زیتون– غلامحسین محسنیاژهای٬ سخنگو و معاون اول قوه قضاییه در نشست خبری امروز خود مدعی شد که بیماری علیرضا رجایی ربطی به دوران حبسش ندارد.
علیرضا رجایی، روزنامه‌نگار و فعال ملی – مذهبی، در پی عمل جراحی برای کنترل بیماری سرطان، چشم و استخوان گونه راستش را از دست داد.
علیرضا رجایی از سال ۱۳۹۰ به اتهام عضویت در ائتلاف نیروهای ملی مذهبی و اقدام علیه امنیت ملی، چهار سال را در زندان گذراند و در همان زندان بود که به بیماری سرطان سینوس مبتلا شد. خانواده و نزدیکان آقای رجایی «ممانعت از درمان» وی در زندان را عامل پیشروی بیماری و شرایط امروز او می‌دانند.
به گفته نزدیکان علیرضا رجایی در طول سالهای زندان با درمان علیرضا رجایی که در زندان مبتلا به سرطان شده بود، مخالفت شد. پس از آزادی از زندان در آبان ۱۳۹۴ «چهار دوره شیمی درمانی سنگین و ۳۵ جلسه رادیو تراپی» داشته اما بیماری او عود کرد که در پی آن «شش دوره شیمی درمانی مجدد انجام شد و روز یکشنبه نیز تحت عمل جراحی قرار گرفت.»
سخنگوی قوه قضاییه اما در پاسخ به پرسشی در خصوص وضعیت جسمانی علیرضا رجایی و انتشار اخباری مبنی بر «کوتاهی بهداری زندان» در این رابطه، طرح اعتراض به قوه قضاییه در رابطه با وضعیت سلامت این روزنامه نگار را محدود به افراد دانست که «نسبتی با انقلاب و مردم ندارند» و چه بسا ایرانی هستند اما «به خارج از کشور رفته‌اند و فرار کرده اند و با اسرائیل، آمریکا و انگلیس همکاری می کنند.»
او در ادامه مدعی شد که «این فرد دو سال پیش آزاد شده و در زمانی که در زندان بوده آثاری از این بیماری در او وجود نداشته است.» اژه‌ای در ادامه گفت: «من پرونده زندان را هم دیدم که او به خاطر سرماخوردگی به بهداری مراجعه کرده و یک بار هم مشکل دندان داشته که به متخصص خارج از زندان مراجعه کرده است؛ بنابراین مثل هر زندانی دیگری در صورت بیماری یا به بهداری یا به متخصص در بیرون مراجعه کرده است.»
معاون اول قوه قضاییه تاکید کرد که «این بیماری به هیچ وجه ارتباطی با محکومیت ایشان نداشته و آثاری از سرطان در پرونده زندان موجود نیست و دو سال بعد از آزادی این اتفاق افتاده است.»
سخنگوی قوه قضاییه درحالی ابتلا علیرضا رجایی به سرطان در زندان را تکذب کرد که برادر او در گفت‌وگو با اعتماد خبر از بیماری این روزنامه نگار و زندانی سیاسی سابق در زندان می‌دهد.
غلامرضا رجایی برادر علیرضا رجایی که خودش پزشک است در مورد علت شیوع و ابتلای برادر خود به این بیماری گفته است: «این روند تقریبا از اسفند ماه سال ٩٣ آغاز شد. در قسمت فوقانی فک خود احساس درد داشت که با مراجعه به بهداری زندان و خوردن مسکن تا اندازه‌ای حل شد اما در خرداد ماه سال ٩۴ توده از سینوس بیرون آمد و برجسته شد که همان زمان من در ملاقات‌هایم با وی تاکید کردم که باید اسکن از صورت انجام شود.»
به گفته غلامرضا رجایی: «پنج مرتبه از سوی بهداری زندان اعزام به خارج از زندان برای اسکن و عکسبرداری تجویز شد که متاسفانه این اجازه داده نشد. تا آبان‌ماه سال ٩۴ که وی از زندان آزاد شد، می‌شود گفت اقدام درمانی خاصی برای او صورت نگرفته بود که همان زمان اسکن انجام و متوجه شدیم که تومور بدخیم و بسیار وسیع است.»
یک پاسخ
شخصیت علیرضا رجایی آدمی چون اژه ای را هم به انفعال انداخته است ، گیریم که بیماری علیرضا رجایی ربطی به زندان ندارد ، سخنگو توضیح دهد که رجایی چگونه امنیت ملی را به خطر انداخته است ؟!
دیدگاه‌ها بسته‌اند.