏برسانند و بهت زده در این شگفتی آفرینش بنگرند. شب قدر شب انسان است، انسانی که ‏خداوند او را به صورت خود (اگر این تعبیر روا باشد) آفریده است و به اندیشه و خرد ورزی و ‏اراده و آزادی او را ممتاز و به عشق ممتاز تر کرده است و او را بر سرنوشت خود حاکم گردانده ‏است و مگر نه اینکه خداوند آنچه را که بر قومی که می رود تغییر نمی دهد مگر آنکه مردمان ‏با آگاهی و اراده آنچه را در جان دارند تغییر دهند؟.‏
و شبهای قدر، شبهای سرنوشت است و آدمی با روی آوردن به خدا و مدد گرفتن از او ‏و تخلّق به اخلاق وی بهترین سرنوشت را برای خود رقم می زند و اگر چنین است و انسان ‏باید خود را بیابد و جان را بیاراید کدام الگو سرمشق بهتر از امام علی (ع) و زیباتر و فاخرتر از ‏شخصیت والای او است که دست مهربان خدا به جانش برکت داده است و در دامان پیامبر ‏اکرم (ص) که انسان کامل است پرورده شده است.‏
علی انسان بزرگی است که به همان اندازه که جانش از ایمان و یقین و عشق به خدا ‏سرشار است دلش لبالب از درد انسان و دغدغه نسبت به سرنوشت اوست؛ کسی که در ساحت ‏حیات اجتماعی جز به داد و عدالت نمی اندیشد و از شدت دادگری و داداندیشی در محراب ‏پرستش خدا به شهادت می رسد.‏
و چه نیازمند است انسان امروز در جهان آشوب زده و ناامن و ستم آلود کنونی به امام ‏علی که کرامت و حرمت و آزادی انسان را پاس می داشت و انسان (هر انسانی) را عزیز و ‏کامروا می خواست و در اوج قدرت از حق مردمام و مسئولیت حاکمان سخن می گفت و خود ‏آن سخن را بکار می بست و به مردمان دلیری می بخشید که خود آزادی و حرمت خود را ‏پاس دارند و حق خود را از حاکمانی (که رضایت مردم شرط حاکمیّت مشروع آنان است) ‏بستانند و امام علی (ع) در همین روزها و شبها قربانی خشم افراطیان خشونت گرا و انسان ‏ستیز شد.‏
و دریغا و دردا که امروز جهان بشری از دو سو با افراط و و تندخوئی و خشونت طلبی ‏روبرو است. از یکسو با کسانی و قدرت هایی که انسانها را در بند می خواهند و از جمله با ‏‏”اسلام هراسی” و در واقع انسان ستیزی در پی تامین منافع نا مشروع خود هستند و از سوی ‏دیگر آنان که به هر نام و نشان و بدتر از همه به نام اسلام ، سر میبرند و آتش کین می ‏افروزند و انسان را ذلیل و ناآگاه و بی ارداه می خواهند و بر طبل تفرقه در جهان اسلام می ‏کوبند و تنور اسلام هراسی را گرم و سوزان نگاه می دارند و چهره درخشان اسلام رحمانی و ‏انسانی را مشوّه می کنند و بیش از همه با تشیع علوی که جان مایه اش عدالت و عقلانیت ‏است دشمنی می کنند و شگفتی ندارد اگر اینان مورد حمایت مدعیان مرتجع و آلوده جهان ‏اسلام و نیز اسلام ستیزان فزون طلب باشند یا دست کم وجود افراط گرایان خشونت طلب ‏مورد سوء استفاده و توجیه سیاستهای ناروا باشد.‏
و اینک که از عدالت و انسان خواهی امام علی (ع) سخن به میان آمد جا دارد به پدیده ‏زشتی که این روزها چهره نموده است اشارتی داشته باشم یعنی اعلام خبر دریافت های ‏بالای پاره ای از مدیران در جمهوری اسلامی.‏
در جامعه ای که انقلابش الگو گرفته از روح اسلام عزیز و برآمده از جان عدالت خواه و ‏تعالی طلب ایرانی است و الگوی نظام مردم سالارش راه و رسم امام علی معرفی شده است، ‏همانگونه وجود فسادهای گوناگون و سوء استفاده های هزاران میلیاردی مصیبت است، ‏دریافتهای این چنینی بعضی از مدیران ، درحالیکه بخش قابل توجهی از جامعه ی ما گرفتار ‏تنگدستی و مشکلات معیشتی و تنگناهای فراوان است و از جمله کارگرانش احیاناً با تازیانه ‏نواخته می شوند و معلمانش شرمسار فرزندان و بستگان خویش اند و … به هیچ وجه قابل ‏پذیرش هیچ وجدان آگاه و آزاده ای نیست آنچه رخ داده است منشأش هر که و هر زمان باشد ‏زشت و محکوم است.‏
من خود گواه رنج و ناراحتی رئیس جمهوری محترم بوده ام و دستور پیگیری نیز داده ‏اند ولی جا دارد که از این پیش آمد همگی، بخصوص مسؤولان بالای نظام از پیشگاه ملت ‏پوزش خواهی کنند و نیز با قانونی کردن ساز و کار عادلانه پرداخت و دریافت به گونه ای که ‏امکان بی عدالتی از نوعی که رخ داده است نباشد و ملت به عدم تکرار آن مطمئن شود ‏آزردگی وجدان ملت برطرف شود و بالاخره اگر مدیرانی خود به این امر اعتراض داشته اند و از ‏این مبالغ برداشتی بیش از حد متعارف نکرده اند مورد تشویق قرار گیرند و مازاد را برگردانیده ‏اند یا برخواهند گرداند و دیگرانی که چنین نکرده اند ضمن بازپس گیری وجوه دریافتی از ‏همکاری با آنان در چنین سمت هایی خودداری شود.‏

سید محمد خاتمی ‏
نوزدهم رمضان المبارک ۱۴۳۷‏
پنجم تیرماه ۱۳۹۵ ‏