زیتون ـ مهسا محمدی: ۱۴ نفر از اعضای حقیقی و حقوقی شورای عالی سیاستگذاری انتخاباتی اصلاح‌طلبان برای انتخابات شورای شهر تهران ثبت نام کردند. ۱۰ نفر از این افراد اعضای حقوقی این شورا و نمایندگان احزاب اصلاح‌طلب در آن محسوب می‌شوند و ۴ نفر دیگر نیز از اعضای حقیقی هستند. از آنجا که در حال حاضر شورای عالی سیاستگذاری مرجع اصلی برای بستن لیست اصلاح‌طلبان در انتخابات شورای شهر است، کاندیداتوری این افراد برای انتخابات شورای شهر حرف و حدیث‌هایی را در محافل اصلاحطلبی در پی داشته است.
تعارض منافع و مشکل تدوین لیست
شورای عالی سیاستگذاری انتخاباتی اصلاح‌طلبان، پیش از انتخابات مجلس دهم و در سال ۹۴ شکل گرفت. این شورا که برای اجتناب از موازی‌کاری‌هایی که میان شورای راهبردی انتخاباتی اصلاح‌طلبان و شورای هماهنگی جبهه اصلاحات و شخصیت‌های حقیقی فعال اصلاح‌طلب تشکیل شده بود بعد از تجربه موفق انتخابات مجلس از نهادی موقتی به ریاست محمد رضا عارف، تبدیل به شورایی دایمی و مرجع برای جبهه اصلاحات شد تا به واسطه آن اجماعی برای انتخاب‌های پیش رو شکل گیرد. حال با فرارسیدن موعد انتخابات شورای شهر و همچنین قوام یافتن و از آب و گل درآمدن شورای عالی سیاستگذاری این بحث مطرح شد که آیا استعفا از شورای عالی سیاست گذاری برای عضویت در شورای شهر ضرورتی دارد ؟ و آیا اعضای شورای سیاستگذاری با توجه با جایگاه‌شان اساسا می‌توانند کاندیدای شورای شهر و یا سایر انتخابات پیش رو باشند یا خیر؟
جبهه‌ای که در فقر کار حزبی موجود در ایران قرار باشد به محل اجماع احزاب موجود بدل شود جایگاه ویژه و حساسسی خواهد یافت و تلاش برای دور نگه داشتن آن از فساد و لابی‌های احتمالی در ایجاد هماهنگی‌های لازم و در نهایت بستن لیست مهم و تعیین کننده است
فاطمه راکعی دبیرکل جمعیت زنان مسلمان نواندیش که از اعضای حقوقی شورای عالی بود، بعد از ثبت نام برای انتخابات شورای شهر، استعفای خود را از شورای عالی تحویل محمد رضا عارف داد. راکعی در نامه استعفای خود تاکید کرد: «برای حضور در لیست نهایی، تابع تصمیم شورای عالی خواهم بود و چه در لیست باشم و چه نباشم، با تمام توان از لیست ائتلاف اصلاح‌طلبان برای شورای شهر تهران حمایت خواهم کرد.» همچنین دیگر کاندیدای شورای شهر غلامرضا انصاری که به نمایندگی از حزب اتحاد ملت در شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان عضویت داشت نیز از این شورا کناره گیری کرده و در یادداشتی نوشت که « باتوجه به دغدغه بخشى ازکنشگران وفعالین اصلاح طلب درمورد عدم حضورنامزدهاى این جریان در ترکیب شوراى عالى اصلاح طلبان» و ضمن «تأئید این نظر» درماه گذشته وقبل از ثبت نام نامزدها پیشنهاد جایگزینى فرد دیگرى رابرای شرکت درجلسات شورای عالی سیاستگذاری داده است.
توصیه‌های بزرگان
از آنجا که در اساسنامه شورای سیاستگذاری منعی برای عضویت در شورا و کاندیداتوری در انتخابات وجود ندارد، به نظر می‌رسد که این ضرورت از متن اظهارنظرها و توصیه های بزرگان قوم اصلاح‌طلب درآمده است. پیش از این عبدالکریم حسین زاده نائب رئیس فراکسیون امید طی نامه‌ای به محمدرضا عارف پیشنهاد کرده بود برای جلوگیری از هرگونه شائبه درباره لیست نهایی اصلاح طلبان٬ اعضای شورای سیاست گذاری که در انتخابات کاندیدا شده اند یا از عضویت در شورا انصراف دهند و یا از کاندیدا شدن در انتخابات صرف نظر کنند.
