زیتون ـ شیوا نظرآهاری: فدراسیون جهانی جودو امروز با صدور اطلاعیهای اعلام کرد که کلیه فعالیتهای فدراسیون جودوی ایران تا اطلاع ثانوی به حالت تعلیق درخواهد آمد. در این اطلاعیه آمده است:« فدراسیون بین المللی جودو به دلیل اتفاقاتی که در تاریخ ۲۸ آگوست ۲۰۱۹ در آخرین رقابت‌های توکیو برای جودوکار وزن ۸۱- کیلوگرم ایران(سعید ملایی) در رقابت با جودوکار اسرائیلی رخ داد، چنین تصمیمی را اتخاذ کرده است»
طبق اعلام سایت فدراسیون جهانی، سیدرضا صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک و آرش میراسماعیلی رئیس فدراسیون جودو در این موضوع نقش داشته‌اند. فدراسیون جهانی جودو اعلام کرده است که این حکم از روز ۱۸ سپتامبر علیه جودو ایران اجرایی می‌شود و بدین ترتیب فدراسیون جودوی ایران رسما از شرکت در کلیه مسابقات بین المللی محروم شده است.
اوایل شهریور ماه سعید ملایی قهرمان وزن ۸۱ کیلوگرم، در مسابقات جهانی توکیو در برابر حریفی از قزاقستان تن به شکست داد. وی پس از مسابقه از ژاپن به آلمان رفت و اعلام کرد دیگر به ایران برنمی‌گردد. او گفت که باختش در مقابل حریف قزاق، با اجبار صورت گرفته تا در مرحله بعد با حریفی از اسرائیل روبرو نشود.
آرش میراسماعیلی، رئیس فدراسیون جودو در این رابطه گفته است:«تعلیق جودوی ایران بسیار عجولانه و ناعادلانه انجام شد و سناریوی از پیش تعیین شده بود و متاسفانه ورزشکار ما هم وارد این موضوع شد و در نهایت ایمیلی که امروز دریافت کردیم ، مطلع شدیم تعلیق انجام شده است.» وی گفته است که گزارش فدراسیون جهانی از جودو ایران حاوی ادعاهای دروغین بوده و تصریح کرده:« فدراسیون جودو در هماهنگی با وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک دیپلماسی خودش را خواهد داشت که امیدوارم از این مرحله سخت و تعلیقی که همراه با تحریم‌ها علیه مردم ایران بوده عبور کنیم و در این جنگ نابرابر به عنوان سرباز مملکت که به آب و خاک پایبند است، پیروز شویم.»
در سال‌های اخیر با حساس شدن فدراسیون‌های جهانی نسبت به این قضیه، آنان با دلایل مختلفی از قبیل مریضی یا مصدومیت یا شکست در مراحل پایین‌تر از دیدار با حریفانشان خودداری می‌کنند تا محرومیتی متوجه فدراسیون‌های داخلی نشود.
این اولین‌بار نیست که ورزشکاران ایران تن به باخت مصلحتی در برابر حریفانشان می‌دهند تا از رویارویی با حریفان اسرائیلی خودداری کنند. قبلا ورزشکاران ایرانی با اعلام رسمی از قرار گرفتن مقابل حریفان اسرائیلی امتناع می‌کردند. اما در سال‌های اخیر با حساس شدن فدراسیون‌های جهانی نسبت به این قضیه، آنان با دلایل مختلفی از قبیل مریضی یا مصدومیت یا شکست در مراحل پایین‌تر از دیدار با حریفانشان خودداری می‌کنند تا محرومیتی متوجه فدراسیون‌های داخلی نشود.
سعید مولایی پس از رفتن به آلمان در مصاحبهای اعلام کرد که محمدرضا داورزنی، معاون توسعه ورزش قهرمانی و رضا صالحی امیری، در تماسهای تلفنی از او خواستند تا مقابل حریف اسرائلی قرار نگیرد و مسابقاتش را طوری برگزار کند که فدراسیون جهانی جودو متوجه امتناع او از مسابقه با حریف اسرائیلی نشود.
