رای عجیب مردم جزیره

رای مردم بریتانیا به خروج این کشور از اتحادیه اروپا، زلزله ای است که کارشناسان فاضل معتقدند سرنوشت این کشور و مردمش را در پنجاه سال آینده شکل دیگر می دهد و از آن تکان هایی می زاید که قابل پیش بینی نیست.
استعفای نخست وزیری که قبلا گفته بود در صورت رای مخالف مردم به عضویت بریتانیا در اتحادیه اروپا هم از ریاست دولت کنار نمی رود و تا انتخابات آینده مجلس – یعنی ۲۰۲۰ – نخست وزیر می ماند، اولین نتیجه بزرگ رای دیروز بود اما نه آخرین، اینک بحران پولی در شدیدی در راه است که یک ساعت بعد از اعلام رای با نزول بهای پاوند خود را نشان داد و از سوی دیگر مردم شمال بریتانیا ۰ اسکاتلند – که اکثرشان رای به ماندن در اتحادیه اروپا داده اند اینک در جدا شدن خود از بریتانیا و اعلام استقلال راسخ تر می نمایند و رهبرشان اعلام داشته که چون خواست ما از برنامه دولت لندن جداست ما راه خود را می رویم. و این زمینه را برای همه پرسی تازه ای برای استقلال آن بخش از شمال بریتانیا همواره می کند. این هم دومین لرزه سنگین نتیجه رای گیری.
این مقدمه آوردم تا یکی از درس های مردم سالاری های بالغ را بازگفته باشم ورنه از بامداد هر رسانه ای را دیده و شنیده باشید از این زلزله بریتانیایی گفته است. لابد همه را شنیده و دیده اید.
چندی پیش هم در یک مجلس گفتم که اگر همه نزدیک به هفت میلیون نفر ایرانی که مطابق یک پژوهش قابل استناد در سی و اندی سال گذشته، حداقل یک سال در اروپا و آمریکا زیسته اند، یعنی ده در صد جمعیت کشور، و حدود ۲۵ درصد جمعیت شهری، درس ها و آموخته های خود، یا دریافت هایشان را از زندگی در کشورهای میزبان، به گونه ای می نوشتند و به ما یادآوری می کردند، به گمانم کمک بزرگی شده بود به شناخت ما از زیرو بالای این جهان و تموج های ان، و یاری می رساند به جامعه تحول طلب ایران که بدانند کدام وجه از دستاوردهای این بخش از تجربه بشری را می توانند بطلبند و باید بطلبند، و کدام را می توانند وانهند و در دستور ندانند. و این دستاورد اندکی نبود.
اولین درسی که از ساعتی بعد از اعلام نتایج همه پرسی در برابر چشم ها نشست این حرکت بدیهی بود که نخست وزیر بریتانیا دیوید کامرون که جوان ترین رییس دولت این کشور در دویست سال گذشته بوده است، برابر مردم ظاهر شد تا بگوید که از سمت عالی خود هنوز پنجاه ساله نشده استعفا می دهد تا نخست وزیر جدیدی راه و روش های دردناک جدا شدن از اتحادیه اروپا را بهتر فراهم کند. او با تاکید بر این که مصلحت بریتانیا را در ماندن می دید اعلام داشت رای مردم محترم است. و تاکید کرد که بریتانیا قوی تر از آن است که از این جدایی آسیب ببنید و در چهارماهی که هست سعی خواهد کرد که آرامش مطلوب به فضا برگردد. او همان کسی است که تا روز قبلش به مردم گفته بود که جدا شدن خطرناک است و کشور را فقیر می کند و اقتصاد لطمه جدی می زند، اما با معلوم شدن نتایج همه پرسی دیگر آن همه را تکرار نکرد.
از آن سو جانشین محتمل کامرون که روزنامه نویس پنجاه ساله ای است بوریس جانسون و یکی از بهترین مقاله نویسان این کشور است و عملا رهبری جنبش جدایی از اتحادیه اروپا را در دست داشت، تا دیروز به صراحت می گفت نخست وزیر دروغ می گوید و می خواهد با ترساندن مردم مانع رای آن ها شود، اما در اولین واکنش به نتیجه همه پرسی ابتدا از دیوید کامرون تحسینی شایسته کرد او را مرد با شخصیت و با پرنسیبی خواند که امروز با تصمیم دردناک خود – در حالی که مجبور به استعفا نبود – نشان داد که ذاتا دموکرات و مومن به ارزش
های کشور است.
رییس بانک مرکزی بریتانیا که دو روز قبلش پیش بینی کرده بود که بحران پولی به وجود خواهد آمد و در حالی که کاهش شدید بهای پاوند خبر از روزهای بدی می دهد , بلافاصله ظاهر شد تا به مردم بگوید که پول کافی برای تزریق به بانک ها هست و اقتصاد کشور قوی تر از آن است که بحران ادامه یابد.
حتی رهبر فرصت طلب استفلال طلبان اسکاتلند هم در سخنان خود سخن از همه پرسی اینده و نظر مردم اسکاتلند برای ماندن در اتحادیه اروپا گفت اما هیچ زمان تعیین نکرد که اوضاع را آشفته تر از این که هست نکند.
به یک زبان همه انگار در اتحادی نانوشته به کار این افتادند که جلو ایجاد بحران بزرگی را برای کشور بگیرند. و کسی به کسی نمی گوید من که گفته بودم.
این حاصل صدها سال ممارست این طایفه است با دموکراسی که به تعبیری محکم ترین و دیرپاترین مردم سالاری هاست. تجربه به این جایشان رسانده که در وقت انتخابات و همه پرسی همه چیز به هم می توان گفت برای جلب توجه مردم ، اما وقتی تمام شد مانند پایان مسابقه فوتبالی است رفتگران می آیند و زباله ها و کاغذهای پراکنده را جمع می کنند و مردم می روند به خانه شان انگار نه که تا ساعتی پیش عده ای داشتند خود را می کشتند و گریبان می دریدند.
اما این تنها درس نیست.

توضیح: این نوشته پیش از این در «صفحه فیس بوک مسعود بهنود » منتشر شده است. مطلب اصلی را «اینجا»می‌توانید بیابید. ما پیشنهاد می کنیم مطالب را در منابع اصلی هم ببینید، گاهی تفاوت هایی در عکس و لینک های افزوده وجود دارد.

Recent Posts

معاویه: یک عرب ایرانی یا مسیحی؟

مسعود امیرخلیلی

۱۳ آبان ۱۴۰۳

آقای خامنه‌ای، ۱۳ آبان و شورای‌ نگهبانِ جهان

۱۳ آبان در تاریخ جمهوری اسلامی روز مهمی است؛ نه از آن جهت که سفارت…

۱۳ آبان ۱۴۰۳

آیا پذیرفتگان دیکتاتوری مقصرند؟!

در تحلیل سیاسی و روانشناختی دیکتاتوری، مسئله مقصر دانستن پذیرفتگان دیکتاتوری به عنوان افرادی که…

۱۳ آبان ۱۴۰۳

روز جهانی وگن؛ به یاد بی‌صداترین و بی‌دفاع‌ترینِ ستمدیدگان!

امروز یکم نوامبر، روز جهانی وگن است؛ این روز، یادبودِ تمام دردمندی‌ها و خودآگاهی‌هایی است…

۱۲ آبان ۱۴۰۳

اسرائیل؛ درون شورویه و بیرون مستبده!

درآمد در این نوشتار به دو مطلب خواهم پرداخت. نخست، تحلیلی از عنوان مقاله و…

۰۸ آبان ۱۴۰۳