نفوذ مجاهدین در اعتراضات؛ ادعایی برای توجیه سرکوب

مسئوولان جمهوری اسلامی برای نسبت دادن اعتراضات مردم به قدرت‌های خارجی با هم مسابقه گذاشته‌اند! رئیسجمهور، وزیر خارجه، سران سپاه، سخنگوی دولت، وزیر اطلاعات، مشاور رئیس‌جمهور و … و رسانه‌های رسمی این ادعای خامنه‌ای را به اشکال مختلف تکرار می کنند که:
-معترضان اشرار و مزدوران دولت های دشمن جمهوری اسلامی بوده اند!
-معترضان ماموریت داشته اند، با آتش زدن بانک‌ها، پمپ بنزین ها، ساختمانهای دولتی …و بمب گذاری در خطوط گاز رسانی و برق رسانی و غیره ایران را برای مداخله خارجی ناامن کنند.
-کار معترضان بخشی از یک توطئه گسترده دولت های دشمن جمهوری اسلامی بوده است.
-مجاهدین خلق و سلطنت طلبان به همراه قدرت های خارجی رهبری این اعتراضات را برعهده داشته اند. دو تن از ایرانیان خارج کشور آقایان اکبر گنجی و عطاء الله مهاجرانی، نیز عین همین ادعاهای خامنه ای را تکرار کرده اند.
رئیس جمهوری اسلامی هم که ادعای حقوق دان بودن می کرد اعتراضات مردم را به آمریکا، صهیونیسم و مزدوران دشمن نسبت داده است.

خامنه ای گفته است که دوست و دشمن بدانند که ما با موفقیت این «توطئه نظامی-سیاسی-امنیتی» دشمن را خنثی کرده ایم. او در حالیکه همچنان اعتراضات در شهرهای ایران ادامه دارد با افتخار از پیروزی جدید جمهوری اسلامی علیه دشمن حرف می زند! بنابه آمار سازمان های مدافع حقوق بشر تا کنون صدها نفر از مردم که اکثرا جوان بوده اند کشته و تعداد زخمی ها و دستگیر شدگان به هزاران نفر می رسد.

خامنه ای و سایر مسئوولان جمهوری اسلامی البته می دانند که جنگ آنان نه با دشمن خارجی و اشرار و مزدوران، بلکه مستقیما علیه مردم ایران بویژه جوانان این مرز و بوم است و این جنگ در همه عرصه های نظامی، سیاسی و امنیتی از سالها پیش آغاز شده است.

آنها در گذشته همه گونه اعتراضات مردم را فتنه بیگانگان جلوه داده اند تا هم سرکوب وحشیانه تظاهرات مردم را توجیه کنند و هم دستان خون آلود خود را تطهیر و خود را از اتهام جنایت و خیانت علیه ملت ایران تبرئه کنند.

از چهل سال تجربه سرکوب مطالبات مردم به بهانه خنثی کردن توطئه دشمن و فریب خوردگان دشمن که رویه همیشگی جمهوری اسلامی است می گذریم و ادعای خامنه ای ودست نشاندگانش درباره اعتراضات اخیر را به ملاک عقل و منطق می سنجیم:

چند ساعت پس از اعلام گرانی بنزین در بسیاری از نقاط ایران و یک روز پس از آن در بیش از صد شهر بزرگ و کوچک سراسر ایران اعتراضات آغاز می شود.

آیا سرویس های امنیتی دشمن و همراهان داخلی آنان پیشاپیش از این که جمهوری اسلامی در فلان روز و فلان ساعت اعلام گرانی بنزین می کند با خبر بوده اند؟

فرض کنیم سرویس های اطلاعاتی دشمن از تصمیم جمهوری اسلامی و زمان اعلام آن پیشاپیش باخبر بوده اند؛ آیا آنها در صد شهر ایران چنان نفوذی دارند که دوراز چشم دستگاههای اطلاعاتی جمهوری اسلامی مردم را برای اعتراضات سازماندهی کنند؟

فرض کنیم که پاسخ به این پرسش هم مثبت باشد و بگوئیم که بله آنها درسراسر ایران چنین نفوذی داشته و توانسته اند بدون آن که دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی بفهمند پروژه خود را به مرحله اجرا بگذارند که این البته هم به معنی ضعف مطلق سازمان اطلاعاتی –امنیتی جمهوری اسلامی و رخنه گسترده «دشمن» در این دستگاهها و هم به معنی نفوذ آنان در میان مردم است.

حالا این پرسش پیش می آید که چرا بخشی از مردم با دسیسه دشمن همراه شده و علیه دیکتاتوری خامنه ای و ظلم و بیداد حکومت شعار می دهند؟

پاسخ آنان در این چند روز این است که فقط اقلیت ناچیزی از مردم با توطئه دشمن همراه شده اند که ربطی به اکثریت مردم که با جمهوری اسلامی همراهند ندارد.

اما این پاسخ بلافاصله این پرسش را به ذهن متبادر می کند که چرا شما برای اعتراض یک اقلیت ناچیز آن قدر وحشت کرده اید که خود را ناچار به گلوله بستن مردم دیده اید، صدها نفراز جوانان مردم را کشته اید، و هزاران نفر را زخمی و دستگیر کرده اید و همچنان به این جنایات ادامه می دهید؟

چرا برای خفه کردن حرکت این اقلیت ناچیز علاوه بر فرمان کشتارو خونریزی، اینترنت را قطع کردید در حالی که به گفته کارشناسان اقتصادی جمهوری اسلامی فیلتر کردن اینترنت روزانه ده‌ها میلیون دلار به اقتصاد ایران صدمه می زند؟ وقتی معاون ⁧‫سپاه‬⁩ می گوید «اشرار بین مردم فهیم ایران جایگاه ندارند» و در توضیحش به دامنه اعتراضات در «صد شهر» اشاره می‌کند و خبر می‌دهد که موفق شده اند «با اقدام به موقع نیروهای نظامی و انتظامی» جمعش کنند، خود اعتراف روشنی است بر اینکه اشراری که میان مردم جایگاهی ندارند همان کسانی هستند که تنها سلاح‌شان برای سرکوب معترضان در آن صد شهر، قطع اینترنت و نیروی نظامی است.

و سرانجام مهمترین پرسش این که شما که اکثریت مردم را با خود دارید چرا این قدر از رفراندوم، انتخابات آزادی و آزادی های سیاسی می ترسید؟ بیائید یکبار هم که شده با برگزاری یک انتخابات کاملا آزاد، دشمن و مزدوران داخلی آن را برای همیشه مات کنید.

بیائید مساله مناسبات ایران و دشمن (آمریکا و متحدان آن) را به رای مردم بگذارید! بیائید ادامه ولایت مطلقه را به رای مردم بگذارید، شما که به حمایت اکثریت مردم تکیه دارید چرا به هیچ یک از این گونه پیشنهادات که از مطالبات مردم اند تسلیم نمی شوید؟ پاسخ این پرسشها روشن است؛ در یک انتخاب آزادانه اکثریت قاطع مردم به شما نه می گویند و به این ترتیب انتخابات آزاد به پیروزی مطلق «دشمن» می انجامد که همان ملت است، شما روز به روز منزوی تر شده اید و هرچه منزوی تر می شوید مجبورید با این «دشمن» بیرحمانه تر برخورد کنید و حجم دروغ های شاخدار تان را بزرگتر کنید.