زیتون ـ شیوا نظرآهاری: «شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاحطلبان» طرحی را تصویب کرد که براساس آن بدنه اجتماعی اصلاحطلبان شامل اعضای احزاب اصلاح‌طلب و همه فعالان سیاسی و مدنی اصلاح‌طلب با عضویت در یک سامانه رأی‌سنجی می‌توانند در گزینش نامزدهای اصلاحطلبان برای انتخابات مجلس شرکت کنند. به این ترتیب قرار است تصمیم‌گیری در مورد انتخابات به بدنه اجتماعی اصلاحطلبان منتقل شود و سایر نهادهای بالادستی تنها مجری این تصمیمات باشند.
بر اساس این طرح در دیماه امسال حدود ۴۰۰ هزارنفر از اعضای احزاب اصلاح‌طلب و یا هواداران این جریان ابتدا در یک فرایند شبکه‌ای و با استفاده از معرف‌ها، به عضویت وب‌سایت اینترنتی «سرا» درآمده و سپس در انتخاباتی مجازی شرکت میکنند که طی آن نامزدهای نهایی اصلاحطلبان برای انتخابات مجلس در اسفندماه انتخاب خواهد شد.
پرستو سرمدی، عضو شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاحطلبان در گفتگویی با خبرگزاری ایسنا گفته است:«اصلاحطلبان با این تغییر نشان دادند، تغییرات اجتماعی را درک میکنند و امکان افزایش انسجام جبهه‌ای بر پایه دموکراسی درونی در آنها وجود دارد.»
همچنین آذر منصوری، دبیر شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاحطلبان، این طرح را پاسخ به نقدهایی دانسته است که نسبت به عملکرد شورای عالی جبهه اصلاحطلبان در فرآیند نهایی شدن نامزدها و رسیدن به لیست واحد در جریان انتخابات مجلس و شوراهای گذشته وجود داشت.
براساس این طرح، افرادی که خود را منتسب به جریان اصلاحات میدانند برای ثبتنام در سامانه «سرا» علاوه بر پذیرش منشور اصلاحات باید حمایت حداقل یکسوم اعضای شورای سیاست‌گذاری را جلب کنند.
از طرف دیگر افرادی که در این سامانه می‌توانند در انتخاب نامزدها مشارکت کنند، لینک عضویت را از لایه اول اعضا که همان اعضای شورایعالی سیاست‌گذاری استان‌ها هستند دریافت میکنند. بنابراین مشخص نیست که آیا اساسا این شبکه آنقدر گسترده خواهد شد تا به بدنه مردمی و اجتماعی اصلاحطلبان برسد یا اینکه در همان لایههای اولیه باقی خواهد ماند.
چرا بازگشت به بدنه؟
در انتخابات پیشین مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان و شورای شهر، لیست اعلام شده از سوی جناح اصلاح‌طلب، انتقادات زیادی را متوجه این جریان کرد.
قرار گرفتن نام افرادی باسابقه حضور در جریان رقیب در لیست اعلام شده برای مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان و تأکید برای رأی دادن به تمامی افراد هر دو لیست، عملکرد ضعیف لیست موسوم به امید در مجلس باعث بالا گرفتن این انتقادات شد.
در دوره قبل قرار گرفتن نام افرادی باسابقه حضور در جریان رقیب در لیست اعلام شده برای مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان و تأکید برای رأی دادن به تمامی افراد هر دو لیست و در نهایت عملکرد ضعیف لیست موسوم به امید در مجلس باعث بالا گرفتن انتقادات به اصلاحطلبان شد.
