زیتون : انتخابات شورای صنفی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی بار دیگر به دلیل نرسیدن به حد نصاب مشارکت دانشجویان به شکست انجامید. بنابر گزارش این دانشگاه، این انتخابات مانند سال‌های گذشته حد نصاب مشارکت دانشجویان را کسب نکرد و باید دوباره برگزار شود.
معاونت دانشجویی دانشگاه شهید بهشتی در اطلاعیه‌ای اعلام کرد: تعداد کاندیدا‌های واجد شرایط داوطلب عضویت در شورای صنفی ۸۰ نفر و تعداد کل دانشجویان واجد شرایط شرکت در انتخابات در روز رای گیری (بغیر از دانشجویان مجازی و مهمان) ۱۷۹۶۳ نفر و تعداد شرکت کنندگان در رای گیری ۲۳۷۶ نفر معادل ۱۳.۲ درصد بودند.
به استناد ماده ۱۵ آیین نامه شورای صنفی دانشجویان دانشگاه‌های کشور، حد نصاب لازم برای رسمیت یافتن انتخابات، مشارکت حداقل ۲۵ درصد کل دانشجویان موسسه می‌باشد که متاسفانه به دلیل عدم احراز حد نصاب قانونی، انتخابات برگزار شده رسمیت نیافته و بایستی انتخابات تجدید گردد که تاریخ و زمان برگزاری انتخابات بعدی مطابق شیوه‌نامه اجرایی شوراهای صنفی دانشگاه‌های کشور متعاقباً اطلاع رسانی خواهد شد.
پیش‌تر مجتبی صدیقی، رئیس سازمان امور دانشجویان این بی‌اعتنایی را «در خود رفتن دانشجویان» توصیف کرده و گفته بود: «خیلی خوب نیست که انتخابات شوراهای صنفی به دلیل نرسیدن حد نصاب ۲۵ درصدی حضور دانشجویان در برخی از دانشگاه‌ها منتفی و دوباره تکرار شود، این نشان دهنده این است که باید در برخی دانشگاه ها اقدام جدی در زمینه فعالیت گسترده‌تر تشکلهای صنفی داشته باشیم. باید تلاش کنیم که این در خود رفتن‌های دانشجویان کمتر شود».
تعداد کاندیدا‌های واجد شرایط داوطلب عضویت در شورای صنفی ۸۰ نفر و تعداد کل دانشجویان واجد شرایط شرکت در انتخابات در روز رای گیری (بغیر از دانشجویان مجازی و مهمان) ۱۷۹۶۳ نفر و تعداد شرکت کنندگان در رای گیری ۲۳۷۶ نفر معادل ۱۳.۲ درصد بودند.
این در حالی است که سایر تشکلهای دانشجویی نیز فشار سنگینی را تجربه می‌کنند. در آخرین نمونه پس از ایجاد موانع مختلف فعالیت در دانشگاه کردستان و همچنین تشدید فشارهای امنیتی از خارج از دانشگاه، انجمن اسلامی دانشجویان این دانشگاه، اقدام به تعطیلی دفتر انجمن کرده است.
پیش‌تر زیتون به نقل از دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت درباره «نصب دوربین در همه نقاط دانشگاه» خبر داده و آورده بود: «دخالت‌های برخی نهادهای خاص در این دانشگاه زیاد شده و می‌توان این گونه عنوان کرد که گویی ریاست دانشگاه حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد اختیار دارد».
توقف تحصن در دانشگاه علم و صنعت
تحصن شبانه‌روزی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت در اعتراض به انتصاب معاونت جدید، با وعده پاسخ این دانشگاه تا اطلاع ثانوی متوقف شد. تشکلهای دانشگاه علم و صنعت، سوابق عبدالحمید ارجمندی، در برخوردهای خارج از عرف با دانشجویان، به ویژه دانشجویان دختر، فحاشی در کلاس درس، امضای “نامه ۷۷۷ استاد” و صحه گذاشتن بر برخوردهای قهرآمیز با مردم معترض و همچنین امضای “نامه ۱۰۰ امضا” مبنی بر برخورد قضایی با عده‌ای از دانشجویان در دانشگاه علم و صنعت را مهمترین دلایل مخالفت با انتصاب او برشمرده‌اند.