فدراسیون جهانی جودو در اطلاعیه خود آورده است که رفتارهای صورت گرفته از طرف مقامات ایران، در تناقض با نامه‌ای است که در ۸ می ۲۰۱۹، با امضای رئیس کمیته ملی المپیک و رئیس فدراسیون جودوی ایران به این فدراسیون ارسال شد و در آن تاکید شده بود که کمیته المپیک ایران کاملا به منشور المپیک و اصول آن پایبند است و خود را ملزم به رعایت آن می‌داند.
سابقه خودداری ورزشکاران ایران از رویارویی با حریفان اسرائیلی
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۵۷ و بنابر اعتقادات حکومت انقلابی و به رسمیت نشناختن کشور اسرائیل، کلیه روابط سیاسی و غیرسیاسی میان دو کشور لغو شد. اما برای اولین‌بار در سال ۱۹۸۳ بود که وزارت خارجه ایران رسما اعلام کرد به دلیل اینکه اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسیم بنابراین لزومی ندارد که در مقابل آنان مسابقه بدهیم. این تصمیم پس از آن گرفته شد که بیژن سیفخانی در مسابقات جهانی کشتی فرنگی در کیف، حریف اسرائیلی خود را شکست داد. اما با رسیدن این خبر به تهران، علی اکبر ولایتی وزر امور خارجه، دستور بازگشت فوری کاروان ورزشی ایران را صادر کرد و درحالی که مسابقات کشتی آزاد هنوز آغاز نشده بود، کاروان ورزشی ایران ناچار به بازگشت به کشور شدند.
بیژن سیفخانی
از آن زمان تا امروز، کلیه ورزشکاران ایرانی از مسابقه با حریفان اسرائیلی منع شدهاند که بیشترین تعداد آنها در ورزش کشتی بوده است. اما طبق اعلام سردار مشایخی رئیس سابق بسیج ورزش، فهرستی بلند از رشته‌های مختلف ورزشی وجود دارد که اخبار بسیاری از آنان حتی در رسانه‌ها نیز بازتاب چندانی نداشته‌اند.
حتی در مسابقات شنای المپیک پکن نیز که شناگر اسرائیلی هم در گروه شناگران قرار داشت، با وجود آنکه شناگر ایرانی در خط یک و شناگر اسرائیلی در خط ۷ حضور داشتند، بازهم ورزشکار ایرانی با اعلام سرماخوردگی و درد آپاندیس مجبور شد از شرکت در مسابقه انصراف دهد.
اما این ممنوعیت فقط گریبان ورزشکاران را نگرفته است، محمدرضا مینوکده رئیس کمیته داوران فدراسیون جودو که در المپیک پکن، قضاوت مبارزه جودوکار اسرائیلی با حریف روس‌اش را برعهده داشت، پس از این قضاوت از همه سمت‌هایش برکنار شد. همچنین مسعود اشرفی دبیرکل کمیته ملی پارالمپیک نیز که در مراسم توزیع مدال، ناچار شد مدالی را به گردن ورزشکار اسرائیلی بیاندازد و با او دست دهد، در بازگشت ناگزیر شد از سمت خود استعفا دهد.
در چندسال گذشته حتی برخی از فوتبالیستهای شاغل در لیگهای اروپایی هم تحت فشار قرار گرفتند تا در مقابل حریف اسرائیلی در زمین مسابقه حاضر نشوند. مثلا در سال ۹۶، مسعود شجاعی و احسان حاجصفی که در جریان رقابت‌های پلی‌آف لیگ فوبتال اروپا در ترکیب تیم پانیونیوس یونان مقابل تیم مکابی اسرائیل قرار گرفتند، با واکنش تندی از جانب طیهای تندرو مواجه شدند. تا جایی که محمدرضا داورزنی صراحتا اعلام کرد:« به دلیل اینکه شجاعی و حاج صفی خط قرمز نظام را زیر پا گذاشتند، دیگر جایی در تیم ملی فوتبال ایران ندارند.»
