محمد نظری: بی‌کس‌ترین زندانی این شهرم٬ صدایم را بشنوید

زیتون– محمد نظری، زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر٬ در سومین ماه از اعتصاب غذای خود نامه‌ای منتشر کرده است.
او در این نامه با تاکید بر اینکه «بی‌کس‌ترین زندانی این شهر است» نوشته: «که ۸۱ روز از اعتصابم می‌گذرد اما هیچ گوش شنوا و دست یاری‌دهنده‌ای برای من نمانده است.»
محمد نظری، زندانی سیاسی کرد که ۲۴ سال است٬ بدون یک روز مرخصی زندانی است، از ۸۳ روز پیش در اعتصاب غذا به سر می‌برد.
او در ادامه نامه خود نوشته است: «محمد نظری هستم، ۲۴ سال است که در پشت میله‌های زندان از مهاباد و ارومیه تا همین زندان رجایی شهر و هرروز بی‌کس‌تر از روز پیشش و تنهاتر شده‌ام. پدر و مادر و برادرم رهسپار گورستان بوکان شده‌اند و جز شما مردم کسی را ندارم.»
این زندانی سیاسی با تاکید بر اینکه اعتصاب غذایش برای اجرای قانون است، ادامه داده است: «خواسته‌ام نه آزادی و نه مرخصی بلکه اجرای قانون است. قانونی که با اجرای آن ۴ سال و نیم پیش باید آزاد می‌شدم ولی دست‌های نامریی قدرت و امنیت از اجرای این قانون (مواد ۱۰ و ۹۹ و ۱۲۰ و ۷۲۸ از قانون مجازات اسلامی جدید) درباره من جلوگیری می‌کنند. حال پس از ۲۴ سال زندان و در عین تنهایی و بی‎کسی هیچ راه دیگری جز اعتصاب برایم نمانده است.»
این زندانی سیاسی کرد٬ متهم به عضویت در حزب دموکرات کردستان است. او درسال ۱۳۷۲ بازداشت و پس از اخذ اعترافات تحت فشار به اعدام محکوم شد.
مجازات اعدام این زندانی سیاسی در سال ۸۶ به حبس ابد کاهش یافته و از زندان ارومیه به زندان رجایی‌شهر منتقل و هم‌اکنون در سالن۱۲ بند ۴ زندان رجایی شهر در حال گذران حکم است. او در اعتراض به عدم اعمال قانون جدید مجازات اسلامی و تجمیع مدت محکومیتش٬ دست به اعتصاب غذا زد.
نظری در پایان نامه خود آورده است: «کمکم کنید برای رسیدن به‌حق قانونی آزادی که از من دریغ کرده‌اند. جز این اگر باشد بر اعتصابم می‌مانم تا با مرگ رهسپار گورستان بوکان شوم که جز آنجا هیچ جایی و هیچ‌کسی برایم نمانده است.»