زیتون– کانون مدافعان حقوق کارگر با انتشار بیانیه ای از جعفر عظیم زاده، زندانی کارگر در اعتصاب غذا حمایت کردند. جعفر عظیم زاده دبیر هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، توسط قاضی صلواتی به شش سال زندان و دو سال محرومیت از عضویت در احزاب و فعالیت در فضای مجازی و رسانه ها محکوم شد. اتهامات او اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور، اخلال در نظم عمومی و فعالیت تبلیغی علیه نظام بود. او همچنین با استناد به ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی از عضویت در احزاب، گروه‌ها و دستجات سیاسی و فعالیت مجازی، رسانه‌ها و مطبوعات به مدت دو سال محروم شده است.
جعفر عظیم زاده زندانی مدافع حقوق کارگران، از ظهر روز جمعه ۱۰ اردیبهشت ۹۵ اعتصاب غذای نامحدود خود را به همراه جمعی از زندانیان دیگر شروع کردند. آنها تصمیم خود به اعتصاب غذا را در نامه یی به رییس زندان اینگونه بیان کردند: «در اعتراض به امنیتی کردن فعالیتهای صنفی و تجمعات و اعتصابات کارگران و معلمان، دستمزدهای زیر خط فقر، ممنوعیت برگزاری مستقلانه و آزادانه روز جهانی کارگر و روز جهانی معلم، عدم شفافیت و عمل مؤثر سازمان جهانی کار در قبال نقض حقوق بنیادین کارگران و معلمان ایران و با خواست خارج کردن اتهام ”اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی کشور “و دیگر اتهامات امنیتی از پرونده‌های مفتوح کارگران و معلمان معترض و برداشتن این‌گونه اتهامات جعلی و ساختگی از پرونده‌های خود و دیگر فعالان کارگری و معلمان زندانی از امروز دهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۵ از دریافت غذای زندان خودداری و دست به اعتصاب‌غذای نامحدود می‌زنم.»
حال ۶۰ روز بعد از اعصاب غذا کانون مدافعان حقوق کارگر در بیانیه ای به آسیب های حاصل از این اعتصاب غذای طولانی پرداخت و نوشت: فشار ۵ روی ۷، ضربان قلب نامنظم بین ۴۰تا ۶۰، خونریزی روده و معده، دستگاه گوارش دیگر همان چای و قند را هم نمی پذیرد. کاهش وزن شدید، درد و ضعف شدید که به تدریج به کم شدن هوشیاری خواهد انجامید و…این شرایط جسمانی جعفر عظیم زاده است.
امضا کنندگان این نامه خواستار آن شدند که «تا پیش از وقوع فاجعه مقدمات آزادی او را فراهم کنند.» 

متن این بیانیه که نسخه ای از آن برای انتشار در اختیار «زیتون» قرار گرفته به شرح زیر است:
شصت روز اعتصاب غذا
شصت روز اعتصاب غذا حتا اگر” تر” باشد، حتا اگر در بیمارستان و در ده روز آخر، فرد اعتصابی به سرم وصل باشد، چه بر سر بدن می آورد؟
فشار ۵ روی ۷، ضربان قلب نامنظم بین ۴۰تا ۶۰، خونریزی روده و معده، دستگاه گوارش دیگر همان چای و قند را هم نمی پذیرد. کاهش وزن شدید، درد و ضعف شدید که به تدریج به کم شدن هوشیاری خواهد انجامید و…
این شرایط جسمانی جعفر عظیم زاده است. گزارش پزشک قانونی که از طرف دادستانی جعفر عظیم زاده را معاینه کرده است دال بر وخامت وضع وی بوده است. پزشک بیمارستان اعلام کرده که مشکلات ضربان قلب ربطی به خود قلب ندارد، تنها به دلیل عدم تغذیه به مدت طولانی است و اعلام کرده اند که دیگر کاری از دست آنان برنمی آید و باید هر چه زودتر تغذیه شروع شود و گرنه خطر جدی خواهد بود.
و در مقابل تنها سکوت و بی توجهی مسوولانی است که باید پاسخگوی سلامت جسمانی زندانی سیاسی باشند. سکوت که نه، زیرا دادستانی به خانواده اعلام کرده است که “برای او هیچ کاری نمی‌کند حتی اگر بمیرد. ”

و اما چرایی بزرگ، جرم او چیست؟؟؟؟؟
اطلاع رسانی از وضعیت زندگی اسف بار کارگران و دفاع از آنان، اعتراض به دستمزدهای اندک و عقب افتادن همین اندک برای ماه ها، دفاع از حق فعالیت های صنفی برای کارگران و همه ی اینها جرم های بزرگی است در کشوری که قرار بود حقوق کارگران “قبل از خشک شدن عرقشان” داده شود، قرار بود “مستکبر و سرمایه داری” نباشد تا از …
در اینجا دزدی از حقوق کارگران و زحمتکشان و به نابودی کشاندن زندگی هزاران کارگر و خانواده های آنان جرم نیست اما همه ی این اطلاع رسانیها و اعتراضها جرمهای بزرگی هستند، همه ی اینها “اذهان عمومی را مشوش می کند” و “امنیت ملی را به خطر می اندازد” به گونه ای که مرتکبان به آن باید به حبس های طولانی محکوم شوند، سلامت و شاید جان خود را در زندان از دست دهند و…
زیرا حقوقهای میلیونی و میلیاردی مدیران برای لحظه ای نباید عقب بیافتد و سودهای نجومی سرمایه داران نباید اندکی کاهش یابد، حقوقهای عقب افتاده کارگران باید در حساب های بانکی سرمایه داران باقی بماند و سود روی سود بیاورد، نباید خاطر آنان از اعتراض کارگران به جان آمده ذره ای آزرده شود. این است دلیل اصلی بی توجهی به وضعیت جعفر عظیم زاده و خواست های او.
جعفر عظیم زاده و جعفرها بیانگر اعتراض فروخورده کارگران و زحمتکشانی هستند که سالیان سال فریادشان به جایی نرسیده و به جای حقوق حقه خود، فشار گرسنگی و بیکاری، زندان و شلاق دریافت کرده اند.
عظیم زاده اکنون کارگری زندانی است که صدای این محرومیت است.
ما از همه کارگران و فعالان کارگری و نهادهای مدافع حقوق کارگران و زحمتکشان در سراسر جهان می خواهیم تا با همه توان از خواست های جعفر عظیم زاده حمایت کنند و اعتراضات خود را به هر شکلی که می توانند علیه این برخوردهای غیر انسانی علیه کارگران ایران اعلام کنند.
تا پیش از وقوع فاجعه، جعفر عظیم زاده و تمامی زندانیان سیاسی بدون قید و شرط باید آزاد شوند و به جای آنان دزدان و غارتگران اموال مردم مجازات شوند.
کانون مدافعان حقوق کارگر
7تیر ماه ۱۳۹۵