آقای فانی وزیر فعلی آموزش و پرورش را از سال ۵۶ می شناسم. ما دانش آموز بودیم و ایشان دانشجو. برای دانش آموزان جنوب شهر کلاس فوق‌العاده ریاضی گذاشته بودند و من هم شرکت میکردم. انصافا مسلط بودند. مذهبی بودند و سیاسی هم. برای ما الگو شده بودند و ما با افتخار در کلاس ایشان شرکت می کردیم. گذشت تا انقلاب پیروز شد و ایشان صاحب مقامی در منطقه ۱۶ آموزش و پرورش شدند. قاطعیت و اصرار بر مواضع ایشان معروف شده بود. روزی به دیدن ایشان رفتم و برخورد خشن ایشان را با پدر یک دانش آموز دیدم. بعد برای من توضیح دادند که در موضع حق نباید مماشات کرد.
چند سال به بعد به کردستان رفتند و مدیر کل آموزش و پرورش شدند و موضع شداد و غلاظ ایشان در برخورد با پاک سازی شدگان! مشهور شد. دیگر از ایشان خبری نداشتم تا اینکه در دولت اصلاحات معاون وزیر شدند و من در چند ملاقات اظهار ارادت شاگردی در محضر استاد نمودم. استاد همچنان از اصول دفاع می کردند. در دولت آقای روحانی وزیر شدند و من خوشحال که یک کارکشته آموزش پرورش وزیر شده اند.
مدتی گذشت سر و صدای اهالی آموزش و پرورش درآمد که آقای وزیر به شدت اهل مماشات شده اند.
حاشا و کلا! آقای فانی و مسامحه؟
تا اینکه این روزها بحث استیضاح ایشان و سپس پس گرفتن آن پیش آمد. خبرهایی از مجلس و استان ها می رسد که آقای فانی به هر خواسته استیضاح کنندگان تن می دهد تا وزیر بماند و وزیر مانده است!
استاد شرمنده ام ! درسی که می دادید این نبود!
دو روز ماندن در مقام ارزش فدا کردن اصول و حقوق مردم را ندارد.

منبع: کانال تلگرامی عبدالله رمضان زاده