زیتون– جمعی از فعالان ملی و مذهبی در دفاع از حقوق فعالان صنفی، مدنی و سیاسی زندانی بیانیه صادر کردند و در آن بیانیه خواستار آزادی فعالان صنفی٬ مدنی و سیاسی شدند.
به گزارش «زیتون» در این بیانیه٬ ضمن نام بردن تعدادی از زندانیان مدنی٬ سیاسی و صنفی٬ آمده است که بی شک بازداشت مکرر این سرمایه های اجتماعی جز تشدید شکاف حکومت – ملت و تنگ تر کردن راه های مدنی و قانونی برای حل و فصل منازعات و اختلافات سیاسی و اجتماعی و طبقاتی نیست.
امضا کنندگان این بیانیه در ادامه تاکید کردند که هیچ توجیه قانونی و اخلاقی برای برخورد با معلمان و کارگران و بازنشستگان و دیگر معترضین حقوق صنفی وجود ندارد. آنها حداقل حقوق اولیه خود و سهم ناچیز خویش را از بودجه کشور می خواهند که مورد سهم خواهی و رانت خواری های بزرگ قرار گرفته است. آنها خواهان مشارکت شان در تصمیم گیری برای سرنوشت شان هستند که حقوق اولیه و بدیهی و قانونی ایشان است. آنها خواهان حق تشکل یابی مستقل هستند که مدنی و مردمی ترین طریق مراوده ملت و دولت است. نپذیرفتن این حقوق اولیه و بدیهی پیامدهایی دارد که در تاریخ به تکرار مشاهده شده است:
متن کامل این بیانیه که برای انتشار در اختیار «زیتون» قرار گرفته٬ به شرح زیر است:
کارگران و معلمان از زحمتکش ترین اقشار اجتماع اند که در همه جای جهان مورد احترام اند. اما در ایران نتوانستند حتی در روز مخصوص به خودشان حقوق اولیه و برحق شان را مطالبه کنند. طی دو روز متوالی تجمع مسالمت آمیز آنها در اولین مراحل خود مورد حمله و خشونت قرار گرفت و عده ای از فعالان کارگری و مدنی و رسانه ای دستگیر شدند. جمعی از آنها آزاد شدند اما هنوز عده زیادی از جمله حسن سعیدی، مرضیه امیری، ناهید خداجو، نسرین جوادی، فرهاد شیخی و … در بازداشت به سر می برند.
همچنین در حالی که اسماعیل بخشی و سپیده قلیان همچنان در زندانند خبر می رسد که شمار دیگری از کارگران معترض نیشکر هفت تپه نیز بازداشت شده اند. معلمان و کارگران و دیگر زحمتکشان صاحبان اصلی انقلاب بزرگ مردم علیه ظلم و استبداد و تبعیض و فساد در حکومت سابق بوده اند و وعده های حمایت از آنها از داعیه های صدر انقلاب بوده است. اما متاسفانه سیر رخدادهای پیاپی در طول چند دهه وضعیتی را پدید آورده است که دوباره شاهد شکل گیری همان ظلمها و تبعیضها و فسادها حتی گاه در ابعاد وسیعتر بوده ایم.
از سوی دیگر یار و هم اندیش میهن دوست و دردآگاه ملی- مذهبی مان آقای “کیوان صمیمی” (سردبیر نشریه ایران فردا) از مبارزان و زندانیان سیاسی قدیمی قبل و بعد از انقلاب که در سالیان اخیر مجدانه پیگیر طرح دعوت به “گفتگوی ملی” برای نجات کشور و مردم از بحرانها و مصائبی بوده که اینک بدان دچار شده اند، نیز به جرم حمایت از اعتراض کارگران زحمتکش در ۱۱ اردیبهشت روز جهانی کارگر بازداشت و راهی زندان شده است. کیوان عزیز هیچ تعارضی بین کار رسانه ای، گفتگوی ملی، مشارکت در صندوق رای و حضور در عرصه خیابان برای مطالبه محوری و حق خواهی مدنی و مسالمت آمیز نمی بیند.
بی شک بازداشت مکرر این سرمایه های اجتماعی جز تشدید شکاف حکومت – ملت و تنگ تر کردن راه های مدنی و قانونی برای حل و فصل منازعات و اختلافات سیاسی و اجتماعی و طبقاتی نیست.
اکنون کشور ما و اکثریت ملت ما گرفتار در مشکلات معیشتی و زندگی، روزهای سخت و بحرانی ای را می گذرانند. اگر صدای اعتراضات مدنی و مسالمت آمیزی همچون تجمعات اخیر کارگران و معلمان شنیده نشود روزهای سخت تری در پیش خواهد بود.
