نرگس محمدی برنده جایزه حقوق‌‌‌ بشر «وایمار» شد

زیتون– نرگس محمدی، فعال حقوق‌بشر زندانی، برنده جایزه حقوق بشر وایمار شد. این جایزه به دلیل «فعالیت‌های درازمدت و جسورانه نرگس محمدی که برای جان و زندگی‌اش بی‌خطر نبوده» به او تعلق گرفت.

به گزارش دویچه‌وله فارسی هیات داوران جایزه وایمار در بیانیه خود از تلاش‌‌های نرگس محمدی «در جهت تامین حق آزادی بیان، برابری انسان‌ها و علیه مجازات اعدام» تقدیر کردند.

جایزه‌ حقوق بشر شهر وایمار در آلمان هر سال در ۱۰ دسامبر، روز بین‌المللی حقوق بشر، اهدا می‌شود.

مراسم اهدای جایزه حقوق بشر وایمار به نرگس محمدی روز شنبه ۲۰ آذر برگزار شد. مسئول روابط اروپایی وزارت خارجه آلمان نیز در این مراسم سخنرانی کرد. تقی رحمانی جایزه را به نمایندگی از سوی همسر زندانی‌اش دریافت کرد.

نرگس محمدی از سوی دادگاه به ۱۶ سال زندان محکوم شد که دادگاه تجدیدنظر نیز این حکم را تایید کرد. او در حال گذراندن حکم ۱۰ سال حبس خود در زندان اوین است و به همین دلیل همسرش تقی رحمانی به جای او این جایزه را دریافت کرد.

این مراسم با یک کنفرانس مطبوعاتی در شهرداری این شهر در روز شنبه ۱۰ دسامبر (۲۰ آذر) روز جهانی حقوق بشر آغاز شد. در این جلسه مطبوعاتی شهردار شهر وایمار، اشتفان وولف، گوندولا گاوس، مجری ارشد شبکه تلویزیونی ZDF آلمان به عنوان حامی معنوی این جایزه، هاینریش هربست، عضو شورای مشاوره جایزه وایمار، مارتین لسنتین از جامعه بین‌المللی حقوق بشر IGFM، تقی رحمانی همسر نرگس محمدی و مائده سلطانی دختر عبدالفتاح سلطانی، وکیل زندانی شرکت داشتند.
در این کنفرانس خانم گاوس گفت که به طور مستمر وضعیت زنان و وضع عمومی حقوق بشر در ایران را دنبال می‌کند و متاسف است که در سال ۲۰۱۶ کشوری مانند ایران همچنان تحت قوانین شریعت اداره می‌شود؛ قوانینی که بر اساس آنها اعدام در ملاءعام صورت می‌گیرد و زنان به طور سیستماتیک مورد تبعیض واقع می‌شوند.

تقی رحمانی همسر نرگس محمدی که همراه با فرزندان دوقلوی ۱۰ ساله‌اشان در پاریس زندگی می‌کند، تاکید کرد که تا کنون به نرگس اجازه نداده‌اند که با او صحبت کند و او تنها پس از یک اعتصاب غذای ۲۰ روزه این اجازه را پیدا کرده که یک بار در هفته به مدت ۱۵ دقیقه تنها با فرزندانش تلفنی حرف بزند.

تقی رحمانی که خود سابقه ۱۷ سال زندان در جمهوری اسلامی دارد، حکم ۱۶ سال زندان برای نرگس محمدی را که ۱۰ سال آن اجرا می‌شود، یک “انتقام‌گیری امنیتی” در برابر تلاش‌های نرگس برای تغییر قوانین ظالمانه علیه زنان و اعتقاد راسخ او به آزادی فعالیت‌های حقوق بشری دانست.
رحمانی چند بار تاکید کرد که نرگس تنها خواهان آزادی فعالان حقوق بشر نیست، بلکه می‌خواهد فعالیت نهادهای حقوق بشری هم آزاد شود.

هاینریش هربست، عضو شورای تصمیم‌گیری برای جایزه وایمار گفت: «متاسفانه و نیز خوشبختانه تعداد نامزدهای این جایزه بسیار زیاد بود. خوشبختانه برای اینکه تعداد کسانی که متعهد به حقوق بشر هستند زیاد است و متاسفانه برای اینکه این افراد بیش از پیش مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند و موارد نقض حقوق بشر هم از سوی دولت‌ها بیشتر شده است.»

او اعطای این جایزه را ایجاد امید برای کسانی دانست که فعالیت‌های حقوق بشری انجام می‌دهند و در زندان هستند؛ امید برای آزادی و یا بهتر شدن وضعیتشان در زندان و امکان دسترسی به امکانات پزشکی و بهداشتی.

مارتین لسنتین عضو جامعه بین‌المللی حقوق بشر IGFM، که پیشنهاددهنده نرگس محمدی برای دریافت این جایزه بوده، به موقعیت زمانی کنونی ایران اشاره کرد و گفت: «درست در زمانی که ایران در حال تلاش برای باز کردن درهای دنیا به روی خود است و بسیاری از شرکت‌های اروپایی و در میان آنها شرکت‌های آلمانی در حال تلاش برای بازسازی یا نوسازی روابط اقتصادی با ایران هستند و زمانی که مسئولان اقتصادی و سیاسی اروپا و آلمان مرتبا به ایران سفر می‌کنند، ما اعطای این جایزه را فرصتی می‌دانیم تا توجه این افراد را به وضعیت حقوق بشر در ایران جلب کنیم.»

.