زیتون– بنیانگذار این سنت غلط هاشمی بود. او بود که چهار وزیر اطلاعات،امور خارجه، کشور و دفاع را با تایید آیت‌الله خامنه‌ای انتخاب کرد و روسای جمهوری بعد از او نیز ناچار به پیروی از همین روش فرا قانونی شدند.
اما امروز حسن روحانی، رییس جمهوری، ‌ مدعی است که همه اعضای کابینه را با «هماهنگی» رهبری انتخاب خواهد کرد. او به رغم اینکه مواضع علنی مبنی بر انتخاب «کابینه ۲۴ میلیونی» می‌گیرد، اما اخبار غیر رسمی حکایت از آن دارد که او حداقل یک بار در مشهد در این رابطه با آیت‌الله خامنه‌ای دیدار داشته است. در آن دیدار رهبر جمهوری اسلامی با تمامی گزینه‌های وزارت آموزش عالی مخالفت کرده و بر تمدید وزارت رحمانی فضلی تاکید داشته است.
محمود صادقی دراین رابطه نوشت «طبق سنت رایج، رؤسای جمهوری دو سه وزیر را با مقام معظم رهبری هماهنگ می‌کردند ولی روحانی می‌گوید من همه را با ایشان هماهنگ می‌کنم.»
انتشار این اخبار موجب نارضایتی علنی نمایندگان مجلس شد.
علی مطهری، نایب رییس مجلس، از اینکه حسن روحانی وزرای پیشنهادی برای دولت دوازدهم را پیش از معرفی به مجلس، به آیت‌الله علی خامنه‌ای معرفی کند انتقاد کرده است. او در مصاحبه با وب‌سایت فراکسیون امید مجلس درباره تشکیل کابینه آینده حسن روحانی گفت: «روش ایشان که قبل از ارائه اسامی کابینه پیشنهادی به مجلس، اعلام می‌کنند که این اسامی خدمت مقام رهبری ارائه شده، کار درستی نیست و باعث می‌شود امکان اظهار نظر درباره این گزینه ها محدود شود.»
به گفته علی مطهری اتفاقات ناخوشایندی که در تشکیل دولت یازدهم به وقوع پیوست، این بار نباید تکرار شود. او تاکید کرد که «در دوره قبل به نوعی معامله صورت گرفت و به رئیس جمهور گفته شد که فلان فرد را به عنوان وزیر معرفی کن تا ما کمک کنیم که آن سه وزیر مورد نظر شما هم رای بیاورند و در همین راستا وزیر کشوری معرفی شد که ما واقعا از عملکردش راضی نیستیم.»
غلامرضا حیدری، عضو دیگر فراکسیون امید در مجلس هم با بیان انتقاد مشابهی گفته است: «اگر نمایندگان مردم در مجلس بنا به وظیفه قانونی به برخی وزرا رای مخالف دهند، توجیه و بازتاب این عمل دربرابر تایید رهبری چه خواهد بود؟»
روز گذشته ١١ سازمان حقوق بشری، از جمله دیده‌بان حقوق بشر، از  روحانی خواستند که دیگر از مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری فعلی، در دولتش استفاده نکند.
مصطفی پورمحمدی پیشتر وزیر کشور محمود احمدی‌نژاد، معاون وزیر اطلاعات و همچنین یکی از مقام‌های تصمیم‌گیر در اعدام‌ دسته‌جمعی زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ بوده است.