۸۸ مقطعی از تاریخ ایران است که در آن اقشار وسیعی بدون سازماندهی تشکیلاتی درگیر جریانی بزرگ شدند و اتفاق تلخی که در کهریزک افتاد جامعه مدنی ایران را هدف قرار داده بود و از آن سو نیز این اتفاقی نبود که حکومت بخواهد زیر بار آن برود و آن را بپذیرد و در همان ابتدا نیز سعی در رفع و رجوع آن کرد.
اما درباره معذرت خواهی مرتضوی اگر به کلمات نامه او دقت کنید٬ معذرت خواهی او در واقع از آقای خامنه ای است نه از جامعه و بنابراین این نمیتواند راضی کننده باشد. این نشان میدهد که در واقع راست افراطی تابحال آنچه را که در کهریزک رخ داد گردن نمیگرفت که خب این نامه به نوعی اذعان به وقوع آن و عمق فاجعه است. حال در این مقطع باید به حرفهای آقای مهدی کروبی مراجعه کرد که تا بتوان وارد فاز بعدی شد و به جزئیات مسئله پرداخت. یکی از دلایل دیگر اهمیت این مسئله آن است که ترس و وحشتی که در آن زمان مسئله کهریزک ایجاد کرد یکی از دلایل کم شدن شدت اعتراضات در آن دوره بود و با این حال حکومت آن را نمیپذیرفت.
حال که این معذرت خواهی اتفاق افتاد٬ میتوان به قسمت دوم قضیه پرداخت و کمیسیونی برای بررسی این مسئله شکل داد. در واقع جامعه مدنی و روزنامه نگاران باید از فرصت به وجود آمده برای روشن شدن ابعاد قضیه استفاده کنند و به راههای جلوگیری از تکرار این اتفاق، اعاده حیثیت افراد و همچینین جبران خسارات وارده بپردازند تا نتیجه این داستان این نباشد که آقای مرتضوی به واسطه این معذرتخواهی٬ فقط خود را تبرئه کنند.
چرا که اگر به واسطه این پیگیری قوه قضائیه نسبت به این مسئله حساس شود، دیگر قاضیای این اجازه را به خود نمیدهد که تحت فشار یک گروه- مثلا راست افراطی- چنین فجایعی را به بار بیاورد.
در حالی که بیش از دو سال از جنبش "زن، زندگی، آزادی"، جنبشی که جرقه…
بیانیهی جمعی از نواندیشان دینی داخل و خارج کشور
رسانههای گوناگون و برخی "کارشناسان" در تحلیل سیاستهای آینده ترامپ در قبال حاکمیت ولایی، بهطور…
زیتون: جلد دوم کتاب خاطرات طاهر احمدزاده اخیرا از سوی انتشارات ناکجا در پاریس منتشر…