پرونده‌سازی برای یک «جمعیت»

 زیتون ـ محمدرضا سرداری: در حالی که خبر رسیده نیروهای شبه نظامی عراقی موسوم به حشد‌الشعبی و حزب‌الله لبنان  به دعوت نهادهای اعلام‌نشده، به مناطق سیل‌زده ایران اعزام شده‌اند، نهادهای امنیتی در شرف پرونده‌سازی برای  جمعیت امداد دانشجویی ـ مردمی «امام علی» یکی دیگر از سازمان‌های مستقل موفق جامعه مدنی هستند که فعالیت چشمگیری در زمینه امدادرسانی در سیل اخیر داشته است.

جمعیت امداد دانشجویی ـ مردمی «امام علی» موسسه‌ای است که در سال ۱۳۷۸ فعالیت خود را با مجوز رسمی از وزارت کشور آغاز کرد. این جمعیت در سال ۱۳۸۹ با ثبت مقام مشورتی در سازمان ملل متحد و عضویت در شورای امور اقتصادی-اجتماعی این سازمان بین‌المللی، به عنوان یکی از سازمان‌های فعال در زمینه کاهش معضلات اجتماعی در سطح بین‌المللی معرفی گردیده است.

اعضای این جمعیت را اغلب دانشجویان، فارغ التحصیلان و استادان دانشگاه‌ها تشکیل می‌دهند و در کنار آنان در بخش مردمی جمعیت، نیکوکاران بیشتری به عنوان خیر در جمعیت فعالیت می‌کنند. اکثریت نیروهای انسانی فعال جمعیت، دانشجویان دانشگاه‌ها هستند. در حال حاضر به نوشته سایت جمعیت «امام علی» بیش از ۵۰۰۰ عضو دانشجویی در طرح‌های مختلف جمعیت فعالیت می‌کنند.

فعالیت‌های جمعیت «امام علی» در کمک‌رسانی به سیل زدگان

جمعیت امام علی که تاکنون در زمینه حمایت از کودکان کار و خیابان، بانوان سرپرست خانوار، دختران بی‌پناه و فراری از خانه، دختران آسیب دیده از تن فروشی اجباری و معضل کارتن خوابی فعالیت داشته، پس از سیل اخیر فعالیت‌های خویش را بر امداد رسانی متمرکز کرد. این  فعالیت‌ها ابتدا در نواحی سیل‌زده استان گلستان آغاز شد. جمعیت با حضور در منطقه و مشاهده کمبود  به انتشار روزانه گزارشِ کمبودها و نیازها  در سایت خود اقدام کرد و ضمن اعلام فراخوان برای جمع آوری کمک، اقدام‌های روزانه خویش را نیز در سایت انتشار داد. همه این اقدام‌ها البته با هماهنگی و اخذ مجوز از استانداری گلستان صورت گرفت.

جمعیت با حضور در منطقه و مشاهده کمبود  به انتشار روزانه گزارشِ کمبودها و نیازها در سایت خود اقدام کرد و ضمن اعلام فراخوان برای جمع آوری کمک، اقدامات روزانه خود را نیز در سایت انتشار داد.

جمعیت، سپس در گزارش مفصلی کلیه اقدامات خویش در سطح مناطق سیل زده کل کشور  را در سایت خود بازتاب داد؛ گزارشی جامع و مصور که می‌تواند منبع معتبری از آن چه که روی داده، باشد. نکته جالب توجه در فعالیت‌های این جمعیت روش امداد رسانی و حمایت‌های پس از امداد رسانی از خانواده‌های سیل زده است.

بر اساس گزارش منتشر شده از سوی این جمعیت «رویکرد جمعیت امام علی در استان گلستان، در حال حاضر اجرای طرح Family For Family است که بر مبنای آن، شرایط و بستر لازم برای احیای معیشت هر خانوار آسیب دیده از سیل، توسط یک خانوار برخوردار، تأمین خواهد شد و جمعیت امام علی به‌عنوان تسهیل‌گر با فراهم کردن مقدمات لازم برای بازگشت خانواده به شرایط پایدار در این فرآیند نقش‌آفرینی خواهد کرد.»

هویت مهاجمان به جمعیت «امام علی»

مهاجمان به موسسه امدادی «امام علی» ناشناخته نیستند. در رأس آن‌ها روزنامه کیهان قرار دارد که این جمعیت را به وابستگی به مذهب بهائیت و انحراف فکری و عملی متهم ساخته. این روزنامه، به شارمین میمندی،نژاد، مؤسس این جمعیت، و پدرش انحراف فکری، ترویج همجنس‌گرایی و وابستگی به خارج از کشور را نسبت داده و نوشته اهدافی غیر از امدادرسانی پشت سر فعالیت‌های این جمعیت نهفته است.

شارمین میمندی نژاد، مؤسس جمعیت امام علی

به نوشته سایت جمعیت «امام علی» شارمین میمندی‌نژاد مبتکر راه‌اندازی کلاس‌های رهیافتی به درون در دانشگاه‌هاست. در این کلاس‌ها مباحثی مانند تطبیق ادیان، آگاهی، اسطوره شناسی، نشانه شناسی، زبان شناسی، روانشناسی، نظریات فیزیک در خصوص چیستی جهان، خودشناسی، دیگرخواهی و … مطرح می‌شود.

