پشیمان‌های شرمنده و حامیان نگران

زیتون-‌سینا پاکزاد: موجی از ابراز ندامت و پشیمانی برخی چهره‌های سینمایی و ورزشی از رای دادن به حسن روحانی راه افتاده است.

تاکنون افرادی مانند مهدی فخیم‌زاده٬ حمید‌رضا آذرنگ از میان چهره‌های سینمایی به این موج ندامت پیوسته‌اند و مهرداد میناوند و علی‌ کریمی هم به عنوان چهره‌های ورزشی در صفحه‌های خود از تصمیم خود برای حمایت از دولت روحانی عقب‌نشینی کرده‌اند.

مهدی فخیم‌زاده با انتشار عکسی در صفحه اینستاگرام خود که وی را در جمع حامیان روحانی در شهر مشهد نشان می‌داد از هواداری خود ابراز پشیمانی کرده است. حمیدرضا آذرنگ بازیگر سینما نیز در صفحه اینستاگرام خود با انتشاری عکسی که حسن روحانی را در کنار بشار اسد رییس‌جمهوری سوریه نشان می‌داد از عدم توجه دولت به شهروندان ایرانی انتقاد کرده است.

او نوشته:«آقای رییس‌جمهور برای هر کجای بی درد و دردمند دنیا که خواستید٬ دست در جیب کنید و هزینه کنید اما لطفا در میان اسکناس‌های اهدایی‌تان قدری جستجو کنید شاید رای اعتماد من به خودتان هم در آن گم باشد. لطف کنید و برگردانیدنش که من از اعتماد خود هم شرمنده‌ام.»

در همین حال مهرداد میناوند ملی‌پوش سابق فوتبال ایران هم متن کوتاهی را منتش کرده و نوشته:«سلام آقای رییس‌جمهور٬ رای دادیم٬ حمایت کردیم٬ تهمت شنیدیم٬ حرف من عوارض و قیمت‌اش٬ زلزله زده و محرومیت‌اش٬ گرونی و مصیب‌اش٬ حتی نون و ترس نداشتن‌اش نیست. درد اینجاست که انگار از حال و روزمان خبر ندارید. چشم یاری داشتیم٬ حیف. خداحافظ آقای رییس‌جمهور»

او همچنین گفته که «‌من با مردم هستم و از مردم مملکتم عذر می‌خواهم.» علی کریمی بازیکن سابق تیم فوتبال پرسپولیس و تیم ملی نیز با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود به‌خاطر حمایت از روحانی در انتخابات از مردم عذرخواهی و طلب حلالیت کرده و نوشته «کاش می‌شد به عقب برگردیم».

بودجه‌ای که از حامیان کاست

انتشار هم‌زمان ابراز ندامت و پشیمانی سلبریتی‌های هنری و ورزشی از رای به روحانی پس از ارائه بودجه سال آینده دولت به مجلس انجام شده است.

بودجه‌ای که بخشی از بندهای آن با واکنش‌های انتقادی شدیدی در شبکه‌های اجتماعی همراه بوده است و این تلقی را ایجاد کرده که دولت برای جبران بخشی از کسری بودجه خود به دنبال بالابردن کسب درآمد از طریق تحمیل هزینه‌های بیشتر بر شهروندان است.

سه برابر شدن عوارض خروج از کشور و حذف یارانه ۲۰ تا ۳۰ میلیون نفر به همراه شائبه‌ها درباره افزایش قیمت کالاهایی مانند بنزین و نان به نگرانی درباره آینده اقتصادی کشور و همچنین شیوه مدیریت دولت دامن زده است.

