زیتون– خانوادهی علیرضا رضایی، اعلام کردند که این طنزنویس در شهر لیل فرانسه دفن میشود.
علیرضا رضایی٬ وبلاگنویس، روزنامهنگار و طنزنویس، شب گذشته بر اثر ایست قلبی در شهر لیل فرانسه درگذشت.
او در تجمعات اعتراضی سال ۱۳۸۸ حضور داشت و گزارش هایی در این خصوص منتشر می کرد. از همین رو و به دلیل فعالیتش در جریان اعتراضات سال ۸۸ به توصیه برخی دوستان مجبور به ترک ایران شد و از طریق اقلیم کردستان به فرانسه رفت.
از جمله کارهای طنز علیرضا رضایی می توان به همکاری او با کامبیز حسینی و برنامه پارازیت صدای آمریکا ، ستون طنز در روزانلاین و ویدیوهای شفافسازی در کانال شخصی یوتیوب اشاره کرد.
متن کامل بیانیهی خانواده علیرضا رضایی که برای انتشار در اختیار زیتون قرار گرفته، به این شرح است:
بگذار/ آفتاب من؟ پیرهنم باشد
و آسمان من/ آن کهنه کرباسِ بی رنگ.
بگذار
بر زمین خود بایستم
بر خاکی از براده الماس و رعشه درد.
بگذار سرزمینم را/ زیر پای خود احساس کنم
و صدای رویش خود را بشنوم…
علیرضای ما رفت. پسر شیرین و طنازمان در بعدازظهری سرد به ناگهان با پوزخندی به زندگی در تبعید همه ما را تنها گذاشت تا اگر جسماش در ایرانی که تا آخرین لحظه دلش برای آن میتپید، جایی نداشت، روحاش آزادانه پر بکشد به هر کجا که دلش میخواست.
علیرضا روحی بزرگ، بیپروا، جسور و مهربان داشت اما جسماش این دنیا را طاقت نیاورد. او در ماههای اخیر تحت نظر و درمان بود و در نهایت، طبق نظر پزشک معالجش بر اثر ایست قلبی درگذشت و همگی ما را در ناباوری ترک کرد.
پیکر علیرضا، روز جمعه ۳۰ نوامبر در محل زندگیاش، شهر لیل فرانسه تشییع و به خاک سپرده خواهد شد و مادرش میزبان دوستان و نزدیکان او خواهد بود.
درگذشت این روزنامهنگار و طنزپرداز را به تمامی دوستدارانش، جامعه هنرمندان، روزنامهنگاران، نویسندگان، کنشگران و هرآنکه علیرضا لبخندی به گوشه لباناش آورد، تسلیت میگوییم.
۱۳ آبان در تاریخ جمهوری اسلامی روز مهمی است؛ نه از آن جهت که سفارت…
در تحلیل سیاسی و روانشناختی دیکتاتوری، مسئله مقصر دانستن پذیرفتگان دیکتاتوری به عنوان افرادی که…
امروز یکم نوامبر، روز جهانی وگن است؛ این روز، یادبودِ تمام دردمندیها و خودآگاهیهایی است…
درآمد در این نوشتار به دو مطلب خواهم پرداخت. نخست، تحلیلی از عنوان مقاله و…