زیتون- سینا پاکزاد: به رغم آنکه پس از اعتراض فعالان سیاسی و مدنی به زمزمه حضور نزدیکانِ برخی چهره‌های اصلاح‌طلب در فهرست انتخاباتی این جریان برای شورای شهر تهران٬ تعدادی از اعضای شورای عالی سیاستگذاری اطمینان دادند که چنین اتفاقی رخ نخواهد داد اما همچنان نگرانی از ترکیب این لیست در افکار عمومی دیده می‌شود. بسیاری دلواپس این موضوع هستند که چهره‌هایی بدون سابقه روشن در جریان اصلاحات و یا با کارنامه‌ای دارای شبهات سیاسی و اقتصادی بتوانند با لابی و پول وارد لیست شوند.
این نگرانی‌ها در حالی است که شماری از افرادی که با لیست اصلاح‌طلبان به شورای شهر راه یافته‌اند انتظارات هوادارانِ این جریان را برآورده نکرده‌اند. این نکته را می‌توان از اظهارنظرهای انتقادی و ابراز نگرانی بدنه جریان اصلاحات به روشنی دریافت. همین چند هفته پیش بود که فعالان تحول‌خواه زمانی که متوجه رایزنی‌هایی به‌منظور حضور بستگان نسبی چهره‌های اصلاح‌طلب در لیست انتخاباتی شورای شهر پنجم شدند طی نوشته‌هایی در شبکه‌های اجتماعی صدای اعتراض‌شان را به شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان که مسوولیت تعیین ترکیب لیست را دارد٬ رساندند.
به‌عنوان نمونه کامبیز نوروزی، حقوقدان و از چهره‌های اصلاح‌طلب در کانال تلگرامی‌اش نوشت: «نامزدی سه فرزند سه تن از مقام‌های فعلی و قبلی کشوری برای شورای شهر تهران، که منتسب یه اصلاح طلبان یا دولت فعلی‌اند، موجی از واکنش های منفی ایجاد کرد که ادامه بیم و هراس از پدیده آقازادگی است.»
همچنین محمدجواد حق شناس، عضو حزب اعتماد ملی نیز گفته بود: «اگر افراد غیرمتخصص و آقازاده‌ها به صرف وابستگی‌های جناحی به لیست نهایی راه یابند در صورتی که بسیاری از شایستگان در این دوره تایید صلاحیت شده‌اند مردم تمایلی به مشارکت گسترده نخواهد داشت.»
تجربه حضور دل‌بسته قالیباف در لیست اصلاح‌طلبان
همه به یاد دارند که در سال ۹۲ احمد دنیامالی با لابی سنگین و به پشتوانه صرف پول توانست وارد لیست اصلاح‌طلبان شود اما زمانی که قرار بود اصلاح‌طلبان محسن هاشمی را شهردار تهران کنند او از کسانی بود که با رای به قالیباف در زمین حریف بازی کرد. او قبل از ورود به شورای شهر٬ معاون قالیباف در شهرداری بود و مشخص بود که به آسانی دست از حمایت از رییس سابق خود بر نخواهد داشت اما با وجود این سابقه همچنان به‌دنبال حضور در لیست اصلاح‌طلبان برای ورود به شورای شهر پنجم است.
دنیامالی که در آبان ماه سال گذشته طی نطقی درباره قالیباف گفته بود «من هر روز و شب به مظلومیت این فرد فکر می‌کنم» و عدم همراهی‌هایش با تصمیم‌هایی در راستای نظارت‌پذیری شهردار در حال حاضر نیز در پی قرار گرفتن در لیست اصلاح‌طلبان و سوء استفاده از سبد رای این جریان است.
او در این دوره از شورا در مواردی همچون مخالفت با کاهش اختیارات شهردار تهران که به پیشنهاد حکیمی‌پور ۲۲ عضو شورای شهر تهران آن را امضا کرده بودند و عمدتا در زمینه کاهش اختیارات مالی شهردار تهران بود و موافقت با افزایش اعتبار شهرداری از طریق جابه‌جایی ۷۸۷ میلیارد تومان از بودجه [که منجر به افزایش ۳۰۰۰ هزار میلیارد ریالی بودجه شد] پیوندش با جریان مقابلِ اصلاح‌طلبان را در عمل اثبات کرده است.
