مبارزی در بستر بیماری

زیتون- سولماز ایکدر: محمد بسته نگار، چند وقتی است که در بستر بیماری خوابیده. او نه فقط فعال ملی مذهبی، زندانی سیاسی و داماد آیت الله طالقانی که «از بازماندگان روزگار گذشته است.» روزگاری که امثال بسته نگار دوشادوش طالقانی، بازرگان، شریعتی و …. برای این اعتلا و سربلندی این آب و خاک می جنگید. اما حال چندی است مبارز روزهای دور و نزدیک، باید همزمان با چند بیماری مبارزه کند.

زمستان سال ۹۲ که برای مصاحبه ای به دیدارش رفتم، مانندهمیشه سرحال به نظر می آمد و با هیجان حرف می زد. موضوع ملی شدن صنعت نفت بود و همین برای او کافی بود که در اوج سخن بگوید. اما لابه لای مصاحبه فهمیدم که طبق روال گذشته احضار شده و در «پله های ساختمان امن نیروهای خاص» زمین خورده است. زمین خوردنی که بیماری قند هم مزید بر علتش شد و منجر به قطع یک انگشت پایش؛ اما جادوی «ملی شدن صنعت نفت» چنان مستش کرده بود که بی توجه به درد سخن می گفت.

ملاقات بعدی در بیمارستان بود. به محض اینکه وارد اتاق شدم، خندید و پرسید «آمدی برای مصاحبه آخر؟» به دلیل نارسایی شدید کلیوی در بیمارستان بستری بود و نیاز به دیالیز داشت. اما هنوز همان بسته نگار بود. همان بسته نگاری که با افتخار از خاطرات روزهایی می گفت که در سفر به شهرستان های دور، مردم به سراغش می آمدند و او را به عنوان فعال ملی مذهبی و داماد آیت الله طالقانی تکریم می کردند.

بسته نگار از تبار سیاست مداران پاک است؛ سیاست مدار، که نه سیاست باز. از تبار مهندس سحابی، هدی صابر. از همان ها که این روزها کم داریم. از همان ها که بعد از یک عمر ناملایمتی، بی مهری و پرداخت هزینه های نوع به نوع هنوز «منافع ملی» ورد زبانش است. از همان ها که فراموش نمی شوند.

امسال هم مراسم دیدار نوروزی بسته نگار، همچون گذشته برگزار شد. فعالان سیاسی به دیدارش رفتند تا نوروز را به او تبریک بگوید.

از جمله کسانی که در دیدار نوروزی با محمد بسته نگار شرکت کردند، محمد معین بود. وزیر علوم دولت سید محمد خاتمی. معین در فیس بوکش این دیدار را شرح داده است:

چند ماهی بود که قصد داشتم به عیادت دوست عزیز و مبارز دیرین جناب آقای محمد بسته نگار بروم تا بالاخره دیروز این توفیق برای من و همسرم دست داد، توفیق عیادت خدا!! چون در روایتی از اولیای دین آمده است:”خداوند در روز قیامت به بنده اش میگوید:«چرا هنگامی که بیمار شدم به عیادت نیامدی؟!» آن بنده اظهار می کند و می‌گوید«خداوندا تو منزهی از اینکه بیمار شوی»، و خداوند می فرماید«بنده مؤمنم بیمار شد و تو از او عیادت نکردی. اگر به دیدار او می رفتی مرا آنجا می‌یافتی.»
جمعی از دوستان و همرزمان سالهای دور در منزل به عیادت آمده بودند و آقای بسته نگار با آرامش و معنویتی که حاصل ایمان و عمل صالح و راضی بودن به رضای خداست در بستر بیماری آرمیده و لبخند میزدند.
“یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد”

***

محمد بسته‌نگار (زاده ۱۳۲۰ در تهران)، فعال ملی مذهبی، زندانی سیاسی و نویسنده ایرانی، خواهرزاده و داماد روحانی مجاهد طالقانی بزرگ است که فعالیت سیاسی و فرهنگی خود را در ارتباط با ایشان و از مسجد هدایت آغاز کرد. او که از اعضای موثر انجمن اسلامی دانشکده حقوق دانشگاه تهران بود در سال های بعد به عضویت جبهه ملی و سپس نهضت آزادی درآمد و در مراحل مبارزات ضد دیکتاتوری بارها بازداشت و زندانی و از ادامه تحصیل محروم شد. پس از پیروزی انقلاب او ازورود به مسولیت های دولتی خودداری کرد و در بزرگداشت آقایان طالقانی، شریعتی و بازرگان همیشه حضور فعال داشته است. محمد بسته نگار یکی از امضاکنندگان بیانیه ۹۰ امضائی(در انتقاد به نابسامانی های فرهنگی -اجتماعی و اقتصادی و محدودیت های سیاسی) بود که در سال ۱۳۶۹ صادر شد که پس از آن دستگیر و زندانی گردید. وی در روز عید فطر ۱۳۸۶ نیز در حالی که مثل سال های گذشته تلاش می‌کرد تا مراسم نماز عیدفطر را با شرکت گروهی از نیروهای ملی مذهبی برگزار کند، مجددا” دستگیر شد. ازکتابهای انتشار یافته ایشان به عناوین زیر اشاره می شود:
– مبانی دموکراسی و جامعه مدنی در حکومت علی(ع)
– حقوق بشر از منظر اندیشمندان
– سیری دراندیشه حاکمیت در اسلام و ایران
– برخورد سنت و تجدد در ایران
– قیام امام حسین علیه اطاعت مطلقه بنی امیه
– حاکمیت مردم از دیدگاه اسلامی و قرآنی
– کودتای بنی امیه علیه حکومت مردمی امام حسن(ع)
– گردآوری و تدوین مقالات آیت الله موسوی زنجانی
– گردآوری و تدوین مقالات آیت الله طالقانی

برای شفا و بهبود آقای بسته نگار گرامی به درگاه خدای عزیز و حکیم دعا می کنیم.