زیتون ـ مهسا محمدی: آیت‌الله خامنه‌ای را نه به نام که با صفات می‌خواند. «مستبد» و «سلطان جائر و خودکامه» عناوینی است که ابوالفضل قدیانی، عضو ارشد سازمان مجاهدین انقلاب، رهبر جمهوری اسلامی را با آنان می‌نامد.
از سال ۸۸ دوبار به زندان رفته و هر بار هم اتهامات از دل نامه‌ها و گفتگوهایش درآمده است . سال ۸۸ به اتهام «توهین» به محمود احمدی‌نژاد رییس‌جمهور وقت یک سال زندانی شد و سال ۹۰ نیز اتهام «توهین» به رهبر جمهوری اسلامی وی را برای سه سال به زندان کشاند.
خطاب قرار دادن آیت‌الله خامنه ای و پرداختن به «مقصر اصلی» حال دیگر تبدیل به سنت معمول نامه‌های این زندانی سیاسی قبل و بعد از انقلاب شده است.
او نیز چون احمد قابل می‌گوید که «نظام جمهوری اسلامی» نام مستعار آیت‌الله خامنه‌ای است و نامه‌هایش را هم اکثرا بی‌واسطه و سرگشاده به رهبر جمهوری اسلامی می‌نویسد.
۹ دی را، که در روایت رسمی اصولگرایان و آیت‌الله خامنه ای روز «غلبه بر فتنه۸۸ » است، «روز نکبت» می‌نامد.
در عین حال دوستان اصلاح‌طلب خود را هم از نقدهای صریح اش بی‌نصیب نمی‌گذارد و می گوید پرچم‌داران امروز اصلاحات «از اشاره به مقصر اصلی ابا دارند.»
با این حال او در ماه‌های ابتدایی کشمکش ۸۸ در نامه‌ای تاکید کرد که «تا آنجا که بتوانم جز اصلاح نمىخواهم.»
حال او در آخرین نامه خود به رهبر جمهوری اسلامی او را با کوبلز مقایسه کرده و تاکید دارد که خامنه‌ای هم مانند وزیر تبلیغات هیتلر«فکر می‌کند دروغ را هرچه بزرگتر بگوید راست‌نماتر است.»
این عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی از رهبر جمهوری اسلامی خواست که برای اثبات حقانیت خود خویش را در معرض انتخاب عمومی قرار دهد.
قدیانی «صلاح» اصلاح‌طلبان و «خیر مملکت» را در آن دانست که «سیاسیون‌اش بیش از این با استبداد ولایت فقیه بر سر حقوق ملت مصالحه نکنند.»
پیش از این هم در۲۳ دی ماه سال ۹۶ و بعد از اعتراضات سراسری در شهرهای مختلف ایران، در بیانیه‌ای گفته بود که ایران شاهد «فراگیرترین اعتراضات» در سال‌های پس از انقلاب است و برای همه واضح است که «مقصر اصلی چنین وضعی آقای علی خامنه‌ای است… کسی که نهادهای تحت تولی او عملا ۶۰ درصد اقتصاد ایران را در اختیار دارند و با مصونیت از حسابرسی و حساب‌کشی مشغول غارت اموال عمومی و ثروت ملی هستند».
خطاب قرار دادن آیت‌الله خامنه ای و پرداختن به «مقصر اصلی» حال دیگر تبدیل به سنت معمول نامه‌های این زندانی سیاسی قبل و بعد از انقلاب شده است.
در ۱۵ بهمن ماه سال ۹۶ هم بعد از انتشار نامه مهدی کروبی از رهبران در حصر «جنبش سبز» او طی نامه‌ای آیت‌الله علی خامنه‌ای را «مستبد امروز ایران» نامید.
او در تایید نظرات مهدی کروبی نوشت که کروبی در نامه «شجاعانه» خود، با اشاره به بخشی از «فرازهای سی سال زمامداری آقای خامنه‌ای، پرده از شعبده قبضه تمام قدرت به لطایف الحیل و در عین حال نشستن در جایگاه مخالف‌خوان طلبکار از عالم و آدم برانداخته است».
راه اصلاحات قدیانی از خیابان می‌گذرد و راهکار او در برابر تلاش برای اصلاحات، متکی به تجربه سال ۸۸ است یعنی «به صحنه آوردن فشار جنبش اجتماعی».
