سخنی با شیخ حسن روحانی

حال که انتخابات با پیروزی دلنشین حسن روحانی به پایان رسیده است، رسالت دیگری بر دوش طرفداران و حامیان ایشان نهاده شده است. رسالتِ نقد. بر ماست که پس از جشن پیروزی، اینک به نقد منصفانه دولت بپردازیم و از این مهم فروگزار نکنیم. ذیلاً سه نکته را با رئیس دولت در میان می‌نهم:

نکته اول: آقای روحانی؛ شما در مناظره نهایی در برابر اتهامات بی‌شرمانه آقای قالیباف فرمودید که اگر در سال ۸۴ مردانگی نکرده بودید اکنون وی در اینجا حضور نداشت. آقای روحانی! شاید بتوان در چارچوب یک رابطه دوطرفه بین شما و آقای قالیباف، اقدام شما را «مردانگی» نام گذاشت؛ اما در سطح موازین سیاسی-اجتماعی و در سطح ملی و حقوق مردم ایران ، رفتار شما نه تنها مشمول این عنوان ارزشی نیست، بلکه چه بسا مصداق  ظلم به یک ملت است.
با مردانگی شما جمعیت چند میلیونی تهران ۱۲ سال گرفتار اربابان پول‌های کثیف شد. آقای رئیس جمهور لطفا بفرمایید با کدام منطق شرعی و عقلی و برای حفظ کدام منفعت ملی «مردانگی» کردید؟ آیا با خود اندیشیده اید در انتخابات سال۹۲ به راستی اگر حمایت بی دریغ مرحوم هاشمی رفسنجانی و مردانگی خاتمی عزیز نبود و جنابعالی رئیس جمهور نمی شدید ، در صورتی که قالیباف به ریاست جمهوری می رسید در برابر خداوند و مردم ایران از کدام «مردانگی» دم می زدید؟!
امیدوارم که در طی ۴ سال گذشته از این دست مردانگی ها در کارنامه شما نباشد و در ۴ سال آتی نیز دست از این جنس مردانگی ها بشویید و عدالت را به نام مردانگی ذبح نفرمایید!

نکته دوم: در سخنرانی های انتخاباتی خود به کرّات بر رقیب اصلی خود طعنه زدید که این آقایان در این سال ها به جز اعدام کاری نکرده اند. آنچه سخنان درست شما را برای بسیاری از مردم باورپذیر کرد و متوجه شدند که انگشت شما به سوی کدام کاندیدا نشانه رفته است، همانا انتشار فایل صوتی دیدار کمیته مجازات با فقیه عالیقدر بود. طرح مجدد این مساله از سوی شما قابل تقدیر است؛ اما آقای دکتر روحانی جنابعالی بهتر از همه می دانید که در آن جلسه نام سه تن به میان آمده است. یک نفر از آنها در رقابت انتخاباتی به مصاف شما آمد و مطعون طعن شما شد. از یکی از آنها خبر ندارم اما ضلع سوم این واقعه هولناک در دولت شما بر صندلی وزارت نشست. این فرد پس از انتشار آن سند تاریخی نه تنها عذرخواهی نکرد بلکه به سکوت هم قانع نشد و با سربلندی از اجرای حکم الهی سخن راند.
آقای دکتر! رقیب خود را در حالی با موضوع اعدام به چالش کشیدید که یک نفر از اعضای سه نفره کمیته اعدام در دولت شماست! نکند که او نیز مشمول مردانگی رحیمانه شما شده است. باز هم سئوال می کنم که با کدام حجت عقلی و شرعی؟

نکته سوم: از جمله مطالبات هواداران شما در کارزار انتخاباتی سال ۹۲ رفع حصر از محصورین مظلوم بود. بر نگارنده روشن است که جنابعالی نه تنها وعده خود به مردم را فراموش نکرده اید بلکه در این راستا تلاش فراوان داشته اید. سد مقابل این راه چنان محکم ایستاده که آزادی آنان تاکنون میسر نشده است. نیک می دانم که در آینده باز هم به تلاش خود ادامه می دهید. اما موضوعی که در انتخابات اخیر بر آن بارها اشاره داشته اید بحث ممنوع التصویری آقای سیدمحمدخاتمی بود. قطعا مسیر رفع ممنوع التصویری ایشان به دشواری رفع حصر نیست. حال که هیچ نهاد قانونی و قضایی آشکارا مسئولیت این طرح شرم آور را بر عهده نمی‌گیرد، پیشنهاد می کنم دستور فرمایید در روزهای آتی اخبار مرتبط با ایشان و عکس های سید خوش روی و خوش چهره ی ما در روزنامه ایران منتشر شود و مسئولیت آن را شخصا بر عهده بگیرید تا سرانجام مشخص شود کدام نهاد و با چه ادله ایی این حکم کذایی را صادر کرده است.

توفیقات جنابعالی و هیئت دولت را در راه عزت و سربلندی مردم ایران اسلامی از خداوند خواستارم.