رفراندوم جمعه

نفس بریده و پر از دلشوره می‌نویسم؛
‎ ای نازنین، ای خسته از این سال‌ها و سیاهی، ای که بارها امید بستی و شکستی، این‌بار آخرین بار است و مسیر و سرنوشت ما دگرگون خواهد شد. جمعه انتخابات ریاست‌جمهوری نیست، رفراندوم است و آغاز دگرگونی عظیم.

بدانیم؛

بسیاری از کارگزاران جمهوری اسلامی ، در صیقل زمانه از سرکه گذشته‌اند و شراب شده اند. آن‌قدر تغییر کرده‌اند که نسبتی با آن سال‌های سبک‌سری ندارند.
‎ من و توی ایرانی برای این‌که روحانی امروز بشکفد و جهانگیری بالغ شود، یک عمر هزینه و خسارت داده‌ایم.
‎ این‌که دولت‌مردان و مردم به نتیجه‌ای مشترک برسند که منافع ملی ایران بر همه چیز مقدم است؛ اسلام ایدئولوژی نیست، بلکه رابطه‌ای معنوی است، میان انسان و خدا و نباید که از قرآن، باروت بسازیم وانسان‌ها حقوقی دارند که هیچ ربط و دخلی به دین و اعتقادشان ندارد، از مشروطه تا به امروز زمان برده و خون‌ها ریخته است.
‎ ما امروز می‌دانیم که چه می‌خواهیم ، توسعه ایران و آرامش و بر افراشتن پرچم صلح و اقتدار بر فراز ایران زمین.
‎ می‌خواهیم قناعت کنیم به آرزوهای کوچک و تلاش‌های بزرگ، می‌خواهیم امت اسلامی را به ملت ایران بدل کنیم. می‌خواهیم دست از ماجراجویی در کوچه‌های دمشق و بغداد برداریم و به سیستان و گرگان بازگردیم.
‎ یاد گرفته‌ایم که دولت و حکومت از آسمان نیامده‌اند. ما رییس‌جمهور عاقل می‌خواهیم، بر آمده از انتخاب مردم.
‎روز جمعه همه تحجر و قساوت و حماقت و عصاره آن پلشتی که در ۴۰ سال گذشته ایران را به روز سیاه انداخته پیش روی ماست، ساده‌دلانی را فریفته‌اند و با هر چه دارند از پول‌های سیاه و رسانه و شاید اسلحه به میدان می‌آیند.
‎و این سو ماییم، مردمانی که همیشه به عمد دیده نشدند، اکثریت صبوری که اقلیتی دریده‌دهان، همواره بر سرش فریاد و شلاق کشیده، این ماییم جماعتی که دست خداوند با اوست.

ببینیم؛
‎نگاه کن چگونه آن کلمه ممنوعه امروز تکرار می‌شود. نگاه کن سنت خداوندی را که حق می‌آید و باطل رفتنی است.
‎مردم، میر حسین را در چهارگوشه ایران فریاد زدند. استبداد هشت سال هر چه در توان داشت به کار بست تا این نام سبز جوانه نزند و در این اردیبهشت ببین چه زیباست پیچک سبزی که بر سر تا پای سیاهی می‌پیچد. صبح آزادی نزدیک است انا فتحنا لک فتحا مبینا

جمعه سرنوشت
‎هفته آینده با ریاست‌جمهوری دوباره روحانی، مسیری تازه گشوده می‌شود. رای کوبنده و قاطع ایران، روحانی را به مقتدرترین رییس‌جمهور ایران تبدیل می‌کند. سال‌های آینده و امتداد دولت روحانی ، تغییر فاز جمهوری اسلامی است.
‎ هر چه در جبهه اعتدال و اصلاحات و اصول‌گرایی خردگرا، رویش است؛ در سمت استبداد، گسست و ریزش و مرگ افتاده است.

ریاست‌جمهوری روحانی به وضوح پیروزی جنبش سبز است و می‌توان انتظار اتفاقات بزرگی را در چهار سال آینده برد، اما از همین جمعه و در پی این رفراندم، استبداد اقلیت در حضور آفتابِ  مردم، مثل برف، آب خواهد شد.
‎ سرنوشت ایران به دست شماست، باید سال‌ها دور از وطن باشی تا بدانی همه هویت و دارایی ایرانی از دنیا، ایران است و دیگر هیچ .

بازگردد عاقبت این در بلی
‎رو نماید یار سیمین بر بلی

Recent Posts

معاویه: یک عرب ایرانی یا مسیحی؟

مسعود امیرخلیلی

۱۳ آبان ۱۴۰۳

آقای خامنه‌ای، ۱۳ آبان و شورای‌ نگهبانِ جهان

۱۳ آبان در تاریخ جمهوری اسلامی روز مهمی است؛ نه از آن جهت که سفارت…

۱۳ آبان ۱۴۰۳

آیا پذیرفتگان دیکتاتوری مقصرند؟!

در تحلیل سیاسی و روانشناختی دیکتاتوری، مسئله مقصر دانستن پذیرفتگان دیکتاتوری به عنوان افرادی که…

۱۳ آبان ۱۴۰۳

روز جهانی وگن؛ به یاد بی‌صداترین و بی‌دفاع‌ترینِ ستمدیدگان!

امروز یکم نوامبر، روز جهانی وگن است؛ این روز، یادبودِ تمام دردمندی‌ها و خودآگاهی‌هایی است…

۱۲ آبان ۱۴۰۳

اسرائیل؛ درون شورویه و بیرون مستبده!

درآمد در این نوشتار به دو مطلب خواهم پرداخت. نخست، تحلیلی از عنوان مقاله و…

۰۸ آبان ۱۴۰۳