مدافع شهردار از پیشنهاد مدال تا پلاسکو
در این بین عملکرد اسماعیل دوستی در شورای شهر نیز دارای نکات جالبی است. او تنها به خاطر راه‌اندازی یک بوستان به نام «یاس» در فروردین ماه سال ۹۴ به شورا پیشنهاد داد تا «مدال خدمت جهادی» به قالیباف اهدا کنند. او نیز همچون دنیامالی با طرح کاهش اختیارات شهردار مخالفت و با افزایش بودجه شهرداری موافقت کرده بود. وی همین‌طور در جریان انتخاب هیات رییسه شورا در کمال ناباوری مرتضی طلایی را به‌عنوان نائب رییس شورای شهر پیشنهاد کرده بود.
او حتی در فاجعه دردناک پلاسکو نیز حاضر نشد از حمایتش از قالیباف دست بردارد و سعی کرد وی را منزه از قصور جلوه دهد. دوستی گفته بود: «شهردار تهران چند سال پیش آمد و گفت پلاسکو ناایمن است و به تنهایی نمی‌توانم آنجا را پلمب کنم چون قانون به من این اجازه را نمی‌دهد.» وی همچنین در جریان انتخابات دوره دهم مجلس از الهیار ملکشاهی عضو جبهه پایداری حمایت کرد و حتی حاضر شد در ستاد وی به سخنرانی و تمجید از ملکشاهی بپردازد. دوستی در همسویی با این جریان طی نامه‌ای در تمجید از مراسم حکومتی ۹دی با اصولگرایان هم‌صدا شد.
عضو ساختمان‌ساز
محمد حقانی که ریاست کمیته محیط زیست شورا را در اختیار دارد نیز دارای شبهاتی در عملکرد خود است. از جمله اینکه گفته می‌شود او در شرایطی که عضو شورا است به فعالیت ساخت‌وساز نیز مشغول است. گفته می‌شود که او باعث استفاده پویان حقانی از رانت در سازمان زیباسازی شده و علاوه بر این در زمان ساختماری‌سازی وی در خیابان «سهیل» یک کوچه عمومی به همین محل اضافه شده است.درباره او همین‌طور مانند برخی دیگر از اعضای شورا٬ شبهات مالی نظیر برخورداری از خانه‌ای ۴۵ میلیارد تومانی وجود دارد
همچنین در خصوص حقانی این شائبه وجود دارد که از فهرست املاک نجومی با خبر بوده اما در راستای اطلاع‌رسانی آن به مردم و یا پیگیری‌اش اقدامی صورت نداده است. اینها مواردی است که در کنار ماجرای پاداش‌های ماهیانه بالای ۱۲ میلیون تومان از سازمان‌های زیر مجموعه شهرداری در سال ۷۶-۷۷ شایسته توضیح و شفاف‌سازی از سوی وی است.
بازی دوطرفه سالاری
محمد سالاری دیگر عضوی است که با نام اصلاح‌طلبان به شورا رفت اما حاضر نشد طرح سوال از شهردار در خصوص فاجعه پلاسکو را که خواسته قاطبه مردم و هواداران اصلاحات بود امضا کند. پیشتر زمزمه‌هایی وجود داشت مبنی بر این که قالیباف جزو کسانی بوده که برای تائید صلاحیت وی برای نمایندگی مجلس از حوزه سبزوار تلاش‌هایی صورت داده بود و همین مساله از جمله دلایل حمایت او از شهردار تهران به شمار می‌رود.
وی در شرایطی که عضو شورا است از ساخت‌وساز نیز دست نکشیده و شایعات گوناگونی درباره برخورداری‌اش از رانت در این زمینه شنیده می‌شود. طرفه آنکه سالاری به عنوان رییس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر می‌توانسته در نقش یک اهرم نظارت بر شهردار عمل کند اما در طول چهار سال گزارشی از وقوع تخلف و یا خطایی در این حوزه شهرداری در صحن شورای شهر ارائه نداد.