استدلال‌های پشیمان‌ها از رای به روحانی و مدافعان دولت بیانگر بروز یک دو قطبی در بدنه اجتماعی هوادار تغییر به فاصله هفت ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری اسلامی است

منتقدان دولت با اشاره به بودجه هنگفتی که طبق برنامه دولت قرار است به افراد و نهادهای مذهبی غیرپاسخگو اعم از حوزه‌های علیمه و روحانیون پرنفوذ برسد این بحث را پیش‌ کشیده‌اند که دولت به جای کاهش بودجه این افراد و کم‌ کردن رانت‌ها در صدد دست بردن به جیب مردم برای ادامه حیات است. حتی برخی از چهره‌های سیاسی اصلاح‌طلب و حامی دولت نیز از بخش‌های بحث‌برانگیز بودجه سال آینده انتقاد کرده‌اند.

عباس عبدی در صفحه توییتر خود با اشاره به سه برابر شدن عوارض خروج از کشور نوشته است:«درآمددولت ازاین عوارض خروج تقریبابرابر افزایش۵۰تومان هرلیتر بنزین است.دولتی که در۲ مرحله۱۵۰٪ برقیمت بنزین افزودو اعتراضی نبود٬ حالا عاجز از افزایش ۵٪ی آن است و بجایش به ۳برابرکردن عوارض خروج متوسل شده.فهم اقتصادی و اجتماعی رییس سازمان برنامه همین‌قدراست. با این مدیر آینده اقتصادکشور معلوم است.»

هواداران منتقد

ابراز پشیمانی و ندامت‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی انجام شده البته با واکنش‌ کاربران حامی دولت هم همراه بوده است. مضمون مشترک در نوشته‌های حامیان دولت این است که گرچه انتقادهای فراوان به عملکرد روحانی و کابینه او وارد است اما نمی‌توان به این دلیل از رای دادن ابراز ندامت کرد.

یکی از کاربران توییتر در همین رابطه در صفحه خود نوشته که:«با شمایی که از رای دادن به روحانی پشیمانید یا به بهانه هر اتفاق غیردلخواه، نفس رای دادن را زیر سوال می‌برید اختلاف نظر جدی درباره تصورمان از انتخاب دارم. از نظر شما انتخاب ایستگاه آخر مشارکت سیاسی است، از نظر من نقطه شروع. تمام این دادوفریادها و انتقادها «وظیفه» شهروندی ماست.»

بسیاری از حامیان دولت همچنین خطر تکرار تجربه سالهای پایان دولت خاتمی و سرخوردگی منجر به ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد را گوشزد کرده و گفته‌اند که اعلام پشیمانی از رای به روحانی عملا جاده‌ را برای روی کار آمدن یک چهره تندرو اصول‌گرا باز خواهد کرد.

سهند ایرانمهر از کاربران توییتر در همین رابطه نوشته:«هیچ وقت از نقد دولت دست نکشید اما تخریب بی‌محابای دولت را وقتی انتخاب کنید که از کیفیت سمت و سویی که به سمتش می‌روید اطمینان کامل داشته باشید از اینکه منتفعینش همان‌هایی باشند که بخاطر آن به روحانی رای دادید اگر این اطمینان وجود نداشت بدانید که به همان سمتی میرویم که ۸۴ رفتیم.»

مضمون مشترک بعدی در نوشته‌های حامیان دولت این است که رای به روحانی یک گزینه مطلوب نبوده بلکه تنها انتخاب موجود برای جلوگیری از بدتر شدن اوضاع بوده است. کاربری در تایید به این موضوع به کنایه نوشته که:«من خیلی پشیمونم که دکتر مصدق کاندیدا شده بود ما رفتیم به روحانی رأی دادیم.»
استدلال‌های پشیمان‌ها از رای به روحانی و مدافعان دولت بیانگر بروز یک دو قطبی در بدنه اجتماعی هوادار تغییر به فاصله هفت ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری اسلامی است. وضعیت کنونی نشان می‌دهد که دستکم بخشی از بدنه حامی دولت ریزش کرده و این احتمال وجود دارد که استمرار بحران‌های اقتصادی و انسداد سیاسی و اجتماعی به تدریج بخش دیگری از حامیان روحانی را نیز رویگردان کند.