یک پاسخ

1. “مصدق و شاه دو سر یک سقوط”نگاهی بی تعصب نشانگر آنست که دکترمصدق در مسایلی همچون بستن مجلس و مماشات با جانیان و آدمکشان مذهبی چون فداییان نواب صفوی خطا کرد ، که موجب گستاخی و میانداری خیابانی کودتا و اقدام بر علیه خود او نیز شد و تحمل اعمال مخرب و ضد ایرانی ی توده ایهای روسوفیل که اورا همکار و همدست پنهانی کودتاچیان برای نابودی توده ایها معرفی کردند، بسیار کاستی داشت .اما مهمتر اینکه مطلق بینی در شیطان انگاری انگلوساکسونها و عدم نسبی نگری و اشتباه محاسبه از مناسبات محتوم حاکم بر جهان در آنروزها ، موجب گشت تا با پیشنهاد اولیه ی کمپانی ی انگلیسی ، برای افزایش سهم کشورمان از فروش نفت که متضمن سودی واقع بینانه برای ملت ایران بود مخالفت کند و اجانب حاکم بر جهان دیکتاتورسالار آن دوران را به جستجوی چاره ای غیر از قرارداد و توافق با مصدق مجاب کند و برکناری او هدف شود .محمدرضا شاه اما ، احمدشاه ماب و بی پرنسیب ، جنتلمن احمدآبادی را که شیفته ی سعادت ملت و خواری روباه پیر بریتانیا بود ، با کالبدی رنجور به محکمه یفرمایشی کشانید تا با ساکسونهای مکار بتلافی ی کینه ای که از او بخاطر دیپورت اتباع انگلیسی و تحقیر ملکه ی هزاردامادشان داشتند همنوا گردد.از طرفی به هم آوایی با منبری ها نشیند که مصدق را بهایی یا بی دین خطاب کرده بودند و حالا اعلامیه ی حکومت کودتا و جاویدشاه و مرگ برمصدق را از رادیو میخواندند .شاه به اقتدای سفرای معظم یانکی برپا ایستاد و بر پتانسیل موجود عرفا و فضلای اهل درد و بابضاعت و سلیم النفس که محصول حریت و اعتدال و دمکراسی سالهای ۲۰ تا۳۲ و سلوک سیاسی اخلاق گرایانه ی خان رعیت پناه احمدآبادی بود به انکار نشست وگوش بر استخوانداران برکنار و مساوات طلب نیز ببست .از مرداد سی و دو به بعد و پس از محو هر آنکس که دستبوسی و تملق روا نمیداشت و از ناصحین مستقل و منصف بود و حرفی برای شنیدن داشت ، به مدد هیولای ساواک ، امیدها برای برآمدن امیرکبیری ثانی و یا ذکاءالملکی فاضل و حتی سیدضیایی قاطع ، پژمرده شد و در عوض با آریامهرخوانی و نظرکرده گی ابوالفضل و تبختر مضحک محمدرضا پهلوی بر پایمنبر مسجد سپه سالار تهران ، وقتی آخوند خزعلی یا فلسفی ، اورا فرمانده ی سپاه امام زمان میخواندند و مسعلت صحت مزاج یگانه شاهنشه شیعه جهان را میطلبیدند تا بدآن درفشانی رسید که خودش هم ، مدعی نظر کردگی خودش گشت و همه ی راههای صلاح به فنای اسفل افتاد .روسای جمهور یانکی هم عامدا با تملق او را خطاب میکردند تا سایه خدا ببیند خود را و موم دست و شیفته ی تملق باقی بماند .شاه شاهان همه امیدها را ناامید و نقش برآب گردانید و همه را مجاب کرد که او را تحمل هیچ ناصحی نیست وتنها ، عزل او به جبر ، چاره ی کارست .ماترک ما ملت از تقابل و تفارق محمدرضاشاه و دکتر محمد مصدق ، عقب افتادگی تمام وجه و تعیین کننده و تماشای عکس و مجسمه شاه و برپای شدن و سرود شاهنشه ما زنده بادا خواندن ، حتی قبل از هر سانس فیلم در سینماها و مجالس شد و رجعت به دوره ی رضاشاه .اقناع مردم به فضیلت حکومت مستبد و تک گو و اینکه بهترین روش حکومت گری همانا قدرقدرتی یکنفر و تمکین و اطاعت دیگران است و مرحمت اعلیحضرت {تنهاشاه شیعه و نظرکرده ی جهان به گفته ی خودش} بهرعایای ممالک محروسه ی ایران این شد که تنها نقش دستبوسی و تقدیر از شبانی اعلیحضرت را بیان کنند .منتخب ملت که بایستی نوکری ملت را ابراز کند به صلاح آمریکایی ها که اهدافشان با یک فرد بهتر تامین میگردد تا با جمع عقلا و اهل فن مورد حمایت وشارژ قرار گرفت ، شاه نیز ابلهانه خود را بر ایران مقدم پنداشت و بر آن تاکید و “خدا شاه میهن” را شعار و اولویت کرد. .چنان بود که از رضاخان مستبد و تک گو ، این توجیه و اقناع ، با اقدامات مثبت او در بنیان گذاری حکومت ملی ی ایران شروع شد و پس از او ، در دوره ی پسرش محمدرضا ، این استبداد به رای ، بسط بیشتری یافت تاما ملت ، به خوی رعیت مآب ، معتاد گشته و پس از پهلوی نیز ، با کنش معتادگونه ، تک گوی دیگری را فضیلت امامت دادیم و اختیار استبداد و به همان سیره ، کنون نیز مقدرات وطن به کف حاکم شایق به تملقاتسالوسان .فردا نیز معتاد این خواب آباد ، در پی جایگزین مستبد دیگر و نه تغییر مناسبت گله و شبان میرود .این فاجعه بارترین اقدام و میراثی ست که بر ما ملت تحت شبانی چون بختک رسوب کرده و حاکم است.مصدق و شاه کاراکتر کاریزما و باقی شدند اما وجوه جان پریششان کماکان باز تولید میشود همچون”شیطان نگری ی اجنبی ی مصدق” و “ملت را رعیت خواهی شاه”.اعتیاد به ناتوانی و عجز در فعالیت های جمعی و قوت و قدرت در فردیت و خودکامگی و خودشیفتگی ، در افعالو افکار فردفرد ما ایرانیان که اظهر من الشمس است مستند مبحث .حالیه ۲۸مرداد و طرفین سوژه ی نفت برفتند ، لاکن ملت خودکم بین پرورانده شده کماکان تنها به گزیدن چوپانی دگر راغبند و ترک اعتیاد به استبداد پذیری را نتوانستن .تنها اگر ترک اعتیاد [ به تنفر ، مطلق بینی و تکبر و توهم ]آموزه و عبرت ۲۸مرداد شود ، سوژه ی نفت و کودتا محل و ارزش اعتنا میابد ولاغیر جاده ی خاکی و خلط مبحث خواهد بود .

دیدگاه‌ها بسته‌اند.