صدور شناسنامه برای کودکان دارای مادرایرانی و پدر افغان

زیتون– احمد میدری، معاون رفاه وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از تصویب صدور کارت هویت برای کودکان زنان ایرانی دارای همسر افغان در کمسیون لوایح دولت خبر داد.
به گفته احمد میدری در آیین هفته گذشته مسئله صدور کارت هویت، شناسنامه و همچنین کارت سلامت برای کودکان، زنان ایرانی دارای همسر افغان در کمسیون لوایح دولت به تصویب رسید.
او اظهار امیدواری کرد که این لایحه به زودی در هیات وزیران نیز مصوب شود.
همچنین به گزارش ایسنا از هفته گذشته سرشماری زنان ایرانی دارای همسر افغان را از استان قم آغاز شده و از هفته جاری این سرشماری در کل کشور انجام خواهد شد.
معاون رفاه وزیرتعاون، کار و رفاه اجتماعی، ادامه داد که این زنان می‌توانند کد ملی خود را به سامانه ۲۰۰۰۱۹۵ پیامک کنند.
مسعود رضایی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس بیشتر خبر از وجود «یک میلیون بی شناسنامه» در کشور داده بود. به گفته او بیش از ۴۰۰ هزار نفر از این تعداد کودک و ۴۵۰۰ نفر از آنها نیز در استان سیستان و بلوچستان زندگی می‌کنند.
او به خبرگزاری خانه ملت گفته بود که تعداد افراد بی شناسنامه در استان های لرستان، کردستان، خوزستان و سیستان و بلوچستان بیش از سایر نقاط ایران است، تصریح کرد: در چند دهه گذشته این افراد به دلایلی مانند صعب العبور بودن مناطق، در دسترس نبودن ثبت احوال در محل، بی سوادی و ناآگاهی، زایمان در منزل و فقر فرهنگ برای گرفتن شناسنامه به اداره‌های ثبت مراجعه نکرده و در حال حاضر نه تنها آنان بلکه چند نسل پیش از آنان و فرزندانشان نیز از اسناد هویتی و سجلی بی‌بهره هستند مشکلات این افراد به گونه‌ای است که طبق برخی شنیده‌ها روستایی در استان سیستان و بلوچستان وجود دارد که تمامی جمعیت آن فاقد شناسنامه بوده و با توجه به نداشتن اسناد هویتی از تمامی امکانات امروزی زندگی بی‌بهره هستند.
«بی‌شناسنامه‌ها» از تمامی امکانات عمومی و دولتی مانند حق بیمه، یارانه، انشعاب، برق، گاز و تلفن و دیگر امکانات بی بهره هستند؛ این افراد به دلیل نداشتن هویت حتی از آموزش نیز محروم مانده و در این میان حتی ایرانی‌ها هم نمی توانند هویت ایرانی خود را اثبات کنند.
طیبه سیاوشی، نماینده مجلس امروز به ایلنا گفته بود که موضوعاتی همچون بار مالی سنگین ناشی از اعطای تابعیت به این تعداد از اتباع بیگانه و برخی ملاحظات سیاسی-امنیتی ازجمله دلائل این مسئله است. به هر حال، استدلال دولت این است که باتوجه به جمعیت قابل توجه این افراد که در مجموع بیش از یک میلیون نفر هستند، اعطای تابعیت ایرانی هزینه سنگینی به‌همراه خواهد داشت و در بحث یارانه‌ها با مشکل روبرو می‌شود.
ازدواج زنان ایرانی با مردان افغان از سال ۱۳۸۵ به این‌سو از طرف دولت ایران پذیرفته نمی‌شود و به این خاطر زنان ایرانی که با شهروندان افغان ازدواج می‌کنند مجبور می‌شوند برای ادامه زندگی با همسرانشان، در افغانستان بمانند.

دولت ایران هم‌چنین فرزندان این ازدواج‌ها را نمی‌پذیرد و از آنها به عنوان «کودکان بی‌هویت و بی‌شناسنامه» یاد می‌کند. این کودکان و نوجوانان در ایران از اجازه تحصیل، بیمه درمانی و کار بی‌بهره‌اند و پس از رفتن به افغانستان حق بازگشت به ایران را ندارند.
این کودکان حتی اگر در ایران متولد شده باشند از سوی ایران تنها به عنوان شهروند افغان شناخته می‌شوند مگر اینکه تا سن ۱۸ سالگی در ایران زندگی کنند و تابعیت افغانی خود را رد کنند.