زیتون– سه هزار نفر از اهالی موسیقی در نامه سرگشادهای خطاب به حسن روحانی، خواستار اعادهحیثیتِ جامعه موسیقی و احیای حرمت موسیقیدانان شدهاند.
در این نامه موسیقی دادنان دو خطر را به حسن روحانی گوشزد کرده اند. «هشدار نخست افغانستان و پاکستان شدن ایران است؛ یعنی تضعیف حاکمیت قانونِ ملی. این اتفاق، که با به بازیگرفتنِ اعتقاد و دین و مذهب مردم و با مستمسک قراردادنِ موسیقی کلید خورده است، از طریقِ نفیِ حاکمیتِ واحد قانونی و عادیکردنِ ملوکالطوایفی شروع شده است.» هشدار دوم اما «به نحوه واکنش در مقابل چنین موقعیتی» بر میگردد، «باید توجه کرد که چنین مشکلی ممکن است با یک سخنرانی آغاز شود، اما راهحل آن قطعاً تنها ایراد سخنرانی نیست.»
این نامه که در پی اظهارات اخیر وزیر ارشاد و ائمه جمعه برخی استان ها منتشر شده است در کمتر از ۲۴ ساعت توسط نزدیک به سه هزار نفر از اهالی موسیقی و رسانه ها امضا شده است و همچنان روند جمع آوری این امضاها ادامه دارد.
اسامی هنرمندانی چون حمید متبسم، شهرداد روحانی، پژمان حدادی، آزاد میرزاپور، سعید نایب محمدی، حمیدرضا آفریده، کیوان فرزین، فرشاد توکلی و… در بین امضا کنندگان به چشم می خورد. متن نامه به شرح زیر است:
«مقام محترم ریاست جمهوری
جناب آقای حسن روحانی
خوشحالیم که سرانجام نسبت به اظهارنظرِ غیرقانونیِ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامیِ منصوبتان، در بابِ پذیرش ممنوعیت کنسرت موسیقی در شهر مشهد، واکنش نشان دادید؛ واکنشی هرچند دیر، هرچند شفاهی و هرچند در جمع و موقعیتی غیرمرتبط. این دیر بهتر از هرگز بود، اما بههوش باشید که بسیار ممکن است دیرها به وضعیتهایی منتهی شوند که راهحلشان از جنس هرگز و هیچوقت باشد. و شما که اختیارات ریاست اجرایی کشور را دارید به خوبی میدانید که مسئولیتِ عواقبِ دیر و زودها بر عهده آنان است که اختیار دارند.
جناب رئیسجمهور بنابر آنچه گفته شد و متعاقب مشکلات اخیری که برای امنیتِ حرفهای جامعه موسیقی ایران در رابطه با کنسرتهای موسیقی ایجاد شده است دو خطر را یادآور میشویم. هشدار نخست افغانستان و پاکستان شدن ایران است؛ یعنی تضعیف حاکمیت قانونِ ملی. این اتفاق، که با به بازیگرفتنِ اعتقاد و دین و مذهب مردم و با مستمسک قراردادنِ موسیقی کلید خورده است، از طریقِ نفیِ حاکمیتِ واحد قانونی و عادیکردنِ ملوکالطوایفی شروع شده است. پذیرشِ یک نظرِ غیرقانونی توسط وزیری که برای اجرای قانون از مجلس رأی اعتماد گرفته است، بیشک فاجعهای است که امروز موسیقی را و فردا بقیه فرهنگ و هنر و اعتبار کشور را قربانی خواهد کرد. هشدار دوم به نحوه واکنش در مقابل چنین موقعیتی بر میگردد. باید توجه کرد که چنین مشکلی ممکن است با یک سخنرانی آغاز شود، اما راهحل آن قطعاً تنها ایراد سخنرانی نیست. باید حاکمیت واحد قانون اساسی را عملاً نشان داد؛ عملی بیش از یک سخنرانی. از شما میخواهیم بر طبق سوگندتان پاسدار قانون اساسی کشور باشید، که این بار با قربانیکردنِ موسیقی و موسیقیدان به بازی گرفته شده است.
ما، جامعه موسیقی کشور، خواستار برخورد عملی، روشن و الزامآورِ دولت و نظام جمهوری اسلامی در جهت احیای حق سلبشده مذکور و نیز تضمین جدیِ عدمِ تکرارِ این وضعیت هستیم. ما خواستار اعاده حیثیتِ جامعه موسیقی و احیای حرمت موسیقیدانانایم. ما میخواهیم حداقل در حد یک شهروند عادی که حق کسبوکار دارد، و شما طومار حقوقش را دو سال پیش یادآوری کردید، به رسمیت شناخته شویم. یادمان نرفته است که شما در وعدههای انتخاباتیتان از احیای اعتبار پاسپورت ایرانی صحبت کردید. بهنظر میآید اکنون اعتبار شناسنامه جامعه موسیقی نیز به خطر افتاده است.»
۱۳ آبان در تاریخ جمهوری اسلامی روز مهمی است؛ نه از آن جهت که سفارت…
در تحلیل سیاسی و روانشناختی دیکتاتوری، مسئله مقصر دانستن پذیرفتگان دیکتاتوری به عنوان افرادی که…
امروز یکم نوامبر، روز جهانی وگن است؛ این روز، یادبودِ تمام دردمندیها و خودآگاهیهایی است…
درآمد در این نوشتار به دو مطلب خواهم پرداخت. نخست، تحلیلی از عنوان مقاله و…