زیتون– جمعی از فعالان ملی-مذهبی و نواندیشان دینی خارج کشور به مناسبت درگذشت پروین بختیارنژاد٬ پیام تسلیتی منتشر کردند.
به گزارش «زیتون» در این پیام در خصوص پروین بختیارنژاد آمده است: «چهار دهه کنشگری سیاسی و مدنی او، و فشارها و تهدیدها و احضارها و رنج‌هایی که تحمل کرد، برای جان آغشته به بیماری سخت او، سنگین‌تر از آن بود که از ۵۶ سالگی فراتر رود. چنان‌که هنگامی چشم بر جهان فروبست که دادگاه انقلاب او را با ابلاغ حکم زندانی ۶ ساله هدف قرار داد. بختیارنژاد اما نه تنها از زندان، که از غم و رنج و فشار و تهدید، رها شد.»
پروین بختیار نژاد روزنامه‌نگار و محقق حوزه زنان٬ ۱۸ مهرماه درگذشت.
او پس از یک دوره بیماری در تهران در گذشت. رضا علیجانی٬ همسر او٬ در این باره نوشت: «پروین بختیارنژاد هم پروانه گون پرکشید و رفت. تنها بخت پروین در این دوران سخت این بود که سر بر خاکی نهد که دوستش داشت. در کنار مردمی که به آنها عشق می ورزید.»
متن کامل این پیام که برای انتشار در اختیار «زیتون» قرار گرفته٬ به شرح زیر است:
انا لله و انا الیه راجعون
بانوی صبور و فرهیخته و آزاده، خانم پروین بختیارنژاد، عضو شورای فعالان ملی ـ مذهبی، کنشگر حقوق زنان، روزنامه‌نگار و پژوهشگر آسیب‌های اجتماعی، درگذشت.
چهار دهه کنشگری سیاسی و مدنی او، و فشارها و تهدیدها و احضارها و رنج‌هایی که تحمل کرد، برای جان آغشته به بیماری سخت او، سنگین‌تر از آن بود که از ۵۶ سالگی فراتر رود. چنان‌که هنگامی چشم بر جهان فروبست که دادگاه انقلاب او را با ابلاغ حکم زندانی ۶ ساله هدف قرار داد. بختیارنژاد اما نه تنها از زندان، که از غم و رنج و فشار و تهدید، رها شد.
او با دلبستگی به آراء و اندیشه‌های نواندیشان دینی، ازجمله و به‌ویژه دکتر علی شریعتی پا به صحنه کنشگری سیاسی گذاشت، و با باور به راه و روش دکتر محمد مصدق و مهندس مهدی بازرگان، زندگی سیاسی خود را صبور و پیوسته، تداوم بخشید.
پروین بختیارنژاد به‌عنوان یک روزنامه‌نگار، برای بیش از دو دهه، گزارش‌ها و یادداشت‌های ارزشمند و خواندنی در حوزه مسائل اجتماعی و سیاسی و فکری (با هویت نواندیشی دینی) از خود در نشریاتی چون ایران فردا و پیام هاجر و چشم‌انداز ایران و بسیاری از روزنامه‌های اصلاح‌طلب به یادگار گذاشت. در سطحی دیگر، وی با تحقیق‌های میدانی ارزشمند خود در حوزه خودسوزی زنان و خشونت علیه زنان (قتل‌های ناموسی) و موانع ساختاری و درونی سازمان‌های مردم‌نهاد، آثاری خواندنی و ماندگار برای جامعه مدنی ایران به‌جای نهاد.
از پس کودتای انتخاباتی ۱۳۸۸، بختیارنژاد همراه با همسر (رضا علیجانی) و فرزندان خود در اسفند ۱۳۸۹ مهاجرت اجباری در پیش گرفت. او برای بیش از شش سال در تبعید زیست. در این دوران سخت، کوشید خود را از جهت علمی ارتقاء بخشد، و به سهم خود در خارج از ایران، مدافع و پیگیر حقوق اساسی و مدنی هموطنان خویش باشد.
در تابستان ۱۳۹۶، بختیارنژاد بازگشت به مام وطن را ـ با وجود تمام تهدیدهای مفروض و مترتب بر آن ـ به زندگی در فرانسه ترجیح داد.
تصمیم مهم و اقدام تأمل‌برانگیز بانوی آزاده و ایران‌دوست در بازگشت به میهن، با دور جدیدی از خشونت امنیتی همراه شد. بازجویی‌ها و روند پرفشاری که به حکم قضائی خاتمه یافت.
سوگمندانه، بیماری سخت و پرحاشیه‌ی مزمن (تالاسمی)، سرانجام و در ۱۸ مهرماه جاری، در کنار دیگر دردها و فشارها، بانوی ارجمند را از پای انداخت.
یاد او تا همیشه برای کنشگران جامعه مدنی ایران، بویژه فعالان حقوق زنان و نیروهای ملی ـ مذهبی و آزادی‌خواهان و ایران‌دوستان، زنده خواهد ماند.
ضمن عرض تسلیت صمیمانه به خانواده های محترم بختیارنژاد و علیجانی، و نیز یاران و همفکران در ایران، برای جان عزیز آن بانوی گرامی آرامش و شادی ماندگار، زیر سایه رحمت و مغفرت حضرت حق آرزو می‌کنیم.
مهرداد احمدزاده، محمدجواد اکبرین، مهدی امینی‌زاده، عبدالعلی بازرگان، ایرج باقرزاده، محمد برقعی، بیژن بهادری، محمدباقر تلغری‌زاده، رضا جعفریان، تقی رحمانی، فرزانه روستایی، زهره سردار، علی سردار، حمید شمس، رضا صدر، جلیل ضرابی، فرشید فاریابی، حسن فرشتیان، مصطفی قهرمانی، هادی کحال‌زاده، علی کلایی، پروین کهزادی، مسعود لدنی، رضا مسموعی، فهیمه ملتی، مهدی ممکن، مهدی نوربخش، احمد هادوی، حسن یوسفی اشکوری
