امروز خبری منتشر شد مبنی بر اعتصاب غذای خشک شیخ عزیز و گرامی، کروبی. خواسته او نیز مشخص شده است، خروج مامورین امنیتی از منزل او و نیز تعیین زمان دادگاه علنی مطابق قانون اساسی.
با این حرکت، مطمئناً استراتژی عاملان و آمران حصر تغییر خواهد کرد. چرا که اولاً کروبی نشان داده پای حرفی که بر زبان بیاورد خواهد ایستاد و تا انتهای راه از پای نخواهد نشست. ثانیاً تن دادن به خواسته او به معنای کوتاه آمدن حکومت در مقابل خواست حداقلی و منطقی او خواهد بود و این با استراتژی این سالها همخوانی نخواهد داشت. بنابراین شیخ عاملان حصر خود را وارد مسیری کرده است که اگر تدبیری نیندیشند بازنده آنها و برنده شیخ خواهد بود. چرا که اگر خدای ناکرده انتهای کار به مرگ او ختم شود، لکه ننگی بر دامان نظام خواهد نشست که با آب زمزم و کوثر نیز پاک نخواهد شد و او در ذهنیت جامعه تبدیل به شهیدی خواهد شد که جان خود را در راه آرمان های انقلاب و ملت از دست داده است.
اما از نظر نگارنده میتوان این بازی باخت، باخت را به گونه ای پیش برد که تبدیل به بازی برد، برد شود. مناسب آن است که اتاق فکر حصر، در درجه اول خواسته شیخ را مبنی بر خروج ماموران از منزل او اجابت کنند چرا که اینکار تغییر محتوایی در موضوع حصر ایجاد نخواهد کرد و به منزله عدول از مواضع حکومت نیز تلقی نخواهد شد. در عین حال که علاوه بر گشودن باب مذاکره، رعایت حداقل حقوق یک انسان شریف نیز تلقی می گردد.
در فاز دوم باید با شیخ وارد مذاکره شده و بر روی یک برنامه زمانبندی کوتاه مدت و مرحله بندی شده برای برداشتن حصر به توافق برسند. آنچه مشخص است این است که برای آمران و عاملان حصر مهمترین نکته آن است که تغییر در وضعیت محصورین به معنای عقب نشینی آنها از مواضع پیشین تلقی نگردد. از سوی دیگر برای مردم نیز برداشته شدن حصر حائز اهمیت است و بس.
وضعیت جدید پیش آمده را میتوان و باید از یک تهدید به یک فرصت تبدیل کرد و حفظ جان یک انسان را بهانه ای ساخت برای برداشتن حصر تا شکاف عمیق میان دولت – ملت اندکی ترمیم شود.
منبع: کانال تلگرام نویسنده