آذر منصوری و حمیدرضا جلائی پور نیز از اعضای شورای مرکزی حزب اتحاد ملت بر ضرورت این کناره گیری تاکید کردند. مصطفی تاجزاده نیز در توئیتی انصراف از شورای مزبور را برای کاندیداتوری در شورای شهر کار «بجایی» ارزیابی کرد و حسین نورانی نژاد عضو دفتر سیاسی حزب اتحاد ملت نیز بر ضرورت «انتخاب» میان «بازیگری و داوری» تاکید کرد.
نگاهی به ساختار شورای نوپای سیاستگذاری و سازو کار آن شاید بتواند تا حدی میزان حساسیت و ضرورت این بحث را روشن کند. تشکیل این شورا از دل نیاز به اجماع در جبهه اصلاحات بر‌آمد، نیازی که محسن میردامادی، فعال اصلاح‌طلب از آن به عنوان لزوم تشکیل جبهه فراگیر اصلاح‌طلبان یاد می‌کند و می‌گوید:«به دلیل واقعیت‌هایی که امروز در جامعه ما وجود دارد ممکن است این تشکیلات گسترده نتواند یک حزب باشد، اما می‌تواند یک جبهه فراگیر باشد. جبهه‌ای که در بر‌گیرنده احزاب و شخصیت‌های مختلف اصلاح‌طلب بوده و در صورت موفقیت به سمت یک حزب فراگیر حرکت کند.»
بنابراین جبهه‌ای که در فقر کار حزبی موجود در ایران قرار باشد به محل اجماع احزاب موجود بدل شود جایگاه ویژه و حساسسی خواهد یافت و تلاش برای دور نگه داشتن آن از فساد و لابی‌های احتمالی در ایجاد هماهنگی‌های لازم و در نهایت بستن لیست مهم و تعیین کننده است.
بازیگران اندک برای یک رقابت کلیدی
از سوی دیگر تعداد بالای داوطلبان کاندیداتوری شورای شهر از درون شورای مذکور نشان از بازیگران معدود این صحنه دارد، پس منطقی به نظر نمی‌رسد اگر فعالان حزبی که نمایندگان احزاب خود و نخبگان سیاسی در شورا هستند به طور کلی از فعالیت درگیرانه‌تر در عرصه سیاسی منع شوند و از آنان انتظار عدم ورود به نهادهای قدرت را داشته باشیم. این منع می‌تواند آثار منفی‌ای مانند چندپارگی و انشعاب در درون این جبهه را به دنبال داشته باشد و این همان نقطه ای است که جریان سیاسی اصلاحات پیش از این شکستهای سنگینی را بابت آن متحمل شد. هر چند در حال حاضر نیز شورا بدون ریزش نیست و اعضایی از حزب اعتماد ملی مانند اکبر منتجب نیا، یا افرادی مانند رهامی و کواکبیان دست به حرکات فردی زده اند.
تا بحال چناچه اشاره شد از لیست ۱۴ نفره کاندیداهای شورای شهر که عضو شورای سیاستگذاری هستند و شامل؛ صدر اعظم نوری؛ افشین حبیب زاده؛ محمود میرلوحی؛ مجید فراهانی؛ عابدی؛ زهره آشتیانی؛ حکیم پور، رسولی؛ مهرعلیزاده؛ سالاری؛ فخاری؛ حق شناس؛ راکعی و تقوائیان می‌شود، فقط دو نفر از شورای سیاستگذاری کنار گرفته اند. باید دید که در ادامه راه این شورا برای سازو کار داخلی خود و ایجاد هماهنگی در نیروهای فعال خود چه تدبیری می‌اندیشد. مطمئنا خروجی این تصمیم در نگاه بدنه رای‌دهنده بی تاثیر نخواهد بود.
یک پاسخ
کم کم، اگر آرامش موجود ادامه یابد، حسودان و عنودان سنگ اندازی نکنند، و قلدران بگذارند، جناح های بازیگران سیاسی و حزبی دوران معاصر ایران، بعد از تلاطم ها و افراط و تفریط های دهه های اخیر، شکل خواهد گرفت. اگر پیروزان هر مرحله و نیز شکست خودگان شلتاق نکرده و به قوانین بازی تن در دهند، امید برای اصلاح کشور زنده خواهد شد.
دیدگاه‌ها بسته‌اند.