در انتخابات شوراهای شهر نیز درحالی که برای اولین‌بار شماری از چهره‌های شاخص و آشنا به حوزه‌های شهری و اجتماعی با تایید صلاحیتشان امکان رقابت بر سر کرسی‌ها را بدست آورده بودند با وجود خواست بخش بزرگی از فعالان جامعه مدنی مبنی بر لزوم حمایت اصلاحطلبان از آنان؛ اما شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاحطلبان در روندی پر اما و اگر، لیست نامزدهای خود را در شرایطی منتشر کرد که نام هیچ‌یک از افراد ذکرشده در آن به چشم نمی‌خورد و در مواردی نیز برخی از این نامزدها پس از قرار نگرفتن اسمشان در لیست اصلاحطلبان ناچار به انصراف از شرکت در انتخابات شدند.
ایرادات طرح
با وجود آنکه طرح «سرا» فعلا تنها در شورای سیاست‌گذاری اصلاحطلبان به تصویب رسیده و طبق اعلام موسوی لاری در انتظار اخذ مجوز ثبت سامانه از طرف وزارت کشور و وزارت اطلاعات است، اما در همین ابتدای راه در سطوح بالای اصلاحطلبان و نیروهای نزدیک به آنان از جمله کارگزاران مخالفانی نیز دارد.
علاوه بر مخالفتهایی که گفته میشود در شورا با تصویب این طرح وجود داشته، غلامحسین کرباسچی در رشته توییتی به انتقاد از این طرح پرداخته و نوشته است:« بدنه اجتماعی اصلاحات از پایین به بالا شکل می‌گیرد، نه از بالا به پایین! چه کسی حق دارد بدنه اجتماعی اصلاحات را انتخاب کند؟ آنان باید ما را انتخاب کنند یا ما آنان را؟! آن چه انتخابات را معنادار میکند و به مردم رغبت رای دادن می‌بخشد، نتیجه رای دادن است و نه مناسک آن. شکل‌گرایی و مناسک‌گرایی سیاسی چه برای حکومت چه برای اصلاحات بیراهه است. به فکر کارآمدی اصلاحات باشیم…»
او ضمن رد «سرا» به دلیل آنچه ان را مناسک‌گرایی می‌خواند راه‌حلی که جلوی اصلاحطلبان می‌گذارد این است که «بگویید در مجلس یازدهم چه می‌کنید تا مردم درباره رای دادن و ندادن به شما تصمیم بگیرند. برای مردم اهمیتی ندارد که چگونه نامزد شده‌اید، مهم این است که چه می‌کنید.»
او همچنین گفته است که این طرح به دلیل اشکالات قانونی قابلیت اجرایی نخواهد داشت و به احتمال زیاد تبلیغات پیش از موعد شناخته شده و با آن برخورد می شود.
سعید رضوی فقیه و جواد سلیمانی دو تن از فعالان اصلاح‌طلب در یادداشتی که در «زیتون» منتشر شد، به نقادی این طرح پر‌داخته‌اند.
آنها در بخشی از مطلب خود، دموکراتیک شدن فرایند تعیین فهرستهای انتخاباتی را عامل مهمی در از بین رفتن فساد سیاسی و لابیهای ناسالم دانستهاند اما در عینحال با اشاره نقش شورای عالی سیاست‌گذاری در تایید صلاحیت نامزدها و همچنین عضویت افراد در سامانه، آن را مغایر با ادعای این طرح میدانند.
رضوی فقیه و سلیمانی در بخش پایانی نامه خود نوشته‌اند که «این سازوکار یعنی طرح سرا، در ظاهر به دموکراتیزه شدن عملکرد جنبش کمک میکند؛ اما در واقع تنها لعابی است برای مشروعیت‌بخشی به عملکرد غیردموکراتیک و تمامیت‌خواهانه شورا.»
کرباسچی:«آن چه انتخابات را معنادار میکند و به مردم رغبت رای دادن می‌بخشد، نتیجه رای دادن است و نه مناسک آن. شکل‌گرایی و مناسک‌گرایی سیاسی چه برای حکومت چه برای اصلاحات بیراهه است. به فکر کارآمدی اصلاحات باشیم»
عبدالله مومنی فعال سیاسی اصلاح‌طلب یکی دیگر از منتقدان جدی این طرح است، او در گفتگویی با روزنامه کارگزاران با نقدی تند، طرح سرا را «مهندسی انتخابات مقدماتی برای وجهه‌سازی دموکراتیک برای شورای عالی سیاست‌گذاری غیرقانونی و غیردموکراتیک اصلاحطلبان» خواند.
