«مجمع دانشجویان عدالت‌خواه » و دردسرهای پرسشگری

زیتون ـ مهسا محمدی: «مجمع دانشجویان عدالت‌خواه دانشگاه تهران» اول آذر ماه  با ارسال نامه‌ای به رهبر جمهوری اسلامی  از او خواست درباره «عمل‌کرد ۴۰ ساله» جمهوری اسلامی و نهادهای زیر نظر خود «توضیح» دهد.

توضیح خواستن از «رهبر» آن‌هم توسط یک نهاد اصول‌گرا غیرمنتظره و بی‌سابقه بود و واکنش شدید اصول‌گرایان حامی رهبر را در پی داشت، به‌طوری که روز ۴ آذر شورای عمومی مجمع دانشجویان عدالت‌خواه دانشگاه تهران به نوعی از مواضع خود کوتاه آمدند و با انتشار نامه دیگری تاکید کردند که «لحن نامه می‌توانست شفاف‎تر نوشته شود تا مورد سوءاستفاده غرض ورزانه جریانات ضد عدالت و ضد انقلاب قرار نگیرد».

هم‌چنین در بیانیه جدید «ضمن بی تأثیر ندانستن برخی کوتاهی‌های فردی و تشکیلاتی» تاکید کرده‌اند که «بهتر بود شیوه مناسب‌تری برای این امر انتخاب می‌شد».

در بخشی از نامه‌ی اول آذر که لحن و محتوای آن این دانشجویان را به دردسر انداخت، با اشاره به تاکیدات رهبر «مبنی بر ضرورت حضور مسئولین در دانشگاه جهت شفاف‌سازی، نقدپذیری و پاسخ‌گویی نسبت به عمل‌کرد خود»، از او دعوت شد  به مناسبت روز دانشجو ،۱۶ آذر در دانشگاه تهران حاضر شود. آنها به یاد رهبر آوردند که ۲۰ سال از آخرین جلسه «دانشجو محور» او گذشته است.

آنها تاکید کردند که می‌خواهند «فرصتی» به وجود بیاورند تا آیت‌الله خامنه‌ای در مورد «نهادهای تحت مدیریت رهبری مانند ستاد کل نیروهای مسلح از سپاه پاسداران تا ارتش و نیروهای انتظامی، و نهادهای انتصابی از جمله قوه قضاییه، صدا و سیما، بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام و …» و هم‌چنین «هدایت و حل اختلاف‌های غیرعادی و تنظیم روابط نهادهای انتخابی از جمله دولت و مجلس»، پاسخ بدهد.

ورود به حوزه رهبر و سخن گفتن با وی با این «لحن» اما چیزی نیست که از سوی اصولگرایان بالاخص تندروها تحمل شود. عبدالله گنجی، مدیرمسئول روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران، ابتدا در توییتر و بعد از آن هم در روزنامه خود به این نامه واکنش نشان داد.

او نامه را به دلیل این‌که موجب «ذوق‌زدگی اصلاح‌طلبان و براندازان»  است، قابل نقد و سرزنش دانست و با اشاره به امضای نامه توسط سلیمانی آن را «کودتای دبیر احمدی‌نژادی این تشکل» خواند که درصدد «زدنِ آخرین سنگر» یعنی رهبر جمهوری اسلامی هستند.

دانشجویان عدالت‌خواه هم برای رفع این اتهامات در نامه دوم خود تاکید کردند که ، استقبال جریانات «معلوم الحال» از  این دعوت انان از رهبر «مشمئزکننده» است و آنان را جریانات «غیرانقلابی‌های اصلاح‌طلب و اصول‌گرا و انقلابی‌نمایان بهاری» خوانده‌اند تا بدین ترتیب در میان خود و آنان تا حد ممکن فاصله‌گذاری کرده باشند.