دانشجویان در بیانیه اعتراضی‌شان آورده‌اند: ما فرزندان علم و صنعت خواهان آنیم که از وضعیت اسف‌بار کنونی پا فراتر نهاده و دانشگاه و جامعه بهتری را ترسیم کنیم؛ از این رو ما امضا کنندگان این بیانیه، با صراحت اعلام می‌کنیم که با انتصاب دکتر ارجمندی مخالفیم و خواستار برکناری فوری ایشان هستیم و به مسئولین یادآوری می‌کنیم که خواست دانشجویان باید در راس تصمیم‌گیری‌ها باشد.
روز گذشته دانشگاه علم و صنعت در اطلاعیه‌ای از گفتگو با دانشجویان معترض خبر داد و نوشت: در پی حضور جمعی از دانشجویان در ساختمان ریاست در خصوص اعتراض به انتصاب سرپرست جدید معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه علم و صنعت ایران رئیس دانشگاه با نمایندگان دانشجویان معترض جلسه ای برگزار و از نزدیک صحبت ها و دلایل اعتراض آنها را شنیدند. در این جلسه که با حضور تعدادی از اعضای هیات رئیسه، اساتید و جمعی از دانشجویان معترض در سالن جلسات حوزه ریاست برگزار شد، تعدادی از دانشجویان به بیان اعتراض خود نسبت به این انتصاب پرداختند و ریاست دانشگاه ضمن استماع صحبت های دانشجویان توضیحاتی در این خصوص مطرح کرد و مقرر گردید مطالبات دانشجویی بررسی و پیگیری شود.
توقف این تحصن در حالی است که حراست دانشگاه تلاش کرد تا با باز گذاشتن پنجره‌ها و خاموش کردن سیستم گرمایشی و روشن کردن کولر در نیمه‌شب و نیز بستن سرویس بهداشتی به این تحصن پایان دهد.
آبان؛ نشان بی‌نشان‌ها
انکار، گاهنامه دانشجویی دانشگاه تهران با پرونده‌ای ویژه حوادث آبان ۹۸ منتشر شد. «آبان؛ نشان بی‌نشان‌ها» نام این پرونده است. در بخش‌هایی از سرمقاله این شماره به قلم امیرحسین علی‌بخشی آمده است:
جنبش‌های اجتماعی هیچگاه به نحوی تام سرکوب نمی‌شوند. ســرکوب، ایــن جنبش‌هــا را از ظاهـر بـه لایه‌هـای پنهـان و ناخـودآگاه هسـتی اجتماعـی منتقـل میکنـد. در ایـن معنـا کشته‌شـدگان و شــهدای آبــان نیــز از بیــن نخواهنــد رفــت آنهــا در جـان جامعـه اسـتمرار خواهنـد یافـت… البتــه به خوبــی میدانیــم کــه زمــان موجـب فراموشـی یـا بهتـر بگویـم از بیـن رفتـن آبـان خونیـن نخواهـد شـد. حتـی اگـر گـذر زمـان باعـث فاصلـه گرفتـن از اتفاقـات آبـان ۹۸ و کمرنـگ شــدن تصاویــر آن شــود بی‌تردیــد ایــن اتفــاق در لایه‌هــای ناخــودآگاه هســتی اجتماعــی مــا ایرانیــان ادامـه خواهـد یافـت. رخـداد آبـان مـاه دیگـر از بیـن نخواهـد رفـت. حتـی اگـر از درونـش خـارج شـویم آگاهانـه یـا ناآگاهانـه درون تک تـک مـا اسـتمرار دارد. همـه مـا امـروز میدانیـم کـه در پشـت سـر، چیـزی را جاگذاشـته‌ایم؛ گویـی از آبـان ۹۸ بـه بعـد چیــزی از همــه مــا کــم شــده اســت و مهمتریــن رسـالت مـا بازیابـی همـان چیزی اسـت کـه در هنگامه آبــان مــاه از مــا گرفته‌انــد. مــا فرزنــد، پــدر، مــادر، هم‌قبیلــه‌ای و رفیــق از دســت دادیــم، هموطنانمــان دسته دسته بــه زنــدان افتادنــد و هنــوز بســیاری از آنهـا آزاد نشـده‌اند، مـا از درز در، بی صـدا جنـازه‌ای را بــر پهنــه خیابــان بــه نظــاره نشســتیم، خاطــره نیزارهـای سـوخته دیگـر ترک‌مـان نخواهـد کـرد، مـا بـه عمـق سـیاهی خیـره شـدیم و گریسـتیم امـا از پـا نیفتادیم.
نسخه کامل این مجله را می‌توانید اینجا دریافت کنید.