هیچ توجیه قانونی و اخلاقی برای برخورد با معلمان و کارگران و بازنشستگان و دیگر معترضین حقوق صنفی وجود ندارد. آنها حداقل حقوق اولیه خود و سهم ناچیز خویش را از بودجه کشور می خواهند که مورد سهم خواهی و رانت خواری های بزرگ قرار گرفته است. آنها خواهان مشارکت شان در تصمیم گیری برای سرنوشت شان هستند که حقوق اولیه و بدیهی و قانونی ایشان است. آنها خواهان حق تشکل یابی مستقل هستند که مدنی و مردمی ترین طریق مراوده ملت و دولت است. نپذیرفتن این حقوق اولیه و بدیهی پیامدهایی دارد که در تاریخ به تکرار مشاهده شده است:
هر که ناموخت از گذشت روزگار نیز ناموزد زهیچ آموزگار
اینک ما جمعی از فعالان ملی – مذهبی که دغدغه میهن و ملت و حقوق حقه آنها را داریم به مسئولان نهادهای امنیتی و دستگاه قضایی به استناد آیه “فذکر انما انت مذکر” تذکر می دهیم تا هر چه سریعتر با آزاد نمودن فعالان صنفی و مدنی و سیاسی، در اعتلای حقوق شهروندی ایشان و همه ملت گام برداشته و اعمال هر نوع خشونت و بازداشت علیه ایشان را محکوم می کنیم و امید آن داریم حاکمان و تصمیم گیران کشور تا دیر نشده در این رویه ناکام و ناکارآمد، قبل از آنکه ملک و ملت را به ویرانی و نابودی بکشند تجدیدنظر کنند.
اسماعیل آزادی، حمید آصفی، زهرا آقاخانی، محمدرضا آهنی، محمد ابراهیم زاده، سید صابر ابطحی، هادی احتظاظی، مهرداد احمدزاده، ابراهیم اصغری منیر، محمد افشار، سید عبدالمجید الهامی، زهره امامی، سارا امانی، مهدی امین زاده، هاشم باروتی، عبدالعلی بازرگان، مسعود باستانی، سعید باقرنژاد، حسین بحیرایی، رسول بداقی، محمد برقعی، مریم بهاری، انیسه بیات، عباس پور اظهری، محمد جمادی، جعفر جودکی، فرانک چالاک، محمد چاووشیان، مهدی حسنلو، کوثر حضرتی گلدیانی، ولی حق شناس، یونس حکمت دوست، حوریه خانپور، محمود خطیبی، محمد خیرالدین، مرضیه درود، محمود داوران، شهریار دبیرزاده، معصومه دهقان، زهرا ربانی املشی،محسن رحمانی، جواد رحیم پور، زهرا رحیمی، یونس رستمی، حمیدرضا رسولیان، احسان رضایی، صادق رضایی، فرزانه رهرو، رقیه زارع پور، احمد زمانی، حسین سربندی، احمد سرشار، علی سلطانی، جواد سلیمانی، زهرا سیادت، معصومه شاپوری، لاله شاکری، سید علی شیخ الاسلامی، ماندانا صادقی، جلال صمصامی، سوسن طلوعی، مسعود عابدی، سیدابوذر علوی، سیده سمیه علوی، سیده مینا علوی، سیده لیلا علوی، نسرین علوی، رضا علیجانی، محمدحسین غفارزاده، رضا غفوری، فرشید فاریابی، منیژه فتحی، اسدالله فخیمی، حسن فرشتیان، علی فرید یحیایی، عزیز قاسم زاده، پَرَن قاسمی، ابوالفضل قدیانی، کیارش کاظمی، رضا کاظمی فومنی، حسین کربلایی، غلامرضا کرد، محمد کریمی، ملیحه کریم الدینی، حسین کشوردوست کلتی، علی کلایی، پروین کهزادی، پانته آ کهنداد، مهران کهن پور، بهناز کیانی، جعفر کیوانچهر، بیژن گل افرا، رضا گودرزی، مسعود لدنی، جواد لعل محمدی، حسین مجاهد، سیران محمدحسینی، رضا محمدی، محمد محمدی، زینب محوی، مرتضی پور، رضا مسلمی، رضا مسموعی، احمد مظفری، مهدی ممکن، سید حسین موسوی، محمد مهدوی فر، حسین میرزانیا، فرشاد نوروزیان، مهدی نوربخش، اکبر نوری، احمد هادوی، مصطفی یاراحمدی، احمد یزدانی، اسماعیل یزدانی، حسن یوسفی اشکوری
۱۳ آبان در تاریخ جمهوری اسلامی روز مهمی است؛ نه از آن جهت که سفارت…
در تحلیل سیاسی و روانشناختی دیکتاتوری، مسئله مقصر دانستن پذیرفتگان دیکتاتوری به عنوان افرادی که…
امروز یکم نوامبر، روز جهانی وگن است؛ این روز، یادبودِ تمام دردمندیها و خودآگاهیهایی است…
درآمد در این نوشتار به دو مطلب خواهم پرداخت. نخست، تحلیلی از عنوان مقاله و…