گروهی از کاربران شبکه‌های اجتماعی، مخابرات ایران را مسئول حملات سایبری سازماندهی شده به حساب‌های کاربری اعضای جمعیت امام علی دانسته‌اند.

از طرفی این جمعیت از هک شدن حساب‌های کاربری مختلف گروهی از اعضایش «به‌صورت سازماندهی شده» خبر داد. 

به گفته این موسسه، حساب‌های هک شده شامل جی‌میل، فیس‌بوک، توئیتر و لینکدین و تلگرام بوده است. همه کسانی که حساب‌هایشان هک شده از خدمات «ورود دو مرحله‌ای» استفاده می‌کرده‌اند.

گروهی از کاربران شبکه‌های اجتماعی، مخابرات ایران را مسئول این حملات سایبری دانسته  و موجی از اتهام  را علیه مخابرات  مطرح کرده‌اند. این کاربران می‌گویند مخابرات مستقل نیست و پیامک‌های اعضای هک شده را شنود کرده است. اما مسئولان مخابرات تاکنون به این اتهام پاسخی نداده‌اند.

واکنش جمعیت «امام علی» به حملات رسانه‌های امنیتی

در پاسخ به نوشته روزنامه کیهان درباره سوابق خانوادگی مؤسس جمعیت، زهرا رحیمی خامنه، همسر شارمین میندی‌نژاد، جوابیه‌ای به این روزنامه نوشته است. خامنه در بخشی از این نامه خطاب به نویسنده کیهان آورده: «نویسنده مکرراً از فریب خوردن مردم از سوی جمعیت امام‌ علی (ع) و موسس‌اش سخن می‌گوید چه کسی به دنبال فریب مردم است؟ جمعیتی که قریب به دو دهه بی‌هیچ چشم‌داشت مادی و به‌طور کاملاً داوطلبانه در محلات حاشیه‌نشین حضور دارد و حاصل کارش در برابر دیدگان مردم و سازمان‌های مسئول است قصد فریب توده‌های مردم را دارد؟ یا رسانه‌ای که با کلی‌گویی، بدون ذکر حتی یک سند و با بافتن رطب و یابس به هم، یک جمعیت را منحرف، کاسب‌کار و فرقه‌ای ضاله می‌نامد، اتهام‌های کیهان در کدام محکمه، نزد کدام قاضی بی‌طرف یا در چه سند رسمی اثبات شده است؟ آیا شکست خوردن در دادگاهی که شاکی و قاضی و مدعی‌العمومش شخص نویسنده روزنامه کیهان است باید باعث تعجب ما باشد؟»

کیهان اما در پاسخ، تنها اتهامات خویش را تکرار کرده و از جمعیت خواسته از روزنامه شکایت کند تا اسناد مورد ادعا در زمینه اتهامات مؤسس جمعیت به دادگاه ارائه شود.

 جمهوری اسلامی و وحشت از سازمان‌های مستقل جامعه مدنی

۳۰ سال پیش، هنگامی که احزاب مطبوعات و انجمن‌های مستقل دانشجویی زیر ضرب نیروهای امنیتی و رسانه‌های وابسته به آنان قرار داشتند، کمتر کسی تصور می‌کرد که روزی کار به جایی برسد که حتی مؤسسات خیریه مستقل نیز مورد حمله  تشکیلات امنیتی جمهوری اسلامی و رسانه‌های آن قرار گیرد.

پس از پایان یک سلسله  سرکوب نهادهای مدنی در دهه ۶۰، در نیمه دوم دهه ۷۰، پس از ریاست جمهوری محمد خاتمی، فرصتی استثنایی دست داد تا نهادهای مدنی نفسی بکشند، اما حضور مطبوعات مستقل متعدد، احزاب و سازمان‌های مدنی، یک‌باره تعادل دستگاه‌های امنیتی را بر هم زد تا جایی که برای جلوگیری از پیشرفت آن دست به قتل‌های زنجیره‌ای و سرکوب‌های فله‌ای زدند.

گویی از نگاه نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، هر شخص یا سازمان مستقلی که بتواند توجهی را در جامعه کسب کند؛ می‌تواند موقعیت حاکمیت را نیز متزلزل کند. پیش‌تر این نگاه متوجه شخصیت‌های سیاسی مستقل بود. اما با کمرنگ شدن «سیاست» در کشور، این نگاه به سمت جامعه مدنی گسترش یافته و نیروهای امنیتی امروز می‌کوشند تا فعالان مدنی را که به‌نوعی با خط مشی حاکمیت  همسو نیستند یا زاویه دارند، محدود ساخته و به حاشیه برانند.

نمونه‌های بسیاری از این دست از زلزله سال گذشته سر پل ذهاب تا سیل نوروز امسال وجود دارد. محدود کردن کمک رسانی چهره‌های سلبریتی از ورزشکاران و هنرمندانی چون جمله علی دایی، پرویز پرستویی، علی کریمی، جعفر پناهی تا چهره‌های دانشگاهی و  مثل صادق زیباکلام، مسدود کردن حساب برخی نیکوکاران مستقل، تنها نمونه‌هایی است از ترس مقامات جمهوری اسلامی از محبوبیت چهره‌های مدنی بجای مقامات حاکم حتی در امور خیریه؛ شیوه‌هایی که البته قدیمی شده و به لطف دسترسی عمومی به فضای مجازی تا این‌جای کار غالبا به ضرر حاکمان تمام شده است.