ابقای جنتی در خبرگان؛ ابهام برانگیز و معنادار

زیتون- سینا‌ پاکزاد: بودن یا نبودن احمد جنتی٬ مساله این است. ایا معامله‌ای برای ابقای او در مجلس
خبرگان صورت گرفته است؟ آیا دولت حاضر شده به شورای نگهبان امتیاز بدهد و جنتی را در لیست خبرگان تهران نگه دارد؟
سالی که هنوز پاسخ‌اش مشخص نیست و به نظر هم نمی‌رسد که پاسخ مشخصی برای آن پیدا شود. نتیجه‌ای که دست آمده اما پرسش‌برانگیز است. آنها که در روز جمعه به لیست ائتلاف اصلاح‌طلبان در تهران رای داده‌اند حالا می‌پرسند که چطور ممکن است تمام افراد این لیست در انتخابات مجلس موفق به کسب کرسی‌ها شده باشند اما در لیست خبرگان اتفاق مشابهی نیفتاده باشد. بر اساس نتایج نهایی که ستاد انتخابات وزارت کشور بامداد دوشنبه اعلام کرد٬ ۱۵ نفر از۱۶ برگزیده خبرگان در شهر تهران همگی از چهره‌هایی هستند که توسط اصلاح‌طلبان حمایت شده بودند و فقط نام احمد جنتی دبیر شورای نگهبان قانون اساسی به عنوان کاندیدای اصولگرایان در این لیست به چشم می‌خورد. ابهام و تردید نسبت به صحت آرای او به ویژه از این جهت پررنگ می‌شود که وزارت کشور پیشتر گفته بود آرای مجلس خبرگان زودتر از آرای مجلس شورای اسلامی شمارش خواهد شد اما این اتفاق نیفتاد. تعلل در اعلام نتیجه نهایی آرا این شائبه را پیش آورد که فشارهایی علیه وزارت کشور برای ابقای جنتی در لیست خبرگان وجود دارد. او در قعر جدول منتخبان است اما در خبرگان می‌ماند.

نگرانی از دست‌کاری آرا

شائبه‌ها درباره نتایج انتخابات فقط به ماندن و نماندن جنتی در بین منتخبان خبرگان تهران محدود نمی‌شود. در دو استان البرز و مشهد هم نگرانی نسبت به دست‌کاری آرا وجود دارد. گزارشهای متعددی از سوی خبرنگاران و ناظران در این دو منطقه وجود داشت که حاکی از اعمال فشارهای غیرقانونی برای تغییر نتیجه آرا و بالاکشیدن کاندیداهای اصولگرا بود. در استان البرز اوضاع به اندازه‌ای مبهم است که هنوز کاندیدای پیروز مشخص نشده است اما در مشهد نام چند چهره‌ اصولگرا به عنوان منتخب اعلام شده و این اتفاق صدای اصلاح‌طلبان را درآورده است. بیانیه‌ای از سوی اصلاح‌طلبان این شهر منتشر شده و در ان آمده « با وجوه شبهات ناشی از تعلل معنادار مسئولان اجرایی خراسان رضوی در اعلام ترکیب و تجمیع آراء رای دهندگان مشهد،داوری و اعلام نظر صریح و دقیق در باب آن چه در مشهد گذشته،بغایت دشوار می نماید در عین حال این “تلخی” که بر ما می رود و سال هاست در این خطه با ماست٬ نباید “شیرینی ” فتح قریب به پنجاه درصد کرسی های پارلمان را توسط لیست های امید و بیشتر آن ،در کف مستقلین در گستره کشور از ذائقه این مردم شریف و متعهد به مصالح ملی بزداید.» آنها در بیانیه‌ خود همچنین تاکید کرده‌اند که سئوالات و اعتراضات خود را بر پایه شواهد و قراین موجود،به مراجع مسئول،منعکس می‌کنند.

انکار شکست

اصولگرایان در مجموع بازنده بازی انتخابات مجلس و خبرگان هستند. آنها نمی‌خواهند زیر بار این شکست بروند و رسانه‌هایشان مدام تبلیغ می‌کنند که هنوز اکثریت مجلس بعدی از آن اصولکرایان است و فقط در تهران بوده که اصلاح‌طلبان موفق به پیروزی شده‌‌اند. وحید یامین‌پور از روزنامه‌نگاران اصولگرا امروز در یادداشتی که سایت رجانیوز آن را منتشر کرده بود با تاکید بر همین ادعا گفته بود که رای تهرانی‌ها به خاطر تفاوت سبک زندگی آنها با سایر شهرهاست و این رای را نباید یک رای سیاسی به حساب آورد. خبرگزاری فارس هم یادداشتی را منتشر کرد که در آن ادعا شده بود پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس و خبرگان فقط یک توهم است و آنها روی هم رفته انتخابات را باخته‌اند. جالب این که اصولگرایان نمودارهایی را هم منتشر کردند که در آن سهم نماینده‌‌های اصولگرا از مجلس بیشتر از اصلاح طلبان برآورد شده بود.

گام‌های محتاطانه

بازی در این مرحله تمام نمی‌شود و این تازه اول ماجراست. تجربه‌های قبلی نشان می‌دهد که اصولگرایان بعد از شکست آرام نمی‌نشینند و باید انتظار اتفاق‌های غیرمنتظره در فضای سیاسی ایران طی ماه‌های آتی را داشت. کما این که به فاصله‌ اندکی بعد از انتخابات مجلس ششم و پیروزی قاطع اصلاح‌طلبان٬ سعید حجاریان ترور شد و دو ماه بعد یعنی در اردیبهشت سال ۱۳۷۹ هم سخنرانی آقای خامنه‌ای درباره این که مطبوعات پایگاه دشمن شده اند٬ زمینه توقیف فله‌ای رسانه‌های منتقد را فراهم آورد. تجربه‌های پیشینی حالا اصلاح‌طلبان را واداشته که دست به عصا و با احتیاط‌تر از گذشته قدم بردارند. آنها بعد از ۶ سال سرکوب تازه با قدم‌هایی لرزان به صحنه سیاسی برگشته‌اند و سهمی از کرسی‌های قدرت پیدا کرده‌اند. اصلاح‌طلبان برای ایجاد حفاظی امنیتی بالای سرخود از ائتلاف با میانه‌روها و اصولگراهای متعدل استقبال می‌کنند تا آسیب‌پذیری کمتری داشته باشند. در بدنه اجتماعی هوادار اصلاح‌طلبان هم تغییر رفتار مشاهده می‌شود. کسانی که روز جمعه به لیست امید رای دادند٬ امید به تغییرات حداکثری ندارند و مهم‌ترین اولویتشان بیرون کردن تندروها بود که تا حد قابل توجهی محقق شده است.