???? سعید مدنی به تهران بازگشت

زیتون– سعید مدنی، فعال ملی ـ مذهبی، پس از پایان مدت تبعید به تهران بازگشت.
به گزارش «زیتون» این نویسنده و پژوهشگر مسایل اجتماعی دی ماه سال ۹۰ به سه سال و نیم حبس در تبعید محکوم شد. او در بهمن سال ۱۳۹۲ در پی فعالیت به عنوان وکیل بند ۳۵۰ و اصرار بر خواسته‌های زندانیان این بند به سالن ۱۲ زندان رجایی شهر کرج تبعید شد. مدنی علاوه بر حکم سه و نیم سال حبس به دلیل تشکیل پرونده‌ای جدید به ۶ سال دیگر نیز محکوم شده بود٬ اما با اعمال قانون جدید مجازات اسلامی اسفندماه سال ۹۴ آزاد و بلافاصله برای گذراندن دوسال تبعید به بندر عباس منتقل شود.
سعید مدنی بار اول در سال ۱۳۷۳ به اتهام سردبیری ماهنامه ایران فردا با صاحب امتیازی و مدیرمسئولی مهندس عزت‌الله سحابی، بار دوم در سال ۱۳۷۹ به اتهام عضویت در شورای فعالان ملی ـ مذهبی نیز به حبس محکوم شده بود.
این فعال ملی-مذهبی٬ امروز (۹ آذر) با پایان دوران تبعید، سعید مدنی به تهران بازگشت.
سعید مدنی در ایام زندان و تبعید همچنان به فعالیتهای علمی و پژوهشی خود ادامه داد.
او پس از اتمام مدت تبعید با نگارش این نامه که برای انتشار در اختیار «زیتون» قرار گرفته است از میهمان نوازی مردم بندرعباس در ایام تبعید سپاسگزاری کرد:

به نام خدا
مردم شریف بندرعباس
با عنایت به لطف خداوندی، و با توجه به گذران نزدیک به دو سال اقامت اجباری در شهر بندرعباس، مایلم مراتب سپاسگزاری و قدردانی خود را از همه‌ی کسانی‌که در این مدت به‌گونه‌های مختلف مرا مورد لطف و عنایت قرار دادند، ابراز کنم.
بی‌تردید اقامت اینجانب در بندرعباس، یکی از بزرگترین فرصت‌های زندگی‌ام بود؛ مجالی ارزشمند تا به‌واسطه آن از نزدیک با روحیه و خلق‌و‌خوی گرم شما آشنا شده و گوشه‌ای از سرزمین ایران را با منابع غنی و امکانات بالقوه از نزدیک به تماشا بنشینم.
جای تأسف فراوان دارد که نعمت‌های خدادادی و منابع غنی انسانی و مادی استان هرمزگان چنان‌که شایسته است توسط صاحبان قدرت قدر دانسته نمی‌شود، و ناچار باید در کنار استعدادهای بی‌کران هموطنان عزیز و منابع سرشار آب‌های نیلگون خلیج فارس و دشت‌های سرسبز از میناب و رودان تا ایسین و پارسیان، شاهد فقر و نابرابری مردمان رنجدیده‌ای باشیم که بسیاری از آنها حتی قادر به تأمین مایحتاج اساسی خود نیستند. اما این وضع ناگوار، باید خود انگیزه‌ای دیگر باشد برای تلاش به منظور اصلاح و تغییر؛ کوششی با تکیه بر عنصر حیاتی”امید”؛ امیدی که بذر هویت ما برای ساختن ایرانی آباد و آزاد است.
در پایان از همه‌ی فعالان عرصه‌سیاسی، کنشگران اجتماعی، هنرمندان، نویسندگان، روزنامه‌نگاران، دانشجویان و اساتید، و تمامی علاقه‌مندان به ایرانی توسعه‌یافته و آزاد که در این مدت با اظهار لطف و حمایت بی‌دریغ، سختی ایام تبعید را بر من آسان ساختند، تشکر کرده، و برای ایشان و هموطنان عزیز و آزاده ـ به‌ویژه مردم شریف بندرعباس ـ روزگاری بهتر آرزو می‌کنم.
سعید مدنی
نهم آذرماه ۱۳۹۶

Recent Posts

معاویه: یک عرب ایرانی یا مسیحی؟

مسعود امیرخلیلی

۱۳ آبان ۱۴۰۳

آقای خامنه‌ای، ۱۳ آبان و شورای‌ نگهبانِ جهان

۱۳ آبان در تاریخ جمهوری اسلامی روز مهمی است؛ نه از آن جهت که سفارت…

۱۳ آبان ۱۴۰۳

آیا پذیرفتگان دیکتاتوری مقصرند؟!

در تحلیل سیاسی و روانشناختی دیکتاتوری، مسئله مقصر دانستن پذیرفتگان دیکتاتوری به عنوان افرادی که…

۱۳ آبان ۱۴۰۳

روز جهانی وگن؛ به یاد بی‌صداترین و بی‌دفاع‌ترینِ ستمدیدگان!

امروز یکم نوامبر، روز جهانی وگن است؛ این روز، یادبودِ تمام دردمندی‌ها و خودآگاهی‌هایی است…

۱۲ آبان ۱۴۰۳

اسرائیل؛ درون شورویه و بیرون مستبده!

درآمد در این نوشتار به دو مطلب خواهم پرداخت. نخست، تحلیلی از عنوان مقاله و…

۰۸ آبان ۱۴۰۳