زیتون– جمعی از نواندیشان دینی ایرانی در همصدایی با معترضان و همدردی با مظلومان بیانیهای صادر کردند.
به گزارش «زیتون» در این بیانیه آمده است که پیامبر گرامی اسلام تاریکی ناشی از ظلم را با «ظلمات قیامت» مقایسه میکرد و میگفت: «اتقوا الظلم! فإن الظلم ظلمات یوم القیامه»، «از ستم بپرهیزید که ستم در روز قیامت تاریکی است».
امضا کنندگان این بیانیه در ادامه تاکید داشتند که قیامت این نظام اما سالهاست که آغاز شده؛ زیرا از خط قرمز خطاها عبور، و خون و خانمانِ مردم را ارزان کرده است.
این نواندیشان دینی همچنین از حاکمان جمهوری اسلامی میخواستند حقّ اعتراض مدنی مردم را به رسمیّت بشناسند و راهی قانونی و امن برای مخالفت مشروع و مسالمت آمیز مردم بگشایند و در تصمیمگیری، مردم را به راستی شریک خود سازند و آنان را محرم خویش بدانند.
متن کامل این بیانیه را که برای انتشار در اختیار «زیتون» قرار گرفته٬ به شرح زیر است:
اخباری که از ایران میرسد روایت مردمی است که بار دیگر برای طلب حقوق اولیه و حفظ عزت و کرامت پایمال شدهشان راهی جز خیابان نیافتهاند و البته پاسخی جز تهمت و سرکوب نشنیدهاند.
رهبر جمهوری اسلامی آنان را «اشرار» میخواند و برخی کارگزارانش همان «اشرار» را به مرگ و مجازات هشدار میدهند و نیروهای ویژهاش در خیابانها این تهدیدات را عملی میکنند. اما فراموش نکردهایم که در پی راهپیماییهای مسالمتآمیز سال ۱۳۸۸ نیز حاکمیّت اصرار داشت معترضان را «اشرار» بنامد تا سرکوب آنها را مشروع جلوه دهد. بعدها امّا سردار حسین همدانی از تشکیل «سه گردان از اراذل و اوباش» تحت امر خود برای سرکوب جنبش سبز سخن گفت.
نمایندگان مجلس ـــ مجلسی که قرار بود «در رأس امور» باشد ـــ میگویند نظام آنها را در تصمیمگیریها دخالت نمیدهد و حتی برخی اصولگرایان نیز از مصوبه گرانی بنزین اظهار بیاطلاعی و نارضایتی کردهاند؛ مصوبهای که نه فقط نقطه شروع اعتراضات شد، که نقطه انفجار مطالبات متراکمی بود که در همین دهه اخیر از ۸۸ تا ۹۶ و تا امروز بارها و در صورتها و سوژههای مختلف خود را به رخ حکومت کشیده؛ اما دیده و شنیده نشده است.
البته که در تاریکی و ظلماتِ ظلم چیزی دیده نمیشود. آوردهاند که پیامبر گرامی اسلام تاریکی ناشی از ظلم را با «ظلمات قیامت» مقایسه میکرد و میگفت: «اتقوا الظلم! فإن الظلم ظلمات یوم القیامه»، «از ستم بپرهیزید که ستم در روز قیامت تاریکی است».
امام اول شیعیان، که این حکومت مدعی انتساب به ایشان است، نیز در عهدنامهاش به مالک اشتر هنگامی که او را از ظلم و خونریزی میترساند میگوید قیامت با داوری درباره خونخواهی بیگناهان آغاز میشود: «إیاک والدماء … والله سبحانه مبتدئ بالحکم بین العباد فیما تسافکوا من الدماء یوم القیامه» (از خونریزی بپرهیزید … که خداوند روز قیامت داوری میان بندگانش را از داوری در باب خونریزی میان آنان شروع خواهد کرد).
قیامت این نظام اما سالهاست که آغاز شده؛ زیرا از خط قرمز خطاها عبور، و خون و خانمانِ مردم را ارزان کرده است. به خلاف سنّتِ پیشوای مؤمنان، حضرت علی، که در سیاست آسانگیر و در اقتصاد به شدّت سختگیر بود کارنامه این نظام روایت حاکمانی است که در اقتصاد چنان بر خود آسان میگیرند که داراترینشان دورترینشان از پاسخگویی است.
فساد ساختاری در حق الناس و اختلاسهای حیرتآور در بیتالمال نیز محصول همین قدرت بیمهار و ثروت بیشمار است. آسانگیران در محاسبه و اقتصاد اما به سیاست که میرسند چنان سختگیر و هوشیارند که از شکنجه بیگناهان و اعتراف اجباریشان هم نمیگذرند؛ چه رسد به تیغ کشیدن بر مردمی عصیانزده که حقوق اولیهشان را طلب میکنند و از ظلم و تبعیض و فقر و فاقه به تنگ آمدهاند.
