زیتون– علیرضا رجایی، روزنامهنگار و فعال ملی – مذهبی، در پی عمل جراحی برای کنترل بیماری سرطان، چشم و استخوان گونه راستش را از دست داد.
علیرضا رجایی از سال ۱۳۹۰ به اتهام عضویت در ائتلاف نیروهای ملی مذهبی و اقدام علیه امنیت ملی، چهار سال را در زندان گذراند و در همان زندان بود که به بیماری سرطان سینوس مبتلا شد. خانواده و نزدیکان آقای رجایی «ممانعت از درمان» وی در زندان را عامل پیشروی بیماری و شرایط امروز او میدانند.
نزدیکان رجایی خبر دادهاند که عمل جراحی او ۱۴ ساعت به طول انجامیده است. تصاویر منتشر شده از این زندانی سیاسی سابق پس از عمل جراحی سنگین باعث خشم کاربران فضای مجازی شد.
در طول سالهای زندان با درمان علیرضا رجایی که در زندان مبتلا به سرطان شده بود، مخالفت شد. پس از آزادی از زندان در آبان ۱۳۹۴ «چهار دوره شیمی درمانی سنگین و ۳۵ جلسه رادیو تراپی» داشته اما بیماری او عود کرد که در پی آن «شش دوره شیمی درمانی مجدد انجام شد و روز یکشنبه نیز تحت عمل جراحی قرار گرفت.»
عدهای از کاربران با توجه به «عدم درمان» رجایی در زندان، پیشرفت سرطان را نتیجه سازوکار قوه قضاییه دانستند. حسین رونقی، همبندی سابق رجایی در این رابطه نوشت: «تو زندان بارها می گفت صورت و فکش درد می کنه میبردندش بهداری اوین و میگفتند دندونشه و با مسکن راهی بند میکردنش!#علیرضارجایی»
ناهید مولوی٬ روزنامهنگار٬ نیز نوشت: «۸ سال گذشته اما، هزینه های ۸۸ تمامی ندارد! #علیرضارجایی درد زندانش سرطان شد و چشمش را گرفت! او جز شریف ترین مردمان این خاک است»
مهدی قدیمی نیز در این رابطه توییت کرد: «کاش این #برج_بلند_دموکراسى پنجره داشت لااقل میرفتیم دم پنجره داد میزدیم بخدا حق #علیرضارجایی این نیست»
کاربردیگری نیز توییت کرد: «چشمش رفت که شرفش نره #علیرضارجایی»
عدهای دیگر اما از غلامعلی حدادعادل خواستند تا به دیدار رجایی برود و از او حلالیت بطلبد. حسین باستانی٬ روزنامه نگار٬ در این رابطه نوشت: «انشاء الله #علیرضا_رجایی صد سال عمر می کند. اما نمیدانم آیا آقای #حدادعادل به عیادتش میرود تا برای حقی از او که بر ذمه اش است حلالیت بطلبد؟»
در انتخابات مجلس ششم، علیرضا رجایی به عنوان منتخب سیام تهران باید به مجلس راه مییافت اما به ابطال تعدادی از صندوقها، حدادعادل جای او را گرفت.
علیرضا رجایی در نیمه دوم دهه ۱۳۷۰ دبیر گروه سیاسی روزنامههای پرآوازه «جامعه»، «توس»، «خرداد»، «عصر آزادگان» و «نشاط» بود که همه آنها توقیف شدهاند.
او همچنین در سال ۱۳۷۹ به همراه شماری از اعضای جریان ملی-مذهبی بازداشت شد و دادگاه انقلاب او را به سه سال زندان و پنج سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم کرد.
رجایی به دنبال اعتراضات سال ۱۳۸۸ نیز مدتی بازداشت شد. حکمی که شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی حداد برای وی تعیین کرده بود چهار سال حبس و پنج سال محرومیت از تمامی حقوق اجتماعی و حق عضویت در تشکلهای سیاسی و نهادهای مدنی بود.
۱۳ آبان در تاریخ جمهوری اسلامی روز مهمی است؛ نه از آن جهت که سفارت…
در تحلیل سیاسی و روانشناختی دیکتاتوری، مسئله مقصر دانستن پذیرفتگان دیکتاتوری به عنوان افرادی که…
امروز یکم نوامبر، روز جهانی وگن است؛ این روز، یادبودِ تمام دردمندیها و خودآگاهیهایی است…
درآمد در این نوشتار به دو مطلب خواهم پرداخت. نخست، تحلیلی از عنوان مقاله و…