از باید ببازی تا اعتراضات رسول خادم
احتمالا یکی از علنیترین و البته پربحثترین فرمانهای باختن در دیدار علیرضا کریمی با حریف روس‌اش در جریان مسابقات قهرمانی جهان زیر ۲۳ سال صادر شد. انتشار فیلمی از مسابقه علیرضا کریمی که نشان می داد در حالی که او از حریف خود پیش است، مربی‌اش فریاد می‌زند:«باید ببازی علیرضا» برای روزهای متمادی به یکی از ترندهای مورد بحث در شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد. کاربران شبکه‌های اجتماعی با هشتگ باید ببازی، با این کشتی‌گیر جوان همدردی کردند و نسبت به رفتارهای مقامات فدراسیون کشتی واکنش نشان دادند.
در پی این اتفاق اتحادیه جهانی کشتی، علیرضا کریمی و مربی‌اش را به دلیل باخت عامدانه به ترتیب به ششماه و دوسال محرومیت از مسابقات بین المللی محروم کرد.
پس از آن فدراسیون کشتی ایران با صدور بیانیهای از کار «پهلوان» علیرضا کریمی قدردانی کرد و نوشت: «این دومین باری است که تو با گذشتن از حق خودت ، در مظلومیت تمام، از مظلومیت مردم فلسطین دفاع می کنی، مردمی که شاید هیچ گاه در جریان این فداکاری تو نباشند.»
علیرضا کریمی بار اول در مسابقات جهانی جوانان در بلغارستان در سال ۲۰۱۳، تن به شکست اجباری داد تا مقابل حریف اسرائیلی قرار نگیرد.
در سال ۲۰۱۲ هم در مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان در مجارستان، نیما شایقی مستندساز ایرانی با دوربیناش لحظهای را ثبت کرد که مربی ایران به پیمان یاراحمدی میگوید چارهای جز باخت ندارد و باید وانمود کند که مصدوم شده است تا به حریف اسرائیلی برخورد نکند. اشک‌های پیمان یاراحمدی که به مربی‌اش اصرار می‌کند اجازه دهند او روی تشک برود تا حریف اسرائیلی را شکست دهد، یکی از صحنههای بسیار تأثربرانگیز این فیلم است.
رسول خادم: «اگر سیاست ایران به رسمیت نشناختن اسرائیل و روبرو نشدن با ورزشکاران آن است، پس پنهانی به حریف پیشین باختن و برای تهیه گواهی بیماری یا ضرب‌خوردگی، به درمانگاه‌ها و پزشکان در خارج از کشور مراجعه کردن چه معنایی دارد؟»
همه اینها باعث شد تا در نهایت رسول خادم رئیس وقت فدراسیون کشتی زبان به اعتراض باز کند و نسبت به پیامدهای سیاست پنهان‌کاری مقامات ورزش جمهوری اسلامی هشدار داد. رسول خادم در ۳۰ بهمن ۹۶ با نوشتن نامه‌ای از سمت خود استعفا کرد. او به خبرنگاران گفت:« اگر سیاست ایران به رسمیت نشناختن اسرائیل و روبرو نشدن با ورزشکاران آن است، پس پنهانی به حریف پیشین باختن و برای تهیه گواهی بیماری یا ضرب‌خوردگی، به درمانگاه‌ها و پزشکان در خارج از کشور مراجعه کردن چه معنایی دارد؟»
رسول خادم با اشاره به اتفاقات کشتی علیرضا کریمی در لهستان گفته بود :«دیگر نمی‌توانیم گواهی پزشک تهیه کنیم. دیگر نمی‌توانیم به حریف پیشین ببازیم. باید با رفتاری صادقانه، در مواجهه با حریف رژیم اشغالگر قدس (اسرائیل)، براساس سیاست‌های ابلاغی کشورمان، رسما از رویارویی با آنها خودداری ورزیم و صادقانه تبعات ناشی از آن را بپذیریم.»
