چهره در نقاب؛ هویت یا امنیت

اگر چه ارتباط بین نیروی سیاسی مخالف خارج و داخل کشور، از طریق دستگاه امنیتی همواره محدود شده است و از سوئی دیگر طیف خارج کشور، ماهیتی چند وجهی داشته و در آن از گرایش چپ، مجاهد بازنشسته تا دوستدار پهلوی و جمهوری خواه را میتوان یافت و پدیده ی یکپارچه ی نیست، با این وجود، جناح حاکم همواره بدنبال قطع پل ارتباطی بین آنان بوده است. پروژه ی که در دنیای اینترنت و ماهواره معلوم نیست که چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد
اما در عین حال برخی از ایرانیان خارج کشور در زمان اعتراضات مردمی به نیت همدلی و ابراز همبستگی خود با معترضین, اقدام به برگزاری تجمعات و راهپیمایی در اقصی نقاط جهان می نمایند. اینگونه اقدامات اگر چه در اروپا و آمریکا خطر جانی ندارد و در یک امنیت نسبی انجام میشود، اما می تواند برای فعالین اجتماعی و سیاسی که به هر دلیل به ایران سفر می کنند، در صورت شناسائی شدن ، در آینده خطر آفرین باشد.چرا که حاکمیت در انحصار طلبی و اقدارگرائی حدی و مرزی برای خود قائل نیست، و حتا حق دیدار را از منتقد خویش سلب میکند.
بدین منظور برخی از کنشگران سیاسی خارج کشور، علی الخصوص دانشجویان، ، اقدام به پوشاندن چهره خود در تجمعات اعتراضی، می نمایند، امری که در ظاهر می تواند تدبیری، برای رهایی از چنگال گزمه و داروغه باشد.
اما از انجا که فرد معترض در یک کشور خارجی زندگی میکند، باید توجه داشته باشد که پوشاندن چهره در تظاهرات قانونی ،در برخی کشورها، من الجمله، آلمان می تواند،غیر قانونی باشد و با واکنش نیروی پلیس مواجه شود و حتا منجر به جریمه نقدی و یا مجازات حبس برای فرد شود. چراکه در هر گردهمائی احتمال درگیری و به خشونت کشیده شدن ، وجود دارد و اگر چهره ی معترضین پوشیده باشد، شناسائی فرد خاطی و تعیین هویت وی برای پلیس مشکل و یا حتا غیر ممکن میشود. بدین منظور با توجه به تبصره یک ، ماده ۱۷آ، قانون حق تجمع در آلمان، علی الرغم اینکه حق اعتراض و تجمع به رسمیت شناخته شده است، اما پوشاندن صورت و یا استفاده از هر وسیله ی که مانع شناسائی فرد بشود، ممنوع میباشد.
اما در تبصره ۳ قانون فوق تاکید گردیده که پوشاندن صورت در تجمعات میتواند مجاز باشد، به شرط اینکه قبل از برگزاری مراسم به اطلاع و تائید نهاد های مربوطه رسیده باشد. اگرچه احتمال پذیرفتن چنین شرطی از طرف نهادهای دولتی چندان قابل پیش بینی نمی باشد، اما میتواند مناسبترین راه حل ممکن، جهت شرکت در یک تجمع اعتراضی باشد.
نباید فراموش کرد، که در برخی موارد ، نهادهای وابسته به جمهوری اسلامی ، با سو استفاده از قانون فوق و با توجه به بی اطلاعی شرکت کنندگان، با پلیس تماس گرفته و ازاین قانون جهت متفرق کردن تجمع کنندگان استفاده کرده اند.
به امید اینکه دیگرهیچ پرستویی ناچار به کوچ اجباری نشود.

Recent Posts

بی‌پرده با کوچک‌زاده‌ها

حدود هفده سال پیش و در زمان جدی شدن بحران هسته‌ای، در تحریریه روزنامه بحثی…

۲۸ آبان ۱۴۰۳

سکولاریسم فرمایشی

بی‌شک وجود سکولاریسم آمرانه یا فرمایشی که توسط پهلوی‌ها در ایران برقرار‌شد تاثیر مهمی در…

۲۸ آبان ۱۴۰۳

مسعود پزشکیان و کلینیک ترک بی‌حجابی

کیانوش سنجری خودکشی کرد یک روایت این است که کیانوش سنجری، جوان نازنین و فعال…

۲۸ آبان ۱۴۰۳

چرا «برنامه‌های» حاکمیت ولایی ناکارآمدند؟

ناترازی‌های گوناگون، به‌ویژه در زمینه‌هایی مانند توزیع برق، سوخت و بودجه، چیزی نیست که بتوان…

۲۸ آبان ۱۴۰۳

مناظره‌ای برای بن‌بست؛ در حاشیه مناظره سروش و علیدوست

۱- چند روز پیش، مدرسه آزاد فکری در ایران، جلسه مناظره‌ای بین علیدوست و سروش…

۲۴ آبان ۱۴۰۳

غربِ اروپایی و غربِ آمریکایی

آنچه وضعیت خاصی به این دوره از انتخابات آمریکا داده، ویژگی دوران کنونی است که…

۲۳ آبان ۱۴۰۳