عفو بین‌الملل خواستار آزادی فوری نرگس محمدی شد

زیتون- سازمان عفو بین‌الملل، با صدور بیانیه‌ای، ‌از مقام‌های ایران، خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط نرگس محمدی، فعال مدنی زندانی شد.

در این بیانیه که گزارشی از آن در رادیو فردا منتشر شده، آمده است که نرگس محمدی به دلیل بیماری ریوی و فلج عضلانی، نیاز به درمان در خارج از زندان دارد. عفو بین‌الملل، همچنین، از آنچه « اعمال فشار بر نرگس محمدی و محرومیت او از تماس با فرزندانش» خوانده، به شدت انتقاد کرده است.

نرگس محمدی سابقه فعالیت در حوزه حقوق بشر، روزنامه‌نگاری، عضویت در شورای عالی سیاستگذاری ادوار تحکیم وحدت، نایب ریاست و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و رئیس هیئت اجرایی شورای صلح ایران را در کارنامه خود دارد و مادر دو کودک است.

او به دلیل فعالیت در کانون مدافعان حقوق بشر، آبان ماه سال ۱۳۸۸ از محل کار خود (شرکت بازرسی مهندسی ایران) اخراج شد و در اردیبهشت سال ۱۳۸۸ به اتهام عضویت در کانون به شعبه ۴ دادگاه انقلاب اسلامی احضار و پس از چند جلسه دفاع برای وی قرار ۵۰ میلیون تومان صادر شد. اما تنها چند روز بعد، توسط مأموران امنیتی، شبانه و در منزل خود بازداشت شد و در تیرماه سال ۱۳۹۰ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه شد. همچنین به استناد ماده ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی ایران (اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به استناد ماده ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی (عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و به استناد ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی (در خصوص فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و در مجموع به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. هرچند این رأی در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر به ۶ سال حبس کاهش یافت. این حکم از اردیبهشت ۱۳۹۱ به اجرا درآمده است.

البته قرار است که مجددا روز اول اردیبهشت‌ماه به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام» در دادگاه انقلاب تهران محاکمه شود.

نرگس محمدی به دلیل عوارض زایمان همزمان دو کودکش به دچار آمبولی ریوی شد؛ پس از آن در جریان اولین بازداشت و به دلیل فشارهای بازجویی دچار بیماری ریوی و فلج عضلانی نیز شد. حال این زن فعال اجتماعی، به رغم بیماری های عدیده و سخت در حال تحمل حبس خود در بند نسوان زندان اوین است. اما گذشته از بیماری و حکم سنگین نرگس محمدی در مقام یک مادر از دوری از فرزندانش نیز رنج می برد. پس از اجرای حکم زندان، او ناچار شد کودکانش را به نزد پدرشان در فرانسه بفرستند و حال به دلیل قطع تلفن زندان اوین برای زندانیان سیاسی، حتی از شنیدن صدای آنها نیز محروم است.