روز تولد ستار بهشتی٬ «روز دوستی مردم ایران و آمریکا» نام گرفت

زیتون– برایان هوک٬ نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران٬ روز تولد ستار بهشتی را به عنوان «روز دوستی میان مردم ایران و آمریکا» به رسمیت شناخت.

ستار بهشتی کارگر و وبلاگ‌نویسی که در تاریخ ۹ آبان ماه ۱۳۹۱ توسط پلیس فتا دستگیر شد.

او به اتّهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت در شبکهٔ اجتماعی و فیس بوک» بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد. این زندانی سیاسی در مدت بازجویی به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و در همین جریان درگذشت و در گورستان رباط کریم (محل زندگی‌اش) به خاک سپرده شد.

هوک در ویدئویی که روی توئیتر فارسی وزارت خارجه آمریکا منتشر شده، به آنچه بر ستار بهشتی رفت، اشاره کرد و با بر شمردن اصولی از قانون اساسی جمهوری اسلامی، گفت که رژیم ایران این قانون اساسی را به یک طنز تلخ تبدیل کرده است.

او خطاب به «به همه ایرانیانی که با ظلم رژیم مبارزه می کنند» گفت: ما صدای شما را می شنویم. ما از مبارزه شما برای دستیابی به حقوق اولیه حمایت می‌کنیم. ما به همه کشورها یادآوری می کنیم که بزرگترین قربانیان رژیم ایران مردم ایران هستند.

برایان هوک در پایان گفت: «امروز ما به یاد ستار، دوستی میان ایران و آمریکا را به رسمیت می شناسیم. من آینده بهتری را برای مردم ایران آرزومندم و آن آینده ای است که دوستی میان دو کشور بزرگ ما تنها قادر به رشد کردن باشد. »

پیشتر گوهر عشقی٬ مادر ستار بهشتی٬ در نامه‌ای به دونالد ترامپ خواهان این شد که روز تولد فرزند او، یعنی اول شهریور، به نام «روز دوستی میان مردم ایران با مردم آمریکا» انتخاب شود. نامه خانم گوهر عشقی توسط «انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر» به وزارت خارجه آمریکا ارسال شده است.

 گوهر عشقی در این نامه خطاب به دونالد ترامپ نوشته بود: «ما ایرانیان، دوستدار مردم آمریکا و همه مردم جهانیم. من از جانب خودم، از تک تک مردم آمریکا معذرت می‌خواهم به خاطر «مرگ بر آمریکا»‌گفتن‌های مردم ایران. من از شعور خودم معذرت می‌خواهم به خاطر سال‌ها عقبگردی که امثال من گرفتارش بودیم. ما از خمینی و خامنه‌ای و آخوندهای دستگاه، فریب خوردیم. بسیاری مثل من، فریب آخوندهایی را خوردیم که دست در جیب و خون مردم دارند و مردم را به صبر و تحمل توصیه می‌کنند!»

او در این نامه ادامه داده بود: «من بدون خجالت می‌گویم: ما غلط کردیم اگر با شعارهای جمهوری اسلامی همراه شدیم و مرگ بر آمریکا و مرگ بر انگلیس و مرگ بر اسراییل گفتیم. من در این روزهای آخر عمرم، به چنان فهمی رسیده‌ام که مرگ را برای قاتل فرزندم هم نمی‌خواهم. بارها گفته‌ام که اگر قاتل پسرم هم به خانه‌ام بیاید، از او مثل یک مهمان پذیرایی می‌کنم. آقای ترامپ، فرزند مرا ماموران سیدعلی خامنه‌ای، جلوی چشمم از خانه بیرون کشیدند و بردند و سه روز بعد، جنازه‌اش را تحویلم دادند. مگر گناه پسرم چه بود؟ گناه پسر من نوشتن مطالب ساده‌ای بود که در فضای مجازی بیست نفر هم خواننده نداشت! در این هفت سالی که از کشته‌شدنِ پسرم می‌گذرد، جایی نبوده که سر نزده باشم. بارها دست به دامن خامنه‌ای و قوه قضاییه و دولتی‌ها و نمایندگان مجلس شدم تا به آن‌ها بگویم من از شما پول خون پسرم را نمی‌خواهم بلکه  یک دادگاه عادلانه می‌خواهم. یک دادگاه علنی و عادلانه تشکیل بدهید و به من بگویید چرا و به چه دلیل فرزند مرا کشتید؟»

گوهر عشقی در ادامه این نامه نوشت: «شاید از خودتان بپرسید من چرا این نامه را برای شما می‌نویسم؟ و چرا این نامه را برای خامنه‌ای نمی‌نویسم؟ از نظر من، خامنه‌ای جنازه‌ای بیش نیست. او از همان روزی که دروغ گفت و از روزی که دست به خون مردم برد، مُرد! او سال‌ها ست که مرده. خامنه‌ای نسبتی با ایران و مردم ایران ندارد. نسبت او با عمامه‌ای است که بر سر دارد. عمامه‌ای که از آن خون و دروغ می‌چکد. خواستم به شما بگویم: اول شهریور، سالروز تولد پسر کشته شده‌ام، ستار بهشتی به دست ماموران خامنه‌ای است.»

 

تلگرام
توییتر
فیس بوک
واتزاپ

یک پاسخ

  1. بنظر نامه عجیب و مشکوکی است. بخصوص دست به دامن یک ظالم و دیوانه ای مثل ترامپ و پمپئو شدن و موجب سوء استفاده ی یک دستیار قلدرانی مثل برایان هوک شدن.
    البته آن بخشی که از ظلم بر فرزندش میگوید حق است.چه نامه از این مادر باشد یا نباشد.
    اما اگر دست به دامن ترامپ نمیشد بهتر بود. او که از خون پسرش گذشته. اما اگر او این نامه را به این تروریست اقتصادی ملت ایران نوشته، به ملت ایران جفا کرده. و انهائی که چنین نقشه ای کشیده اند، به شعور مردم ایران اهانت کرده اند و دست کمی از حکومتیان ندارند.

دیدگاه‌ها بسته‌اند.

در تحلیل سیاسی و روانشناختی دیکتاتوری، مسئله مقصر دانستن پذیرفتگان دیکتاتوری به عنوان افرادی که در بقای آن نقش دارند، بسیار چالش‌برانگیز است. آیا می‌توان پذیرفت که کسانی که به دلایل مختلف به نظام دیکتاتوری

ادامه »

امروز یکم نوامبر، روز جهانی وگن است؛ این روز، یادبودِ تمام دردمندی‌ها و خودآگاهی‌هایی است که انسان‌هایی عاشق، اندیشمند و بیزار از خشونت و

ادامه »

  در حالی‌که با نفس‌های حبس‌شده در سینه منتظر حمله نظامی اسرائیل به کشور‌مان هستیم، به نگارش این یاداشت کوتاه

ادامه »