پیشتر و همزمان با چهلمین سالگرد انقلاب ۵۷، جمعی از نواندیشان دینی در بیانیهای «تجربه حکومت مبتنی بر ولایت فقیه را تجربهای سراسر شکستخورده» دانسته و «خواهان جدایی دین و حکومت و آزاد شدن دیانت از قید حکومت و حکومت از قید دیانت» شده و آورده بودند که مبنا و بنای این حکومت «به چه تباهیها و فجایعی انجامیده و چه مایه جامعهای مشحون از فقر، تبعیض و فساد به دنبال آورده است».
در این «روزگار تلختر از زهر» و در بیانیّه کنونی نیز با تاکید بر همان نظر و منظر، دستاندازی به آزادی و امنیّت مردم و دست آلودن به خونشان را به شدّت محکوم میکنیم و به حاکمیّت هشدار میدهیم که بر بنای تار عنکبوتی قدرتش غرّه نشود و بداند این «ظلّ الله» نیز نخواهد ماند، چنان که پیشینیان سایهباف نیز نماندند. پرچم آنان که خلق را به خاک سیاه مینشانند بر خاک میافتد و «روزگار بین مردمان میچرخد».
اگر استبداد مطلقه برای حاکمی دوام به دنبال میآورْد نوبت به شمایان نمیرسید و به تعبیر مولا علی سنّت الهی بر آن است که هرگاه زیادهخواهی حاکم و بیتابی مردم از حدّ بگذرد آنچه که باید اتفاق میافتد (ولله امرٌ واقعٌ فی المستأثر و الجازع).
دیگربار از حاکمان جمهوری اسلامی میخواهیم حقّ اعتراض مدنی مردم را به رسمیّت بشناسند و راهی قانونی و امن برای مخالفت مشروع و مسالمت آمیز مردم بگشایند و در تصمیمگیری، مردم را به راستی شریک خود سازند و آنان را محرم خویش بدانند.
از مراجع تقلید هم میخواهیم در مقابل حقّکشی مظلومان و خاموش کردن صدای اعتراضشان خاموش ننشینند و حقّ و جان افراد برایشان محترمتر از موضوعاتی چون دوچرخهسواری زنان، پوشش آنان، کنگره شمس و فیلم مولوی باشد.
با معترضان همصدا و با خانوادههای داغدار همدردیم؛ برای آسیبدیدگان شکیبایی و برای ایران عزیزمان از درگاه خداوند منّان رهایی از جوع و جور و جهل خواستاریم.
محمّد جواد اکبرین، محمّد امجد، عبدالعلی بازرگان، محمّد برقعی، رضا بهشتی معزّ، احمد علوی، رضا علیجانی، مهدی ممکن، یاسر میردامادی، صدّیقه وسمقی.
7 پاسخ
الله اکبر ای کاش ___ دین بر گرده سر جاش .همیشه قران و پیامبر از خطر احبار و رهبان گفته اند
زندگی آقایان گوایی می دهد به قیامت باور ندارند
بجای قیامت و دوزخ کمی هم به کامنتهایی که نسل جوانی که روی دست کشور گذاشتید توجه داشته باشید مثل کامنتهای همین هموطن خوبمان علی سون. این نسل شاید بدون اینکه متوجه باشد جز کینه کور و بی دلیل به چپ و ملی گرایی هیچ چیز برای گفتن ندارد. تاریخ ایران یا میخواهم ادعا کنم تاریخ معاصر ولااقل تاریخ حکومت ملاها را هم نمیشناسد. دود این ناآگاهی و انحراف به چشم خودتان هم خواهد رفت.
بله آقای سون، کم حافظگی آقایان حتما مفید است حال باید دید برای که؟ برای مردم که نبوده و نیست! به تجربیات تاریخی ایران و سایر کشورها توجه نکردن خود به کوچه علی چپ زدن است! باید دید علت آن چیست.
بیهوده نیست که بجای راهکارهای اصولی و پشتیبانی از اقتصاددانان و جامعه شناسانی که در داخل کشور داد فغانشان درآمده که باید از این اقتصاد کازینویی فاصله گرفت، این آقایان مذهبی تنها چیزی که به فکرشان خطور میکند استمداد از مراجع تقلید است!!!!
شما بهمین چیزها دلخوش دارید! حتما کامروا خواهید شد!
گمان نکنم که به روز حساب باور داشته باشند
با عرض سلام و ارادت. چند نکته خوب در این بیانهٔ یافتم. اول آنکه از مسائل جانبی مثال النده و شیلی، کودتا ۲۸ مرداد و غیرو سخنی در آن نیست. دوم اینکه، شخنی از شعار مرگ بر این و آن ، نفرین هم نیست. اصل مطلب این است که مدت بسیار طولانی طول کشید تا بالاخره نواندیشآن دینی پی بردند که : ” «تجربه حکومت مبتنی بر ولایت فقیه را تجربهای سراسر شکستخورده» دانسته و «خواهان جدایی دین و حکومت و آزاد شدن دیانت از قید حکومت و حکومت از قید دیانت»
آزادی دین فقط با آزادی از دین میسر است
دیدگاهها بستهاند.