به عقیده مومنی این طرح با یک تلقی «تخفیف‌گرایانه و الیگارشیک از اصلاحات »در حال تئوریزه کردن «مناسبات شبه‌دموکراتیک را به نام دموکراسی» است و به گفته او «از دل این نظام مهندسی شده نه نظام حزبی تقویت میشود و نه دال بر تقویت و تمرین دموکراسی است با شکل و مدل انتخاباتی که نیمه‌باز نام گرفته؛ صرفا سامانه‌ای را در اختیار شورایی از اصلاحطلبان ناکارآمد تعبیه نموده که منشاء بیشترین تنش‌ها و حاشیه‌های اصلاح‌طلبی بوده‌اند و با روش‌های سال‌های گذشته که اعتبار و سرمایه اجتماعی اصلاحات از کف رفت، نمی‌توان هدایت افکار عمومی و بدنه اجتماعی اصلاحطلبان را در جهت احیاء و تقویت اصلاحات بازیابی نمود».
یکی دیگر از سوالات مهم مطرح شده بر طرح «سرا» این است که آیا انتخاب لیست نامزدهای مورد نظر بدنه اجتماعی اصلاحات قرار است قبل از بررسی صلاحیت آنها توسط شورای نگهبان انجام شود یا پس از آن.
گروهی از منتقدان با طرح این سوال می‌گویند اگر رأی‌گیری مجازی پیش از بررسی صلاحیت نامزدها توسط شورای نگهبان انجام شود و برخی از نامزدهای انتخاب‌شده در رأی‌گیری از طرف شورای نگهبان رد صلاحیت شوند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاحطلبان نامزدهایی با آرای کمتر را جایگزین آنان میکند، یا اینکه در نهایت با لیستی ناقص در انتخابات حضور خواهد یافت. آیا شورای سیاست‌گذاری اصلاحطلبان این توان را دارد که پشت آراء بدنه اجتماعی خود بایستد و از شرکت در انتخابات خودداری کند.
در مقابل این استدلال مطرح میشود که اصلاحطلبان قصد دارند با این روش به نوعی شورای نگهبان را در برابر یک فرآیند دموکراتیک قرار داده و به زعم خودشان هزینه عدم تایید صلاحیت‌ها را برای این شورا بالا ببرند.
در مسیر اصلاحِ اصلاحات
به نظر می‌رسد تصویب طرح «سرا» در ادامه تلاشی باشد که شماری از جوانان اصلاح‌طلب در طی یکی دو سال اخیر برای تغییر رویه سیاست‌گذاری‌های این شورا آغاز کرده بودند.
صد فعال جوان اصلاح‌طلب در خردادماه ۹۷ با نوشتن نامه‌ای به محمد خاتمی، خواستار دخالت او برای نجات اصلاحات شدند. آنها در این نامه با انتقاد از شورای سیاست‌گذاری اصلاحطلبان خواهان تغییر ترکیب این شورا و تشکیل «نهاد ملی اصلاحات» شده بودند.
آنان در نامه خود خواسته بودند که شورای سیاست‌گذاری اصلاحطلبان مشروعیت خود را از مشارکت تمامی فعالان ملی و منطقهای واقعی اصلاح‌طلب کسب کند و شورای سیاست‌گذاری با شیوههای انتخابی و از پایین به بالا انتخاب شود.
آنان در نامه خود خواسته بودند که شورای سیاست‌گذاری اصلاحطلبان مشروعیت خود را از مشارکت تمامی فعالان ملی و منطقهای واقعی اصلاح‌طلب کسب کند و شورای سیاست‌گذاری با شیوههای انتخابی و از پایین به بالا انتخاب شود.
گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن است که انتخابات مجلس یازدهم در اسفندماه با افت مشارکت سیاسی مردم همراه خواهد بود و دراین صورت احتمال آنکه اصولگراها اکثریت نسبی کرسیهای مجلس را از آن خود کنند، کم نخواهد بود.
حال باید دید آیا این اقدام ِشاید دیرهنگام شورای سیاست‌گذاری اصلاحطلبان در بازگشت به بدنه اجتماعی، میتواند با دیگر مردم را با خود همراه کند یا خیر؟ دیگر اینکه اساسا خواهد توانست به نمونهای موفق از انتخابات ترجیحی در درون جریانات سیاسی تبدیل شود یا اینکه احزاب بزرگ با بسیج نیروها و وارد کردن افراد نزدیک به خود در سامانه، شانس رأی آوردن نامزدهایشان را بالا میبرند و عملا خبری از روند دموکراتیک و شفاف نخواهد بود.
12 پاسخ
قربون قلمت مش قاسم ایناهمشون چه‌اصلاح طلب وچه اصولگرارفوزه های سیاسی هستند چقدربایدسفیه بودکه مجدداوارداین خیمه شب بازی هاشویم
رهبر اگر ده درصد از هم و غم خود را به مسائل داخلی اختصاص میدهد تنها بخاطر رای زینتی مردم است که همراه و در کنار موشکهای نازتینش انها را به امریکا و اسرائیل و اروپا نشان بدهد و به نمایش بگذارد تا مشروعیت دشمنیهایش را به جهان نشان بدهد و خود را صاحب مجوز معرفی کند ! نه اقتصاد دست مردم است که قادر باشند حاکمیت را از ان محروم کنند ” نه دستی در سیاست دارند که بتوانند تغییراتی ایجاد کنند” مردم در این چهل سال گذشته در زمان هر انتخاباتی با فریب حاکمیت پای صندوقهای رای رفته اند به امید گشایش اما پس از هر انتخاباتی دست خالیتر از دوره قبلی سرجایشان نشسته اند و سال به سال دریغ از پارسال! عقل سلیم حکم میکند که برای یکبار هم که شده بازار انتخابات را بی مشتری بگذاریم و این اقایان را که در عمل و نظر مردم را هیچ فرض میکنند بی رای بگذاریم تا ببینیم نتیجه چه میشود ؟ اگر انطور که در منابر وانمود میکنند که رای دادن یا ندادن مردم انها را از راهی که پیش گرفته اند منصرف نخواهد کرد و امریکا تنها از موشکهای انان میترسد خب باید امتحان بشوند!
به‌نظرم اگر فشار نهادهای مدنی و سیاسی از پایین به بالا افزایش یابد به‌طوریکه بتواند باعث تغییرات قانونی و ساختاری شود، بدون اینکه شیرازه‌ی اصلی این نظام (چه بد و چه خوب) از هم بپاشد، به‌تدریج شاهد یک استحاله (تغییر تدریجی که مثلا انگور را به سرکه یا شراب بدل میکند) در کل نظام خواهیم بود که رو به‌سوی بهترشدن و همسوشدن بالادستی‌ها با خواسته‌های اکثر مردم خواهد داشت.
فضای انتخابات و حال و هوایی که در این زمان شکل می‌گیرد فقط و فقط ابزارهایی برای انتقال خواسته‌ها از پایین به بالاست و تا زمانی که از حمایت حداکثری نهادهای مدنی و سیاسی فعال برخوردار نشود، نمی‌تواند ر جای خودش (یعنی اصلاح قانون) بنشیند. حمایت حداکثری و مشارکت حداکثری لزوما به‌معنی شرکت در انتخابات نیست، حتی شرکت نکردن و تحریم و قهر مدنی هم نوعی مشارکت سلبی است. باید دید روش سلبی بهتر جواب میدهد یا روش ایجابی. من توصیه نمی‌کنم کدام روش را انتخاب کنید اما می‌گویم هر روشی که انتخاب کنید یعنی مشارکت و اهمیت خواهد داشت.
