شهرداری معتادان را پشت‌ بنرهای گل و بلبل پنهان کرد

زیتون- پوریا رشیدی: همانطور که برخی از اعضای شورای شهر تهران گفته بودند، معتادان جمع آوری شده از پارک هرندی مجددا به این پارک بازگشته و روز از نو، روزی از نو در سال نو آغاز شد.
 پارک هرندی در یکی از مناطق جنوبی تهران واقع شده است که سالهای سال پاتوق جذابی برای معتادان بود. اما چند ماه قبل و به دنبال هجوم تعدادی از مردم به معتادان کارتن خواب ساکن در پارک٬ شهرداری با ارایه بسته‌ای تحت عنوان “بسته فرهنگی طرح انضباط شهری در منطقه ۱۲ ” به شورای شهر با شعار جمع آوری و ساماندهی معتادان وارد این عرصه شد.
آنطور که معاون شهردار تهران اعلام کرد « در این طرح کارشناسان شهرداری تهران به صورت خانه به خانه نسبت به شناسایی آسیب‌ها اقدام کردند » او همچنین در نشست علنی شورای شهر از آماده شدن کمپی در منطقه چهار برای زنان کارتن خواب خبر داد و گفت که مردان کارتن خواب نیز در مراکزی به نام بهاران مستقر خواهند شد. در این کمپ‌ها مهارت و حرفه به این افراد آموزش داده می‌شود و با مهارت به جامعه باز خواهند گشت.
به دنبال این طرح ماموران شهرداری با حمایت نیروی انتظامی و با حضور رسانه‌های تصویری مبادرت به جمع آوری معتادان خیابان خواب از این پارک کردند که در نشست های بعدی تعداد آنها ۴ هزار نفر اعلام شد.

نکته‌ای که در این میان جالب توجه است جداسازی محل استقرار معتادان با بنرهایی منقش به عکس‌های بهاری و طبیعت در پارک هرندی بوده و هست که با ایجاد پست‌های نگهبانی به محل عکسبرداری ممنوع نیز بدل شد.

عقب نشینی قابل انتظار

خبرهای اولیه حتی چنان امیدوارکننده و در گیر و دار تبلیغات شهرداری بزرگ شد که قالیباف از آن به عنوان « تحول» در منطقه ۱۲ یاد کرد.
اما همانطور که دلواپسان اعلام کرده بودند این تحول نه تنها در حرف و تبلیغات ماند بلکه عمر آن نیز چنان کوتاه بود که شهردار تهران در عقب نشینی آشکاری از اظهارات خود اعلام کرد: « مشکلات کالبدی در منطقه هرندی یک زخم کهنه است که عمدتاً ۶ الی ۷ دهه از آن می‌گذرد و نمی‌توان مشکلات را ظرف ۶ الی ۷ ماه از بین برد. »
این عقب نشینی بعد از آن صورت گرفت که مشخص شد، نه تنها معتادان جمع آوری شده توسط شهرداری به حوالی منطقه بازگشته اند بلکه اساسا این معتادان جمع آوری نشده و تنها از نقطه‌ای در مقابل دید شهروندان به نقطه‌ای دورتر منتقل شده بودند. مسئولان شهری هرچند هرگز زیر بار تایید این اتفاق رخ داده نرفتند اما گفتند این اقدام نه یک تقلب بلکه اتفاقی از سر ناچاری بوده است.
عابد ملکی، شهردار منطقه ۱۲ در تشریح این اتفاق گفت: حوالی ساعت ۱۱ صبح ( اول بهمن ماه ) تعدادی از اهالی محله هرندی که حدود ۳۰ الی ۴۰ نفر می‌شدند، با استفاده از چوب، به سمت معتادان پارک هرندی رفته و آنها را به سمت جنوب پارک که کمی دورتر از منازل مسکونی بود هدایت کردند. او ادامه داد: پس از انتقال معتادان به انتهای پارک، برخی از اهالی محل نسبت به آتش زدن چادر و وسایل آنها اقدام کردند و این اقدام مردم نشان می داد که واقعا شرایط بحرانی شده و مردم منطقه از دیدن این صحنه ها به ستوه آمده اند.»
به گفته مسئولان شهری در چنین شرایطی اجرای طرح ناچارا زودتر از زمانبندی انجام شده آغاز شد که این مسئله ناهماهنگی‌هایی را هم به وجود آورد. اما نکته ای که در این میان جالب توجه است جداسازی محل استقرار معتادان با بنرهایی منقش به عکس‌های بهاری و طبیعت در پارک هرندی بوده و هست که با ایجاد پست‌های نگهبانی به محل عکسبرداری ممنوع نیز بدل شد.