اصلاح‌طلب اما…
در عین حال عضوی در شورای شهر تهران حضور دارد که در جرگه جریان اصلاحات جای دارد و شک و شبهه‌ای در این زمینه به وی وارد نیست اما تاکنون از اقدامات و فعالیت‌هایش در طول نمایندگی‌اش در شورا اطلاع‌رسانی چندانی صورت نگرفته و مردم درک درستی از میزان فعالیت‌های وی ندارند. احمد مسجدجامعی شخصیتی است که نامش در اخبار شهری بیشتر با موضوع «تهران‌گردی» هفته‌ای یکبار و همین‌طور ریاست یک ساله بر شورای شهر عجین است.
بسیاری عملکرد وی را محافظه‌کارانه و به‌دور از سیاست‌ورزی قلمداد می‌کنند٬ چنانکه وی در جریان رای‌گیری برای انتخاب شهردار تهران زمانی که دید تعداد آرا ۱۵-۱۵ برابر شده٬ با عدم موافقت با انتخاب سرپرست سه ماهه برای شهرداری خواسته یا ناخواسته زمینه را برای انتخاب مجدد و تثبیت شهرداری قالیباف مهیا ساخت. علاوه بر این وی سابقه روبرو شدن با پیشنهاد کناره‌گیری از نامزدی ریاست شورا برای تجمیع آرای اصلاح‌طلبان و شماری از اصولگرایان برای پایان دادن به ریاست چمران را در کارنامه دارد که با آن مخالفت کرد و موجب تداوم سلطه چمران بر شورای شهر شد. در آن مقطع عدم موفقیت در تغییر شهردار و عدم توانایی در تداوم ریاست اصلاح‌طلبان بر شورا باعث سرخوردگی هواداران جریان اصلاحات شد.
اصلاح‌طلبان به دلایل مختلف از جمله ردصلاحیت‌های گسترده چوب حضور افرادی که از اقبال جامعه به اصلاح‌طلبان سوء استفاده کرده و در مقطع انتخابات سعی می‌کنند خود را اصلاح‌طلب و یا متمایل به آنان جا بزنند تا در لیست قرار بگیرند خورده‌اند
مسجد جامعی همچنین در زمانی که قرار شد به شکایت حقوقدانان درباره چرایی سه دوره‌ای شدن شهرداری قالیباف در دیوان عدالت اداری حاضر شود به‌جای آنکه از دیدگاه اصلاح‌طلبان حمایت کند به همراه مهدی چمران و پرویز سروری به دفاع از شهرداری مجدد قالیباف پرداخت. در این شرایط او از همه بیشتر با انتقادی مبنی بر فقدان کارنامه کاری مشخص در طول سالیان حضورش در شورا روبروست.
مشغله اقتصادی و غیبت از شورا
همچنین فاطمه دانشور جزو تجاری است که با قرار گرفتن در فهرست اصلاح‌طلبان توانست کرسی شورای شورای شهر تهران را به‌دست آورد اما گویا به‌قدری مشغله خارج از شورا دارد که در ۹۰ جلسه اخیر کمیسیون اجتماعی تنها در ۵ جلسه شرکت کرده است و در صحن علنی شورا نیز کمتر به‌صورت منظم دیده می‌شود.
رسانه‌ها در دی ماه سال گذشته گزارش دادند که وی ۳۰ جلسه غیبت داشته است. خود او علت این غیبت‌ها را این‌گونه توضیح داده بود: «من اگر در جلساتی [جلسات اتاق بازرگانی] به غیر از جلسه شورا شرکت کردم به این دلیل بوده که آن جلسه قطعا مهم تر از جلسه شورا بوده و ترجیح دادم آنجا حضور داشته باشم.» در واقع دانشور شرکت در جلسات اقتصادی را مهم‌تر از پایبندی به آرای مردم و حضور در شورای شهر قلمداد کرده است.
او همچنین زمانی که در بهمن ماه سال ۹۲ مصاحبه‌اش با یک خبرنگار اصلاح‌طلب منتشر شد که در آن به خانه ۵۰۰ متری‌اش در نیاوران اشاره شده بود عصبانی شد و حضور آن خبرنگار در منزلش را تکذیب کرد.
مرد سفر و رکوردشکنِ غیبت‌ها
یکی دیگر از اعضای اصلاح‌طلب شورای شهر٬ محمدمهدی تندگویان است که تعداد سفرهای خارجی‌اش در زمان عضویت در شورا باعث شد شائبه دوتابعیتی بودنِ وی نیز مطرح شود. وی تنها در سه ماهه اول سال گذشته ۱۲ جلسه و در مجموع از سال ۹۲ تا شهریور سال گذشته ۴۱ جلسه غیبت داشته و تا مرز اخراج از شورا نیز پیش رفت.
