زیتون– زندانیان در اعتصاب زندان رجایی شهر اعلام کردهاند که خواستهشان صنفی است و تا زمان تحقق آن به اعتصاب ادامه میدهند.
دست کم ۱۸ زندانی سیاسی-عقیدتی زندان رجایی شهر کرج در اعتراض به تحویل ناقص وسایل شخصی، وجود دستگاههای شنود و دوربین مداربسته و تهویه ضعیف در سالنی که به تازگی به آن منتقل شدهاند در اعتصاب غذا هستند.
در روز هشتم مرداد سالجاری سایت زیتون خبر از حمله گارد زندان رجایی شهر به زندانیان سیاسی محبوس در سالن ۱۲ بند ۴ این زندان داد. این حمله در پی خودداری زندانیان از انتقال به بند ده به دلیل وجود دوربینهای امنیتی در این بند بود. زندانیان در نهایت با زور به بند ده منتقل شدند.
بعد از انجام این انتقال، تمامی ۵۳ نفر زندانی محبوس در این بند دست به اعتصاب غذا زدند و اعلام کردهاند که تا زمان بازگشت به سالن ۱۲ اعتصاب خود را نخواهند شکست. در روزهای ابتدایی اعتصاب کسانی که به صورت رسمی اعتصاب غذای خود را به اطلاع رییس زندان رسانده بودند به انفرادی منتقل شدند و بقیه در بند به اعتصاب خود ادامه دادند.
رضا شهابی، فعال کارگری و عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران نیز در زندان رجاییشهر، به دلایلی متفاوت از همبندیان خود در اعتصاب غذا به سر میبرد. رضا شهابی در حالی پانزدهمین روز اعتصاب غذای خود را سپری میکند که معتقد است دوران محکومیتاش به پایان رسیده و محکومیت یک ساله فعلیاش «پروندهسازی» است.
این فعال کارگری میگوید که ادعای دادستانی مبنی بر پنج ماه غیبت از محکومیت حبس ششساله وی در حالی است که او پس از مراجعه به زندان «نامه آزادی و اتمام محکومیت شش ساله خود را که به تاریخ ۱۸ شهریور سال ۹۴ بوده در پرونده زندان» دیده است. با این وجود در پی فشارهای دادستانی برای بازگرداندنش به زندان، روز ۱۸ مرداد، خود را به زندان رجاییشهر کرج معرفی کرد و از آن زمان در اعتصاب غذا به سر میبرد.
به گفته خانواده این زندانیان در اعتصاب، هنوز وسایل شخصی زندانیان سیاسی رجایی شهر از قبیل پتو، لباس، کتاب را به آنها پس ندادند و همچنان اجازه خرید از فروشگاه را ندارند.
کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران روز گذشته از برخورد «توهین آمیز و خشن» حراست دادستانی با خانوادههای زندانیان رجاییشهر کرج که در اعتصاب غذا به سر میبرند، خبر داد.
این برخورد هنگام مراجعه خانوادههای زندانیان سیاسی و عقیدتی زندان رجاییشهر کرج به دادستانی٬ همزمان با آغاز هفته سوم اعتصاب غذای بستگانشان «برای تحقق حقوق اولیه خود در داخل زندان» صورت گرفت.
خانواده یکی از زندانیان در این رابطه توضیح داد که «ما خانوادهها یک نامه نوشتیم و به سازمان زندانها مراجعه کردیم، اغلب هم خانمها با کودکانشان بودند. ولی از همان جلوی در، حراست نه تنها اجازه نداد برویم و نامه را هم نگرفت، بلکه مسئول حراست شروع کرد به توهین و یکی از مادران را هم از روی پلهها هل داد و پایین انداخت».