رئیس فدراسیون کشتی گفت که برای جلوگیری از محرومیت کشتی ایران، تمام اندوخته حاصل از مناسبات بین‌المللی خود را به جای کمک برای بهبود شرایط کشتی کشور، هزینه خواهش برای عدم تعلیق کشتی ایران کرده است.
نامه جمعی از ورزشکاران به آیت‌الله خامنه‌ای
اسفندماه ۹۶ و پس از اعتراضات رسول خادم، جمعی از کشتی‌گیران ایران با نوشتن نامه‌ای به آیت‌الله خامنه‌ای از او خواستند تا برای مسأله عدم رویارویی ورزشکاران ایران با حریفان اسرائیلی فکری اساسی کند.
آنها در بخشی از نامه خود نوشتند:« با قدرت گرفتن مناسبات سیاسی رژیم صهیونیستی در کمیته بین المللی المپیک، کشتی و ورزش کشور با مسئله محرومیت‌های سنگین بسیار متفاوت از شرایط قبل مواجه می‌باشد. دغدغه مهمی که رفع نشدن آن، هر لحظه ممکن است منجر به تعلیق کشتی و ورزش کشور شود.»
اسفندماه ۹۶ و پس از اعتراضات رسول خادم، جمعی از کشتی‌گیران ایران با نوشتن نامه‌ای به آیت‌الله خامنه‌ای از او خواستند تا برای مسأله عدم رویارویی ورزشکاران ایران با حریفان اسرائیلی فکری اساسی کند.
آنها همچنین با اشاره به محرومیت‌های سنگین احتمالی از سوی فدراسیون‌های جهانی نوشتند:« پیش از این در صورت عدم رویارویی با نماینده رژیم صهیونیستی، کسب نتیجه در همان مسابقه را از دست می‌دادیم، اما اکنون صحبت از چند سال محرومیت و حتی محرومیت مادام‌العمر است.آنهم نه فقط ورزشکار، بلکه مربی و رشته ورزشی وی هم محروم می‌شوند. ما مردانه جنگیدیم، اما هیچکدام از سازمان‌های مسئول نمی‌خواهند در شرایط بغرنج و پیچیده امروز، در حمایت از کشتی‌گیران و ورزشکاران ملی‌پوش در کنار ما بایستند.»
آنها در پایان از رهبر ایران خواسته بودند تا در این زمینه دستوری عاجل صادر کند. آیت‌الله خامنه‌ای اما در مهرماه سال ۹۷ خطاب به ورزشکاران گفت:« مبادا شما را بترسانند، مبادا به شما بگویند که اگر فلان مسابقه را ندهید، فلان فدراسیون بین المللی، فلان تشکیلات بین المللی از شما ناراضی می‌شود، به درک که ناراضی می‌شود، هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند.»
او با این گفتهها یکبار دیگر بر مواضع جمهوری اسلامی در به رسمیت نشناختن اسرائیل در مسابقات ورزشی تأکید کرد و به نظر می‌رسد سخنان او برای کلیه ورزشکارانی که امیدوار بودند پس از چهل سال و با توجه به بغرنج شدن مساله عدم رویارویی با حریفان اسرائیلی در میادین ورزشی، رهبر ایران تصمیمی متفاوت اتخاذ کند، نشان از این داشت که از این پس نیز باید به همین طریق ادامه دهند، حتی اگر به قیمت محرومیت خودشان و فدراسیون‌های ورزشی کشور تمام شود.
باید منتظر ماند و دید آیا این‌بار هم جدیت و فشار فدراسیون‌های جهانی میتواند تغییری در سیاست‌های ورزشی ایران ایجاد کند یا طبق فرمان آیت الله خامنه‌ای حتی اگر تمام ورزشکاران ایران نیز محروم شوند، ایران همچنان از به رسمیت شناختن اسرائیل در میادین ورزشی امتناع می‌کند.
یک پاسخ
باید یک کاری کرد که نه سیخ بسوزد و نه کباب. نه اشغالگران مشروعیت یابند ونه قهرمانان محروم از حقوقشان.
اهل فن نظر دهند که مشکل حل شود.
دیدگاه‌ها بسته‌اند.