او به تازگی و با نزدیکی به موعد انتخابات شورا٬ حسابی در توئیتر فعال شده و به پشت‌پرده‌ها و وقوع تخلفاتی در سازمان زیباسازی و خرده‌گیری‌هایی به قالیباف می‌پردازد. این تحول در حالی است که در طول این چهار سال صحبتی از این مسائل به میان نیاورده به‌طوری که به‌عنوان نماینده شورا در کمیسیون ماده ۷ هم هیچ گزارش تخلفی از شهرداری ارائه نداده است.
ریاست اسمی
در این بین، احمد حکیمی‌پور رییس فراکسیون اصلاح‌طلبان شورای شهر است و قاعدتا باید نقش ویژه‌ای در اجماع آنها ایفا کند اما او حتی نتوانست بعد از فاجعه پلاسکو دیگر اعضای فراکسیون را در سوال از شهردار با خود همراه سازد.
او که هنوز درباره شائبه زندگی‌اش در خانه اهدایی شهردار در زمان شورای شهر اول شفاف‌سازی نکرده به‌عنوان رییس فراکسیون اصلاح طلبان نیز به اقدامات غیراصلاح‌طلبانه اعضای فراکسیون، بی‌نظمی و عدم توجهشان به خواسته‌های تحول‌خواهان حساسیتی به خرج نداده است.
با این اوصاف اکنون یکی از مطالبات مشخص هواداران جریان اصلاحات و فعالان سیاسی و مدنی این است که کسانی که تنها در خوردنِ نان اصلاح‌طلبی تخصص دارند اما رویکردشان برخلاف منش تحول‌خواهی است در لیست شورا قرار نگیرند.
اصلاح‌طلبان به دلایل مختلف از جمله ردصلاحیت‌های گسترده چوب حضور افرادی که از اقبال جامعه به اصلاح‌طلبان سوء استفاده کرده و در مقطع انتخابات سعی می‌کنند خود را اصلاح‌طلب و یا متمایل به آنان جا بزنند تا در لیست قرار بگیرند خورده‌اند.
در حال حاضر اما صدایی رسا از جانب تحول‌خواهان برای اعتراض به این روند شنیده می‌شود. آنان نمی‌خواهند چهره‌هایی که در راستای بهبود و تغییر اوضاع مدیریتی شهر تحرکی از خود نشان نمی‌دهند، به خواسته‌های رای دهندگان پس از کسب کرسی شورا بی‌‌تفاوتند و یا نقش بازی به‌هم زن در میان اصلاح‌طلبان و شکستن رایشان در صحن شورا را دارند وارد فهرست انتخاباتی این جریان شوند.
2 پاسخ
ضمن تشکر . به عنوان کسی که در دوره اول شورای شهر تهران کارشناس منابع درآمدی و سرپرست گروههای تخصصی شورای شهر تهران بودم که بعد از آمدن گروه آبادگران به طرز غیر محترمانه ای اخراج شدم ، در جریان ریز فعالیت اعضای شورای شهر دور اول قرار دارم و از نزدیک شاهد همه اتفاقاتی که منجر به انحلال شورای شهر تهران شد قرار دارم . متاسفانه مسائل شورای اول تهران در سیل حوادث سیاسی بعد از آن نقد نشد و همین باعث شده است که برداشت صحیحی از آن دوره وجود ندارد . شورای اول علی رغم فرجام تلخی که داشت ، موفق ترین شورای شهر بود . تدوین منشور شهر تهران به عنوان سند بالادستی که در این سه دوره کنار گذاشته شد و باعث فجایع بعدی شد مهمترین اقدامی بود که در تاریخ شوراهای شهر بی نظیر بود . منشور شهر تهران در ۱۱ جلد و با مشارکت بیش از سیصد نفر از متخصصین و با مدیریت و ابتکار اقای مهندس اصغر زاده تهیه شد و هنوز سندی قابل اتکاست . تفریق بودجه شهرداری تهران در سال نخست . اصلاح بیش از سی ردیف منابع درامدی شهر تهران از دیگر اقدامات شورای اول بود .