رفتار دموکراتیک یعنی در بازی راه‌افتاده‌ی انتخابات شرکت می‌کنیم اما بازی نمی‌خوریم.
به‌نظرم اگر فشار نهادهای مدنی و سیاسی از پایین به بالا افزایش یابد به‌طوریکه بتواند باعث تغییرات قانونی و ساختاری شود، بدون اینکه شیرازه‌ی اصلی این نظام (چه بد و چه خوب) از هم بپاشد، به‌تدریج شاهد یک استحاله (تغییر تدریجی که مثلا انگور را به سرکه یا شراب بدل میکند) در کل نظام خواهیم بود که رو به‌سوی بهترشدن و همسوشدن بالادستی‌ها با خواسته‌های اکثر مردم خواهد داشت.
فضای انتخابات و حال و هوایی که در این زمان شکل می‌گیرد فقط و فقط ابزارهایی برای انتقال خواسته‌ها از پایین به بالاست و تا زمانی که از حمایت حداکثری نهادهای مدنی و سیاسی فعال برخوردار نشود، نمی‌تواند ر جای خودش (یعنی اصلاح قانون) بنشیند. حمایت حداکثری و مشارکت حداکثری لزوما به‌معنی شرکت در انتخابات نیست، حتی شرکت نکردن و تحریم و قهر مدنی هم نوعی مشارکت سلبی است. باید دید روش سلبی بهتر جواب میدهد یا روش ایجابی. من توصیه نمی‌کنم کدام روش را انتخاب کنید اما می‌گویم هر روشی که انتخاب کنید یعنی مشارکت و اهمیت خواهد داشت.
رفتار دموکراتیک یعنی در بازی راه‌افتاده‌ی انتخابات شرکت می‌کنیم اما بازی نمی‌خوریم.
با طنز و لغز و غر زدن و تیکه انداختن و مسخره کردن و اتهام زدن و …کسی و جائی و مملکتی خوب نمیشود.
براندازان، بذر نا امیدی پاش ها، مایوس ها، اگر میخواهند کشورشان اصلاح شود، هرچه هست، این راهش نیست! یک فکری بکنید.فکر جدید،
نمیدانید، بروید سراغ آدم های عالم و دلسوز و دنیا دیده.
سراغ رجوی و ترامپ و پمپئو و نتانیاهو نروید.
گاهی از برهان خلف استفاده کنید!
نگاهی به انقلابیون پشیمان بیندازید. برای پنجاه سال بعد آنها را باز تولید نکنید!
فعلآ دوره تبلیغات اصلاح طلبان برای کشاندن مردم به پای صندوق رآی در انتخابات پیش روی مجلس و بعد هم انتخابات ریاست جمهوری است . احزاب اصلاح طلب به ریاست حجت الاسلام و المسلمین آقای خاتمی و به فرمان رهبری ، باید به چالش با دیگر احزاب بپردازند و حرفهای ” خوب ” بزنندو از گذشته مقداری انتقاد کنند و برای بخشهای اصلی حاکمیت شرط و شروطی بگذارند تا انشاءالله انتخابات همانطور که مورد نظر رهبری است برگزار شود . بعد از انتخابات برای دوسالی سکوت و مرخصی های فصلی برگزار میشود و دوباره به فرمان همون قبلی ها روز از نو و حرفها و قولهای ” خوب ” از نو . خداوند آقایان خاتمی و بزرگان اصلاح طلب ( در داخل مرحوم تاجزاده و هموندان ایشان ) و ( در خارج آقایان بهنود و مهاجرانی ) را طول عمر بدهد تا آتش این معرکه را سالیان سال زنده و سوزان نگاه دارند .
