به‌ مناسبت چهلم درگذشت ادیب برومند

به نام آن که هستی را پی افکند / نوای عشق در نای نی افکند

چهل روز از در گذشت استاد ادیب برومند ریاست هیات رهبری جبهه ی ملی ایران مردی که افزون بر هفت دهه در عرصه ی فرهنگ و سیاست ایران زمین کوشید و درخشید و از آرمان های آزادی خواهانه و میهن گرایانه اش پاواپس نکشید گذشت.
ابعاد شخصیتی این شاعر و کوشنده ی سیاسی که به شاعر ملی ملقب گشت پرشمار است. از هنرهای مختلف چون خوش نویسی و موسیقی تا ادبیات و شاعری و از فعالیت های سیاسی و اجتماعی تا تلاش های فرهنگی و آموزشی همه در منظومه ی شخصیتی وی همنوا و همساز نمایان و شکوفا بودند.

ادیب برومند نمادی بالنده و آیینه ای تمام نما از فرهنگ دیرپای این کهن بوم و بر بود و شعرش فراتر از ساحت فردی به گونه ای محورین به مسایل روز جامعه می پرداخت. از اشعار انتقادی که با شجاعتی اخلاقی سروده و منتشر می شد تا اعتراض به بیعدالتی و آزادی ستیزی و نامردمی و نیز دغدغه های تمامیت ارضی همه گواه این نکته اند که ادیب برومند شاعر کنج عافیت نشینی که به سرنوشت ملک و ملتش نیندیشد نبوده است. در کتاب “ناله های وطن” بازتاب اندیشه و احساس جوان ادب ورزی را می نگریم که از اشغال میهن و دیکتاتوری به تنگ آمده است. سرود رهایی تاریخ منظوم نهضت ملی ایران را به رهبری دکتر محمد مصدق باز می نماید. او نه تنها به ایران و ایرانی پیوسته می اندیشید که برایش انسان جایگاهی ویژه داشت و از این روی در کتاب پیام آزادی مجموعه اشعار او در حمایت از ستمدیدگان سراسر جهان است. کتابی که به انگلیسی و سپس به ۲۸ زبان دیگر ترجمه شد.

او هم چنین اشعار زیبایی در تغزل و طبیعت ستایی و نیز پژوهش های ادبی گرانسنگی پیرامون گنجینه های ادبی ایران زمین از خود به یادگار گذاشته است.
ادیب برومند از آغاز جوانی تا واپسین دم حیات دل و اندیشه در گرو راهی داشت که دکتر محمد مصدق آغاز گر آن بوده است. وی پیوسته از اعضای وفادارجبهه ی ملی ایران در طول حیات سیاسی این جبهه بوده است و پس از بحران هایی که بعد از انقلاب ۵۷ برای این جبهه روی داد وی از افراد موثر برای باز سازمان دهی آن بود و سالیان سال در هیات رهبری جبهه ی ملی کانونی فروزان برای گرد آوردن اعضای میهن دوست و تلاشگر این جبهه به شمار می رفت.

وی نگاهی تکثرگرا و فراتر از مسایل شخصی به نیروهای سیاسی داشت و به اصولی که باور داشت پایبند ماند. در روابط بین فردی محبتی انسان دوستانه و ادب و وقاری اصیل در وی هویدا بود. آمیزه ای از فرهنگ و سیاست که در این عصر از نوادر بود. آثار او و آرمان هایش که همچنان حضوری روشنا بخش و شکوفا در جمع دوستدارانش دارند میراثی بی بدیل است که باید برای پاس داشت آن با دل و جان کوشید.

نامش مانا و راهش پویا بادا.
از شمار دو چشم یک تن کم / وز شمار خرد هزاران بیش

مهندس عباس امیرانتظام- حسین شاه حسینی- دکتر داوود هرمیداس باوند- دکتر علی رشیدی- مهندس بدیعی- مهندس کوروش زعیم.
31/۱/۹۶