حمیدگنگو زهی معلم بلوچ جانش را فدای دانش آموزانش کرد.
متاثر از آن نیستم که معلمی جانش را فدای نجات دانش آموزانش کرد .بدان سبب متاسفم که درکشورما تبعیض وبی عدالتی فرهنگی موجب شده‌است تا بسیاری از هم وطنان ما فرزندانشان یا در کپرها وطویله ها درس بخوانند ویادر چنین مدارس مخروبه ای درزیر آوار بمانند واینگونه معلمان فداکاری درچنین مناطق محرومی به چنین سرنوشتی دچار شوند.
راستی مسوولان ما تا کی به جای نگاه به همکیشانی در خارج به هموطنانی درداخل نظر نمی اندازند وبه جای ساختن بیمارستان های درخارج به بازسازی مدارس درداخل نمی پردازند و ازاینکه درفکر آخرت سیاهان آفریقا وآمریکای لاتین واعراب شام باشند دراندیشه دنیای هموطنان محروم ومظلوم بلوچ نیستند.
ازقدیم گفته اند :چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است. اگر با نگاه اسلامی وملی قضایا را مورد بررسی قرار دهیم همه ایرانیانی که در داخل این خانه که ایرانش می نامند واهل آن محسوب می شوند زندگی می کنند همگی درممتلکات وسر مایه هایش شریک وسهیم اند. اما همانگونه که شورای نگهبان در رد صلاحیت نخبگان اهل سنت مصالح ملی ومنافع ایرانیان را ملاحظه نمی کند برخی از مسوولان نیز با تنگ نظری ها واعمال بی عدالتی وعدم ترس از دادگاه عدل الهی ازتقسیم ثروت ومنزلت وقدرت تاکنون خودداری کرده اند که نتیجه آن همین حوادثی است که دربلوچستان مشاهده می شود.
امیدوارم این حوادث زنگ خطری باشد برای بازنگری دیدگاه های مسوولان نسبت به هموطنان بلوچ واهل سنت وسیره علوی را در حسرت درآوردن خلخال ازپای یک زن یهودیالگوی خود قراردهند.
یادهمه معلمان فداکار واز خود گذشته هم وطن بویژه شادروان حمید گنگو زهی گرامی باد
منبع: فیس بوک جلال جلالی زاده