هر نیرویی که بدنبال تغییر است، باید ابتدا تغییرات مد نظر خود را روی کاغذ بیاورد. شرکت در انتخاباتی غیر دمکراتیک برای به کرسی مجلس رساندن مشتی کبریت بی خطر را حدکتی اصلاحی نامیدن، جفای سختی است به اصلاحات.
اصلاحاتی که بتوانند برای برون رفت ایران از شرایط دشوار کنونی کارگر بیافتند از قانون اساسی شروع می شوند. حذف نظارت استصوابی، آزادی احزاب و مطبوعات، بازگشت به اصل ۴۴ قانون اساسی و … . حال دوستانی که از شنیدن جمله تمومه ماجرا دلگیر می شوند توضیح دهند با کدام بخش ز اصلاح طلبان و به پشتوانه کدام راهکارهای ارائه داده شده توسط آنان می خواهند به این تغییرات برسند؟
یک تسبیح دستتان بگیرید و بگوئید تمومه ماجرا!
با ذکر:
تمومه ماجرا، تمومه ماجرا، اوضاع کشور به سامان نمیشود. و یا با تماشاچی بودن، و یا با طرح های رادیکال دادن.
ممکن است این اذکار، رضایتمندی شخصی به بار آورد، اما دردی از مردم دوا نمیکند.
دوستان یک تاریخی را از امروز، و نه چهل سال پیش، تعیین کنند و بگویند تا کی ماجرا تمام میشود، و اگر نشد چی؟!
بعدش که تموم شد، اونوقت ماجرای قصه از اول؟!
سیکلی بعد سیکلی؟
اهل فکر و تامل با دلیل و استدلال راهنمائی کنند.
چه باید کرد؟ اگر نمیخواهیم از اجنبی غارتگر، گدائی عزت و دموکراسی کنیم؟
راه اصلاح از درون چیست؟
گردش و خوشگذرانی و هوچی گری و کباب میز پمپئو و برایان هوک و ترامپ را باد زدن، راه به ترکستان و لیبی و سوریه و عراق و افغانستان می برد و لا غیر.
تاریخ اینرا نشان داده است.
من به عنوان یک شهروند از نوع اصلاح طلبی مرحوم مهندس سحابی… که روزانه ۴الی ۵ ساعت روزنامه، سایت و…میخوانم ودر شبانه روز به بسیاری از اخبارهای داخلی و به اخبار تلویزیونهای ماهواره ای گوش میدهم وقتی تاکنون تن صدای آقای عارف را نشنیدم ویک مقاله در حد ۵-۶ خطی از ایشان نخواندم چگونه اور اصلاح طلب وآنهم سرگروه لیست اصلاح طلبی بدانم؟!
آقای عارف از زمانیکه آقای خاتمی از ایشان خواستند که به نفع آقای روحانی کنار برود…عارف شد چون ایشان واقعا” باورش شده بود که برای خودش وزنه ای است وهم اکنون نیز بر این باور هستند…
درتمام انتخابات بعد انقلاب شرکت کردم ۳ انتخاب را درست و از رای دادن پشیمان نیستم:
۱- اولین دور انتخابات مجلس،
۲- اولین انتخابات ریاست جمهوری وانتخاب دکتر بنی صـدر،
۳- اولین انتخابات شورای شهر که تهران بودم،
به غیر از این از شرکت و رای دادن در بقیه انتخابات پشیمان صد رد صدی هستم در وضعیت کنونی تا زنده ام دیگر در انتخاباتی شرکت نخواهم کرد،
ایا سیستم قبل اصلاح هست که این اقایان ضربه گیر تقلا میکنن و مدام فرم عوض میکنن و از بالا به پانین و بلعکس عمل میکنن. تمومو ماجرا
ولله دروغ چرا دیگه تمومه ماجرا
دیدگاه‌ها بسته‌اند.