یک پاسخ

1. مشکل ما این است که تجربه تلخ امروزی را مبنا برای قضاوت در مورد لزوم دین و حکومت دینی قرار میدهیم…

   در عصر جدید که امیدها به برقراری عدالت تضعیف شده و متفکرین به الگوهای جدید برای اداره جوامع بنحو شایسته تر می اندیشند چرا ما باید بدنبال کنار گذاشتن فکر حکومت دینی باشیم؟ دینی که به اعتقاد خودمان آخرین پیام نجات بخش بشر است…

   در یک حکومت دینی است که میتوان از قدرتمندان زکات به میزان قابل قبول گرفته و برای رفع نیازمندان صرف شود بنحوی که خود قدرتمندان با ایمان و طیب خاطر و کسب رضایت الهی بپردازند…اصلا خود آنها رفع نیاز نیازمندان را خودشان مدیریت کنند…برای جلب رضایت الهی و حیات طیبه خودشان در حیات دیگر…

   در آیه ذیل از سوره توبه :

   إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاکِینِ وَالْعَامِلِینَ عَلَیْهَا وَالْمُؤَلَّفَهِ قُلُوبُهُمْ وَفِی الرِّقَابِ وَالْغَارِمِینَ وَفِی سَبِیلِ اللَّهِ وَابْنِ السَّبِیلِ فَرِیضَهً مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ ﴿۶۰﴾

   عبارت “العاملین علیها” که به عوامل گرفتن و پخش زکات اشاره میکند یکی از دلایل است برای وجود و برقرار سازی حکومت دینی…

   شاید در ادیان قبلی چنین نبوده است…اما در اسلام بعنوان آخرین رسالات الله و موظف شدن مومنین به اسلام بر قیام بالقسط ضرورت اخذ زکات وجود دارد…

   با افزایش جمعیت و امکان بیشتر تخریب محیط زیست…کنترل فقر و غنا ضرورت خواهد داشت…دادن زکات همراه با ایمان به پاداش الهی ضرورت دارد…فرار مالیاتی (زکات) بر اساس ایمان امکان ندارد…

   بنظر میرسد اقامه حکومت مورد نظر الهی لازم است ….مشکل در فهم صحیح از اسلام و اهداف و تعالیم آن می باشد…

   فهم صحیح از دین هم منوط به باور به اعتبار همین چیدمان فعلی قرآن است…باید روشی در تفسیر صحیح از قرآن بیابیم….

   و این خود بدیهی است که باید گزینشی خواندن و متفرق گرفتن آیات به بهانه نزول متفرق آنها را کنار بگذاریم…

   و به این روش به گونه های مختلف در خود قرآن اشاره شده است…تدبر کردن…منحرف نکردن کلمات از مواضع آنها…و بلآخره با اشاره کاملا صریح ذیل در سوره قصص:

   وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ ﴿۵۱﴾

   از تمام تجربیات عقلی و نقلی برای فهم ارتباط آیات استفاده کنیم و هر نظر و روایتی که با ارتباط آیات سازگار نیست کنار بگذاریم…

دیدگاه‌ها بسته‌اند.