زیرنویس(۱)
ابراهیم نبوی(۲)

شیعه انگلیسی، سنی آمریکایی

آیت‌الله(۳) خامنه‌ای(۴) گفت: « در صورت وحدت ملت‌ها(۵) و دولت‌های(۶) اسلامی، آمریکایی‌ها(۷) و صهیونیست‌ها، توان تحمیل(۸) خواسته‌های خود بر مسلمانان(۹) را از دست می‌دهند و توطئه به فراموشی سپرده شدن(۱۰) فلسطین(۱۱) ناکام خواهد ماند…. در این اوضاع و احوال، شیعه انگلیسی(۱۲) و سنّی آمریکایی مثل دو لبه یک قیچی(۱۳) به آتش افروزی و اختلاف‌افکنی(۱۴) مشغولند… در روزهای اخیر(۱۵) انگلیسی‌ها در نهایت بی‌شرمی، ایران مظلوم و عزیز را تهدید منطقه نامیده‌اند اما همه می‌دانند که برخلاف این اتهامات، این انگلیسی‌ها هستند که همیشه منشأ و منبع تهدید و فساد و خطر و نکبت بوده‌اند…چرا کشورهایی با ظواهر اسلامی(۱۶) حرف دشمنان را درباره تهدیدات و دشمنی‌های درونی جهان اسلامی قبول و به صراحت از سیاستهای آنها تبعیت می کنند؟…» در پایان این دیدار(۱۷) جمعی از میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی(۱۸) از نزدیک(۱۹) با رهبر انقلاب اسلامی دیدار و گفت‌وگو(۲۰) کردند.

زیرنویس:
۱) زیرنویس: توضیحاتی که نویسندگان می‌نویسند، ولی کسی آن را نمی‌خواند. این عنوان ستون جدید من در سایت «زیتون» است. از کلیه طنزنویسان که به من لطف دارند و کلا من و بقیه نداریم، گاهی یک چیزهایی می‌نویسند که خدای ناکرده من فکر می‌کنم خودم نوشتم، خواهش می‌کنم تا یکی دو ماه از این فرم طنز زیرنویس کپی‌برداری نکنند، بعد از دو ماه کلا بلامانع است و کپی‌رایت نداریم.

۲) ابراهیم نبوی: همان سیدابراهیم نبوی است که سیدش را نمی‌نویسم، چون هر وقت می‌نویسم فکر می‌کنم قرار است یک اتفاق جدی بیافتد. ربطی به نظرات کاشفان فروتن کورش و صادق هدایت ندارد.

۳) آیت الله: موجودی که در دهه‌های پیش مردم فکر می‌کردند محترم است و اهل دنیا نیست، راست می‌گوید، طرفدار مظلومان است و فقط به خدا فکر می‌کند، انقلاب ایران این توهم را برطرف کرد.

۴) آیت الله خامنه‌ای: رهبر حکومت ایران که هیچ‌کس جز او لازم نیست فکر کند و تصمیم بگیرد و خودش هم فکر نمی‌کند و توان تصمیم‌گیری ندارد.

۵) ملت‌ها: گروهی از مردم که در یک محدوده جغرافیایی زندگی می‌کنند، مانند دولت سوریه، دولت ایران، دولت کوبا و دولت روسیه.

۶) دولت‌ها: جمعی از سیاستمداران خائن و خودفروش که در حال توطئه علیه ما هستند، مانند ملت آمریکا، ملت انگلیس و ملت فرانسه.

۷) آمریکایی‌ها: عده ای از مردم که همه‌شان مثل هم هستند، برخلاف ما که همه‌مان فرق داریم.

۸) تحمیل: روش سیاسی جمهوری اسلامی برای اداره کشور. در این شیوه عده‌ای حمال مقداری از ثروت مردم را تا خانه حمل می‌کنند و از محملی به نام خدا و دین و قانون استفاده می کنند.

۹) مسلمانان: گروهی از پیروان خداوند که به دستور رهبری عمل می‌کنند و با بقیه افرادی که به ظاهر خودشان را مسلمان می‌دانند، می‌جنگند. این گروه با زندگی کردن آدم‌ها مخالف‌اند و فکر می‌کنند سعادت یعنی همین الآن بمیری.

۱۰) به فراموشی سپرده‌شدن: یکی از موهبت‌هایی که بشر به آن دست می‌یابد تا بتواند زندگی را تحمل کند.

۱۱) فلسطین: کشوری که همه مسلمین، حکومت ایران و سوریه و عربستان و یمن و افغانستان و ترکیه و خیلی کشورهای دیگر به حفظ آنها فکر می‌کنند، ولی خودشان عین خیال‌شان نیست.

۱۲) شیعه انگلیسی: عده‌ای از پیروان سیدصادق شیرازی که می‌خواهند چهره زشتی از شیعیان نشان بدهند، در حالی که ما خودمان به اندازه کافی چهره بد و زشت می‌توانیم نشان بدهیم.

۱۳) قیچی: وسیله ای فلزی که دو لبه تیز دارد و با آن می توان نظرات دیگران را اصلاح کرد و از میان برد، برخی افراد نادان از قیچی برای کارهای بی‌ربط مانند اریگامی، باغبانی و خیاطی هم استفاده می‌کنند.

۱۴) اختلاف افکنی: یکی از کارهای بیهوده که دشمنان علیه حکومت انجام می‌دهند و هیچ لزومی ندارد، چون ما خودمان به اندازه کافی اختلاف ایجاد می‌کنیم. اگر راست می‌گویند اختلاف ما را رفع کنند.

۱۵) اخیر: یک زمان سیاسی در ایران که هیچ وقت تمام نمی‌شود، مثل قتل‌های زنجیره‌ای اخیر که هجده سال است هنوز اخیر است؛ اتفاقات اخیر: یعنی اتفاقاتی که در ربع قرن گذشته رخ داده است.

۱۶) ظواهر اسلامی: مانند چفیه و عقال و ریش و پینه روی پیشانی که در مورد بقیه چیز بدی است، ولی اگر عبا و عمامه و ریش و پینه باشد و مال ما باشد خوب است.

۱۷) دیدار: منظور دیدار با رهبری است، در این واقعه عده‌ای جمع می‌شوند و هیجان‌زده می‌شوند و داد می‌زنند و تائید می‌کنند و معلوم می‌شود که کلا ملت همان افراد هستند.

۱۸) مهمانان کنفرانس وحدت اسلامی: عده‌ای از مسلمانان خارجی که دچار سوء تغذیه تاریخی هستند و در سفرشان به تهران مشکل‌شان را تا یک سال حل می‌کنند.

۱۹) نزدیک: یعنی کم‌ترین فاصله. در اینجا کم‌ترین فاصله با رهبر. نزدیکی با رهبر(بی ادب نباشید) در انتخابات ریاست جمهوری رخ داد و فردی که بیش‌ترین نزدیکی با رهبر را داشت، فعلا گم شده و در دسترس و جاهای دیگر نیست.

۲۰) گفت‌وگو: وقتی دو نفر با هم حرف می‌زنند، مثلا در گفت‌وگو با رهبر، او حرف می‌زند و بقیه گوش می‌کنند و بعد از پایان سخنان او فریادهای گوش‌خراش می‌کشند و بعد، می‌روند.