در باره دلایل منجر به انحلال شورای اول نیز ، ماجرا از جمع آوری لیست سازمانها و شرکتهای وابسته به شهرداری شروع شد . با کمال ناباوری در لیست تهیه شده مشخص شد که افراد معیت و محدودی – عمدتا از وابستگان یک حزب که دبیر کل اش شهردار تهران بود – بصورت ضربدری در ۷۰ سازمان و شرکت وابسته به شهرداری تهران عضو هیات مدیره و مدیر عامل با مزایای متعلقه به آن هستند .اختلافات دیگری نیز بود که ریشه در قانون گریزی مدیران شهرداری داشت . آقایان اصغر زاده ، حکیمی پور ، مهندس خسروی ، درودیان و خانوم صدیقه وسمقی ، ۵ عضو شورای اول بودند که با تمام وجود در برابر این تخلفات اشکار ایستادگی کردند و متاسفانه دولت اصلاح طلب وقت و حتی مجلس ششم و رییس اصلاح طلبش ، بجای همراهی با اعضای شورا ، حتی حاضر نشدند به حرف آنها گوش کنند . کارمندان شورای شهر هرگز فراموش نمی کند روزی را که آقای علیزاده ، از اعضای فعلی تهیه کننده لیست اصلاح طلبان ، که آن موقع هم عضو شورا بود ، با دلر ، بله با دلر ، قفل دفتر آقای حکیمی پور را در آورد و لوازم شخصی اش را در راهرو شورا ریخت و همین کار را در همان روز با دفتر آقای اصغر زاده کردند . چرا ؟ چون سوال کرده بودند شهردار وقت با چه مجوزی فروش اضافه تراکم را در ۵ منطقه شمالی یک شبه ممنوع کرده است و این در حالی بود که مدارکی در دست بود که نشان میداد یک هفته قبل از این تصمیم ، چند صد هزار متر مربع تراکم شناور بصورت قسطی در همان ۵ منطقه به افراد مشخصی فروخته شده است .
شخصا نه وابستگی سیاسی و حزبی و جناحی به کسی دارم و نه با افرادی که گفتم مراوده دارم .اقای خسروی و خانوم وسمقی و درودیان را از سال ۸۱ به بعد ندیده و نه تماس داشته ام. اقای اصغر زاده را ۴ سال قبل یکبار در خیابان دیدم و اقای حکیمی پور را بخاطر همشهری بودنمان – و اینکه در ۱۶ سالگی ام فرمانده من بود در زمان جنگ – سالی یک بار بیشتر ان هم در زنجان نمی بینم . دور از انسانیت دیدم که این حرفها را ننویسم .
در باره اقای حکیمی پور که فرمودید ” هنوز درباره شائبه زندگی‌اش در خانه اهدایی شهردار در زمان شورای شهر اول شفاف‌سازی نکرده” آپارتمانی در الهیه برای اعضای شورای شهر که فاقد منزل شخصی در تهران بودند جهت سکونت داده شده بود که ایشان به همراه حدود ده عضو شورای اول سه سال با پرداخت اجاره در آنجا ساکن بودند . نه بصورت پنهانی بود و نه استفاده از منزل سازمانی چیز عجیبی است . تاکنون هم فکر نمی کنم کسی در این باره از ایشان در جایی سوال کرده که پاسخ نداده باشد . کاری به دعواهای سیاسی پیرامون لیست موسوم به اصلاح طلبان ندارم . و اگر اقای خاتمی تایید کنند ، شخصا به همه لیست اعلامی رای میدهم و از معترضین به لیست هم در خواست می کنم که به خاطر همبستگی اصلاح طلبان از ادامه رقابت کنار بکشند ، اما افرادی مثل اصغر زاده و حکیمی پور را از همه کسانی که در این لیست اسمشان امده برای عضویت در شورای شهر تهران شایسته تر میدانم .
چه خوبست که گروه هایی مستقل و بی غرض، عملکرد افراد را در دوره ی خدمت در شورای شهر، یا مجلس، یا وزارت ،و …ارزیابی کرده و به مردم دید و اطلاعات بدهند.
گروه های نظارتی و ارزیابی در مورد دانشگاهها مثلا وجود دارد و می شود از آنها الگو گرفت.
افراد هم بدانند که باچه ملاک هایی مورد ارزیابی قرار می گیرند.
دیدگاه‌ها بسته‌اند.