اکنون جنبش سبز

زیتون– این روزها از سویی شاهد سرکوبی وسیع و خون‌بار هستیم که جامعه را به سکوت و بهتی سهمگین فرو برده است و از سویی دیگر شاهد مواجهه حاکمیت و گروه‌های مختلف با این رویداد که از شدت سهمگینی پهلو به پهلوی واقعیت رخ‌داده می‌زند.

حاکمیتی که به مردم معترض برچسب اغتشاشگر می‌زند و با همین رویه‌ی کهنه خون‌های نو می‌ریزد، بخشی از اپوزیسیون خارج‌نشینی که در وابستگی و سرسپردگی خود سعی در مصادره این اعتراضات درون‌زای مردمی دارد و از این جوی خون برای پیشبرد مقاصدی که جز افزودن رنج حاصلی برای مردم ندارد استفاده می کند و اصلاح‌طلبان بوروکراتی که خواب عمیقشان حتی با صدای گلوله‌ها نیز پایان نیافته‌است و همچنان خیال خام و موهوم حضور در قدرت به هر هزینه را در سر می‌پرورانند و بی‌مسئولیتی‌شان را در قامت اتخاذ مواضع دوپهلو نشان می‌دهند. این مثلث ویرانگر که عمده رسانه‌ها را در اختیار دارند حس سردرگمی و سرخوردگی را در جامعه افزایش می‌دهند.

آبان ماه ۹۸ نقطه‌ای بود که مردم مبتنی بر آگاهی جمعی-تاریخی، اعتراض و فریاد خود را معطوف به مقامات و نهادهای غیردموکراتیکی ابراز کردند که آزادی و عدالت را توامان از آنان سلب کرده‌است و به خصوص با درپیش گرفتن برنامه اقتصادی رانت محور و مبتنی بر فساد، معیشت حداقلی قشرعظیمی از جامعه را ناممکن ساخته‌است. جدای از نادیده گرفتن عاملیت مردم، بی اهمیتی عدالت در گفتمان گروه‌های بالاست که نقاب تفاوت از چهره‌هایشان می‌زداید و وجه مشترک غیرمردمی بودنشان را نمایان می‌سازد که به خصوص در همسانی برنامه اقتصادی مطلوب آنها رخ می‌نمایاند.

اما این اولین باری نبود که جانمان را به کف گرفتیم و آرمانمان را به حنجره نواختیم و البته ناشنیده ماندیم. انقلاب مشروطه، نهضت ملی ۳۲، انقلاب ۵۷ و جنبش سبز ایستگاه‌های معجزات ناکام پیشین ما بودند.

در این فضای سردرگمی و زمانه‌ای که مسببان و تشدیدکنندگان وضع موجود اغراض و منافع خود را به عنوان راه حل جا می‌زنند اگر به دنبال چراغی برای رهسپار شدن به سمت آینده روشن تر و فراهم آوردن گفتمانی برای عبور از این وضعیت و چرخه ناکامی چاره‌ای جز اتکا به خود آموختن از تجربیات جمعی پیشین نداریم.

همین ضرورت بازخوانی و تفسیر روزآمد از آنها ما را بر آن داشت تا در تلاشی جمعی تحلیلی از بیانیه‌های میرحسین موسوی به مثابه اسنادی دست اول که عصاره جنبش سبز را در دل خود دارند، ارایه دهیم.

این نوشتار پیش از این به صورت تفکیک‌شده انتشار یافته است اما پس از وقایع آبان‌ماه و همین‌طور اتخاذ موضع شجاعانه، مسئولانه و اصولی میرحسین موسوی از دل حصر که در امتداد یک دهه پایداری و همراهی او با مردم است،‌ما را بر آن داشت تا مجموعه‌ای منسجم از آن نوشتار را به صورت  این  کتابجه  منتشر کنیم.

جمعی از فعالین سابق دانشجویی

دانلود متن کامل کتابچه

Recent Posts

بی‌پرده با کوچک‌زاده‌ها

حدود هفده سال پیش و در زمان جدی شدن بحران هسته‌ای، در تحریریه روزنامه بحثی…

۲۸ آبان ۱۴۰۳

سکولاریسم فرمایشی

بی‌شک وجود سکولاریسم آمرانه یا فرمایشی که توسط پهلوی‌ها در ایران برقرار‌شد تاثیر مهمی در…

۲۸ آبان ۱۴۰۳

مسعود پزشکیان و کلینیک ترک بی‌حجابی

کیانوش سنجری خودکشی کرد یک روایت این است که کیانوش سنجری، جوان نازنین و فعال…

۲۸ آبان ۱۴۰۳

چرا «برنامه‌های» حاکمیت ولایی ناکارآمدند؟

ناترازی‌های گوناگون، به‌ویژه در زمینه‌هایی مانند توزیع برق، سوخت و بودجه، چیزی نیست که بتوان…

۲۸ آبان ۱۴۰۳

مناظره‌ای برای بن‌بست؛ در حاشیه مناظره سروش و علیدوست

۱- چند روز پیش، مدرسه آزاد فکری در ایران، جلسه مناظره‌ای بین علیدوست و سروش…

۲۴ آبان ۱۴۰۳

غربِ اروپایی و غربِ آمریکایی

آنچه وضعیت خاصی به این دوره از انتخابات آمریکا داده، ویژگی دوران کنونی است که…

۲۳ آبان ۱۴۰۳