قدیانی همچنین از مهدی کروبی که بدون «پرده‌پوشی»، آیت‌الله خامنه‌ای را «مسئول اصلی مشکلات و مصائب» ۳۰ سال اخیر دانسته، تقدیر کرد.
با این جود قدیانی پا را از این نیز فراتر گذاشته و تاکید کرد که در نامه مهدی کروبی «ریشه و سرمنشأ این فجایع و مفاسد» که از نظر او، «نظریه ولایت فقیه آن هم از نوع مطلقه» آن است٬ «مغفول» مانده است.
از اصلاحات قدیانی تا اصلاحات «اصلاح‌طلبان»
در همان نامه‌ای که در آن قدیانی به بررسی حوادث دی ماه ۹۶ پرداخته و سهم تقصیر نیروهای موثر بر آن را توضیح داد، باز هم اصلاح‌طلبان از تیغ نقد این فعال سیاسی در امان نماندند.
او «دوستان اصلاح‌طلب» خود را هم در شکل‌گیری وضعیت فعلی ایران مقصر قلمداد کرد و گفت در شرایط فعلی «بوی تسلیم‌طلبی و وادادگی» از رویکرد آنان به مشام می‌رسد و تاکید کرد که در روزهای اعتراض «تحلیل‌های ناروای» اصلاح‌طلبان، جای ظالم و مظلوم را عوض کرده و راه را برای بازداشت‌های «ناروا و غیرقانونی هموارتر» کرده است.
در نامه بهمن ۹۶ که در تقدیر مهدی کروبی نگاشته شد بود نیز باز اصلاح‌طلبان را نواخت و نوشت که «اصلاح‌طلبی مرعوب استبداد» را نیز «ممد دوام او» و «نه مصلح کردارش» معرفی کرده و نوشته که «راه صلاح و نجات این مملکت همانا اصلاحات قدم به قدم، یعنی گام به گام عقب راندن مستبد است».
وی «صلاح» اصلاح‌طلبان و «خیر مملکت» را در آن دانست که «سیاسیون‌اش بیش از این با استبداد ولایت فقیه بر سر حقوق ملت مصالحه نکنند.»
او پیش از این هم در نامه ۹ دی ماه سال ۹۱ خود ضمن پیشنهاد نام‌گذاری روز نهم دی ماه به عنوان «روز نکبت استبداد دینی» درباره حضور «اصلاح‌طلبان بدلی »در انتخابات هشدار داده بود.
فاصله‌گذاری این فعال سیاسی در مواضع اصلاح‌طلبانه خود با آنچه که روایت معمول از اصلاحات در ایران است اما مختص یک سال اخیر نیست.
او پیش از این هم در نامه ۹ دی ماه سال ۹۱ خود ضمن پیشنهاد نام‌گذاری روز نهم دی ماه به عنوان «روز نکبت استبداد دینی» درباره حضور «اصلاح‌طلبان بدلی »در انتخابات هشدار داد و از آنان خواست که با «حضور نامیمون» خویش تمرکز و وحدت اصلاح طلبان واقعی و هواداران جنبش سبز را مخدوش نسازند.
نگاهی به مواضع کلی این فعال سیاسی نشان از آن دارد که راه اصلاحات قدیانی از خیابان می‌گذرد و راهکار او در برابر تلاش برای اصلاحات، متکی به تجربه سال ۸۸ است یعنی «به صحنه آوردن فشار جنبش اجتماعی» که از خرداد ۸۸ تا دی ماه۹۶ همواره از آن دفاع کرده و آن را تنها راه موجود و ممکن دانسته است.
با وجود تاکید قدیانی بر اینکه در حد توان اصلاح‌طلب خواهد ماند نامه‌های این فعال سیاسی نشان از آن دارد که او لااقل به روایت متفاوتی از اصلاح‌طلبی که با قرائت معمول از آن چندان تطابقی ندارد، رسیده است.
حال دیگر این عضو با سابقه سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی هم بعد از جریانات دی ماه ۹۶یکی از ۱۵ فعال سیاسی و مدنی ایران شد که در بیانیه‌ای خواستار برگزاری رفراندم به منظور گذار مسالمت‌آمیز از نظام جمهورى اسلامى به یک دموکراسى سکولار پارلمانى هستند.