قدرت‌نمایی در مقابل بی‌قدرت‌ها
در چنین شرایطی بود که مشخص شد نگرانی‌های اعضای شورای شهر به هنگام تصویب طرحی که جزییاتش هیچگاه اعلام نشد به چه دلیل بوده است. در آن زمان رییس شورای شهر تهران در گفتگویی هشدار داد که اگر سیکل موجود بسته نشود باز شاهد بازگشت کارتن خواب ها خواهیم بود. او گفت: ۴ هزار کارتن خواب معتاد از بوستان هرندی و سطح منطقه جمع آوری شدند، اما اگر سیکل موجود بسته نشود، باز شاهد بازگشت کارتن خواب‌ها خواهیم بود.
مهدی چمران گفته بود: با همکاری شهرداری تهران و دستگاه‌های ذی‌ربط بوستان هرندی به خوبی ساماندهی شد و طی چند مرحله حدود ۴ هزار کارتن خواب از سطح منطقه و بوستان جمع آوری و برای ترک و آموزش در اختیار مراکزی قرار گرفتند که معاونت فرهنگی شهرداری به این منظور آماده سازی کرده است.رئیس شورای شهر تهران با توضیح حضور گسترده کارتن خواب ها در بوستان هرندی، گفت: بیش از ۶۰ درصد کارتن خواب‌ها شهرستانی هستند؛ آن‌ها از شهرستان‌های مختلف برای کار می آیند تهران و چون پارک شهید هرندی نزدیک ترمینال است و آنها هم جایی برای اقامت ندارند، آنجا ساکن می‌شوند.او ادامه داد: از سوی دیگر چون این جوانان مهاجر کاری ندارند و نمی‌توانند کاری پیدا کنند، با وجود معتادان ساکن در بوستان، معتاد می‌شوند و خودشان به کاروان آنها می پیوندند.
این چنین بود که اگر چه شهرداری تهران با قدرت نمایی نسبت به حل معضلی بزرگ اقدام کرد و در آستانه نوروز موضوعی برای تبلیغ فعالیت های خود پیدا کرد اما اتفاقی که تنها یک ماه بعد در روزهای ابتدایی سال رخ داد، بازگشت آرام آرام و زیرکانه معتادانی بود که طبق طرح انضباط اجتماعی می بایست بعد از جمع آوری به کمپ های مخصوص انتقال و پس از مهارت آموزی به بازار کار تزریق می شدند. اتفاقی که البته رخ نداد و افق دید روشنی نیز برای رخ داد آن در آینده دیده نمی شود. در این میان تنها مانده توصیفات خبرنگاری که پس از مشاهده حضوری از پارک هرندی نوشت : “محدوده پارک از رهگذران خالی است. نه خبری از مردمی است که سال‌ها قید این پارک‌ها را زده‌اند، نه معتادانی که پاتوق امنی داشتند. پارک به شهری متروکه می‌ماند که ساکنانش به اجبار عطای شهر را به لقایش بخشیده‌اند و پشت ‌سرشان نگاهی هم نینداختند. به ‌جز دو سرباز جوانی که در پارک شهید هرندی گشت می‌زنند و روایتشان از پرنده پرنزدن اینجا این است که «معتادان بعد از طرح امروز و دیروز، ماست‌ها را کیسه کرده و رفتند اما عده ای هم در حال بازگشتند. “