از «کودتای بهاری» ها تا حرف دل اصلاح‌طلبان

واکنش‌ها به این نامه در شبکه‌های مجازی متنوع بود. گروهی از اصول‌گرایان آنان را منسوب به احمدی‌نژاد دانسته و این نامه را هم «کودتای بهاری» ها خواندند. عده‌ای دیگر اما کار این مجمع  را سعی در لاپوشانی بی‌کفایتی ها و «منحرف کننده‌ی اذهان از قصورها و تقصیرهای دولت» ارزیابی می‌کنند. کاربری در توییتر در این‌باره نوشته است:«درست در دوره‌ای که به واسطه عدم رعایت توصیه‌های رهبری انقلاب توسط بی‌کفایت‌ترین دولت تاریخ جمهوری اسلامی دچار انواع بحران‌های سیاسی اقتصادی و فرهنگی شدیم یه مشت ابله تحت عنوان عدالت‌خواهی قصد دارند عادل‌ترین شخص این نظام رو به چالش بکشند اف بر شما»

کاربر دیگر هم لحن نامه را «طلب‌کارانه و متفرعنانه» و «مملو از اشکالات ساختاری و محتوایی» خواند و نوشت که «بر اساس اصل ۵ قانون اساسی ولی فقیه در زمان غیبت امام زمان (عج) نقش ولی امر و امامت امت را برعهده دارد. در حدیثی نیز آمده که امام به مثابه کعبه است؛ بر این مبنا در شان امام نیست که طلب‌کارانه از او بخواهیم به سوی ما بیاید؛ لیکن این ما هستیم که باید به سوی او حرکت کنیم. »

این کاربر همچینی تاکید کرد که بر اساس اصل ۱۱۰ قانون اساسی وظیفه‌ی اصلی رهبری تعیین سیاست‌های کلی نظام  است و«امام خامنه‌ای بارها در بیانات خود از عدم ورود به جزئیات سخن گفته‌اند.»

در مقابل اما اصلاح‌طلبان از این خواست استقبال کردند و به بازنشر نامه پرداختند، که نشان از موافقت آنان با محتوای آن دارد.. در این میان بازنشر نامه توسط محمود صادقی نماینده اصلاح‌طلب مجلس واکنش تند اصول‌گرایان را در پی داشت .

 

 

تاکید بر اینکه رهبر جمهوری اسلامی از ۲۰ سال پیش به جمعی «دانشجومحور» نرفته، همچنین به یادآوری‌های دیگری از سوی کاربران مانند اینکه «۳۰سال نشست خبری نداشته است» ، «نظارت خبرگان را نفی کرده است» و «سفر خارجی نرفته» است را در پی داشت.

پاسخ این سوال که  این گروه «جسارت» این‌گونه سخن گفتن با رهبر جمهوری اسلامی را از کجا آورده  را شاید بتوان در اظهارات خود آیت‌الله خامنه‌ای جست که پیش از این به آنان اطمینان داده بود که «مملکت از آن شماست.»

بیشتر بخوانید:

جنبشِ ناراضی از همه

در ۲۰ دی ۸۳ رهبر جمهوری اسلامی در یک دیدار خصوصی با افراد این مجمع  گفت که «بدانید مملکت مال شماست، مال این تفکر است. البته عده‌ای هیاهو و کارهایی می‌کنند، اما ان الباطل جوله/ فاما الزبد فیذهب الجفا. این‌ها کف روی آب است و آنچه که می‌ماند همین جریان است. به شرط اینکه کار کنید.»

البته همه «کار»هایی که آنان بعد از صدور این اجازه کردند چندان مورد تایید جناحی که خاستگاه اصلی آنان است واقع نشد و بالاخص با قوه قضاییه به مشکلات اساسی ای برخوردند.

شرکت و بازداشت شدن این دانشجویان در اعتصاب کامیون‌داران، اعتراض به «رویه‌های ناعادلانه و عدم شفافیت در قوه قضائیه» و «عدم احیای حقوق عامه؛ از کارگران شلاق‌خورده آق‌دره گرفته تا ‎کارگران جانباخته معدن یورت، هپکو، المهدی، معلمان معترض، رانندگان و ‎کامیون داران» از دیگر موارد مورد اعتراض در بیانیه‌ها و سخنرانی‌های این مجمع است. از سوی دیگر اما آنان خود را «آمران معروف آتش به اختیار» می‌دانند و از اینکه قوه قضاییه دستشان را باز نمی‌گذارد، شاکی اند.

حال باید دید در ادامه و با گسترش دامنه پرسش‌گری این «عدالت‌خواهان» که از سطح قوای سه‌گانه فراتر رفته و به رهبر رسیده است، آیا آیت‌الله خامنه‌ای هم‌چنان مملکت را از آن آنان خواهد دانست یا نه؟