زیتون– محمدباقر نوبخت واکنش‌ها به فرمان «آتش‌به‌اختیار» آیت‌الله خامنه‌ای را «سوء استفاده سیاسی» از سخنان رهبر جمهوری اسلامی و «ظلم بزرگ» به او خواند.
نوبخت امروز (سه‌شنبه) در نشست مطبوعاتی خود گفت که فرمان آتش به اختیار را باید این طور در نظر بگیریم که «هر فردی در قبال فرهنگ مسئولیت دارد و باید نسبت به ارتقاء سطح فرهنگی جامعه تلاش کند.» سخنگوی دولت تاکید کرد: «به ویژه بخش فرهنگی که دولت سهم و نقش کمتری دارد، البته در پرداخت پول دولت مسئول است، ولی مجریان فقط دستگاه‌های دولتی نیستند و فرهنگ تنها دستگاه‌های اجرایی را شامل نمیشود.»
آیت‌الله خامنه‌ای در مراسم افطاری با جمعی از جوانان در پی اعتراض به تلاش‌ها و نامه نگاری‌های دولت برای پخش «ربنای شجریان» از رسانه ملی دستگاه‌های رسمی را تعطیل خواهنده و حکم به «آتش به اختیار» داده بود.
به گفته رهبر جمهوری اسلامی افسران جنگ نرم با حکم «آتش‌به‌اختیار» می‌توانند هنگام بروز «اختلال و تعطیلی» در دستگاه‌های مرکزی فکری، فرهنگی و سیاسی کشور خود دست به کار شوند و تصمیم‌گیری و اقدام کنند.
3 پاسخ
بمیرم از این همه ظلمی که به رهبری میشود ، یک نفر به داد این مظلوم برسد !
با خوش بینی بسیار میتوان گفت که بیست درصد قدرت و اختیارات حکومتی در نظام مقدس اسلامی در اختیار قوه مجریه است . هشتاد درصد بقیه مشغول گشترش فقر و فساد و دین گریزی هستند و طلبکار رئیس جمهور و قوه مجریه برای رفع این نابسامانیها و با این تحفظ که آبروی مومنین حکومت مدار هم از ابروی کعبه بالاتر است و باید حفظ شود !!
هیاهوی زیاد برای تقریبا هیچ!
نمیگویم که سخن دوپهلوی رهبری اشکالی و ابهامی نداشت. اما آنگونه تفسیر های تند وغلط ( از جمله مندرج در چهار مقاله ی همین سایت محترم زیتون)هم منصفانه نبود. همانگونه که سخنگوی دولت گفته، آن تعبیر و تفسیر جفای به ایشان است.
بنظر من، شما و کل اپوزیسیون باید یک فکر جدی بکند. ایا در اصلاح امور و انتقاداتش جدی است؟ آیا فقط سهمی از قدرت می خواهد ویا نه، مصلحانه و بدون فرصت طلبی و قدرت طلبی دنبال اصلاح است؟
بنظر من مرحوم بازرگان و شخص آقای خاتمی اینچنین هستند. اما به بقیه مطمئن نیستم! البته همه را نمی شناسم. اما بسیاری را که می شناسم، بر مبنای “مرگ خوب است، اما برای همسایه” عمل می کنند.
به خودشان و هم تیپ هایشان و رفقای فعلی شان گیر نمی دهندو هرجند که بسیاری از آنها در این شلم شوربای موجود نقش داشته اند، اما حالا شده اند روشنفکر برج عاج نشین و صرفا منتقد حکومت و اذناب آن. آیا این حکومت افرادئش ثابت بوده انمد و از اپوزیسیون فعلی، و از جمله روشنفکرانش کسی شریک جرم نیست؟ چرا از خود انتقادی صورت نمی گیرد؟
فقط منتظرید یک فرد حکومتی یک گافی بدهد و چند نفری به او حمله ور شوید؟
آیا نمیشود بعنوان یک اپوزیسیون مسئول و با توجه به آنکه روحانی مجدد رئیس جمهور شده و مورد تائید بسیاری از سران اپوزیسیون معقول و با کلاس بوده، به فکر مسائل جدی مملکت، از امنیت و فرهنگ و اقتصاد و دفاع و فرار مغزها و توسعه ی علمی و جلو گیری از سقوط اخلاق و پائین آوردن آمار و طلاق و ده ها مسئله ی ریز و درشت هم وطنان مان باشیم؟
دیدگاه‌ها بسته‌اند.